Przez długi czas kładłem się spać wcześnie. Niekiedy, ledwiem zgasił świecę, oczy

zamykały mi się tak pręd­ko, że nie zdążyłem powiedzieć sobie: „Zasypiam." I w pół godziny potem myśl, że czas byłby zasnąć, bu­dziła mnie: chciałem odłożyć książkę, którą, zdawało mi się, że trzymam jeszcze w ręce, i zgasić światło. Nie przestałem, śpiąc, zastanawiać się nad tym, com prze­ czytał; ale te refleksje przybierały charakter nieco szczególny; zdawało mi się, że to ja sam byłem tym, o czym mówiła książka: kościołem, kwartetem, rywali­ zacją Franciszka I z Karolem V".
Marcel Proust

Nagle przerwał, przestał się uśmiechać i wbił oczy w talerz. W jego postępowaniu było coś nienaturalnego, zupełnie jakby raptem zdał sobie sprawę, że uśmiech jest nie na miejscu, kiedy mówi o zmarłej żonie. Nancy przyjrzała mu się z ukosa.
-Przepraszam- powiedział- Nie mogę przestać o niej myśleć.
-W porządku. Nie ma nic złego w tym, że człowiek pamięta.
Phillip M. Margolin

Mężczyźni są jak barany - powiedziała. Wydaje im się, że wiedzą, czego chcą, bo tak mówią im media, przemysł pornograficzny, agencje reklamowe. Tyle, że oni zupełnie nie rozumieją, czego szukają. Myślą, że chcą Pamelę Anderson. Myślą też, że doskonale orientują się w jej wymiarach, a ja gwarantuję ci, że w obu wypadkach mylą się. Mężczyźni nie mają zbyt wiele wyobraźni, jeśli chodzi o cechy kobiety, która wydaje im się atrakcyjna seksualnie: lubią to, co im powiedziano, że lubią i przyjmują, że to jest właśnie droga do nirwany seksualnej.
Jeannette Angell

- Świetnie. Tylko jest mały problem. Na czym ja pojadę? Masz jakiegoś konia dla mnie?
Poprosiłeś któregoś ze swoich znajomych, żeby przyjechał tu z tobą? Ha, ha!
- Nie.
Uśmiech ClanFintana zdecydowanie się poszerzył.
- Mam iść na piechotę?!
Przecież to będzie trwało wieczność!
- Nie.
Teraz to bardzo przypominał kota z Cheshire, tego dziwaka z "Alicji w Krainie Czarów".
- A więc jak?!
Bo i jak on to sobie właściwie wyobraża?
- Wsiądziesz na mnie.
Phyllis Christine Cast