nos mały i zadarty, pełną ekspresji twarz i wielkie poczucie humoru, chociaż rzadko śmiała się na głos. Niewysoka, nawet będąc w dobrym nastroju mówiła tak, jakby niewiele jej brakowało do wywołania awantury. Nigdy nie widziałem, by użyła szminki czy ołówka do brwi, wątpię też, czy wiedziała, że biustonosze są w różnych rozmiarach. Mimo wszystko było w niej coś niezwykłego, coś co przyciągało ludzi. Zdefiniowanie „tego czegoś” nie jest łatwe, kiedy jednak spoglądało jej się w oczy, zawsze było to widać, odbite w ich głębi.
Haruki Murakami
Kiedy już wreszcie znajdę coś, w co chciałabym wierzyć, uwierzę w to, jak nikt nigdy dotąd w nic nie wierzył. Będę w to wierzyć żarliwie.
Ale nie chodzi mi o szlachetność i oddanie, jakie cechowały większość kobiet w przeszłości – co zawsze łączyło się albo ze spłonięciem na stosie, umieraniem ze smutku, albo z byciem zamurowaną żywcem w wieży przez jakiegoś hrabiego. Nie chcę poświęcić życia za coś. Nie chcę za coś umierać. Nie chcę nawet wspinać się po żadnym wzgórzu w deszczu, w spódnicy, która lepi mi się do ud. Chcę za to żyć dla jakiejś sprawy – tak jak to robią mężczyźni. Chcę się dobrze bawić. Chcę bawić się tak dobrze jak tylko się da. Chcę chodzić na imprezy, jakby był już 1999 rok. Pragnę entuzjastycznych poszukiwań. Chcę oddać się radości. Zmienić świat na lepsze, choć odrobinę.
Caitlin Moran
- Może jest jakiś większy sens, jakiś większy obraz, którego my jesteśmy tylko małym elementem. Wiesz, tak jak w tych puzzlach z tysiąca elementów. Patrząc na jeden element, nie jesteś w stanie stwierdzić, jak będzie wyglądać cała układanka. A tutaj niestety nie ma obrazka na pudełku, który pomógłby nam spojrzeć na wszystko jak na całość. - Fern uśmiechnęła się nieśmiało, z wahaniem, jakby nie była pewna, czy to, co mówi, ma jakikolwiek sens. Ambrose nadal milczał, więc mówiła dalej.
- Może każdy człowiek to jeden element układanki. Wszyscy pasujemy do siebie i tworzymy coś wspaniałego, co nazywamy życiem. Nikt z nas nie wie, jaką rolę odgrywa ani jak to się wszystko skończy. Może cuda, które widzimy, to tylko wierzchołek góry lodowej. A może po prostu nie potrafimy sobie uświadomić, ile dobrego mogą nam przynieść różne okropne wydarzenia.
Amy Harmon
Haruki Murakami
Kiedy już wreszcie znajdę coś, w co chciałabym wierzyć, uwierzę w to, jak nikt nigdy dotąd w nic nie wierzył. Będę w to wierzyć żarliwie.
Ale nie chodzi mi o szlachetność i oddanie, jakie cechowały większość kobiet w przeszłości – co zawsze łączyło się albo ze spłonięciem na stosie, umieraniem ze smutku, albo z byciem zamurowaną żywcem w wieży przez jakiegoś hrabiego. Nie chcę poświęcić życia za coś. Nie chcę za coś umierać. Nie chcę nawet wspinać się po żadnym wzgórzu w deszczu, w spódnicy, która lepi mi się do ud. Chcę za to żyć dla jakiejś sprawy – tak jak to robią mężczyźni. Chcę się dobrze bawić. Chcę bawić się tak dobrze jak tylko się da. Chcę chodzić na imprezy, jakby był już 1999 rok. Pragnę entuzjastycznych poszukiwań. Chcę oddać się radości. Zmienić świat na lepsze, choć odrobinę.
Caitlin Moran
- Może jest jakiś większy sens, jakiś większy obraz, którego my jesteśmy tylko małym elementem. Wiesz, tak jak w tych puzzlach z tysiąca elementów. Patrząc na jeden element, nie jesteś w stanie stwierdzić, jak będzie wyglądać cała układanka. A tutaj niestety nie ma obrazka na pudełku, który pomógłby nam spojrzeć na wszystko jak na całość. - Fern uśmiechnęła się nieśmiało, z wahaniem, jakby nie była pewna, czy to, co mówi, ma jakikolwiek sens. Ambrose nadal milczał, więc mówiła dalej.
- Może każdy człowiek to jeden element układanki. Wszyscy pasujemy do siebie i tworzymy coś wspaniałego, co nazywamy życiem. Nikt z nas nie wie, jaką rolę odgrywa ani jak to się wszystko skończy. Może cuda, które widzimy, to tylko wierzchołek góry lodowej. A może po prostu nie potrafimy sobie uświadomić, ile dobrego mogą nam przynieść różne okropne wydarzenia.
Amy Harmon