Przejdź do głównej zawartości

Nadszedł jednakowoż mecz niezwykły (…) mecz nad meczami (…), bo oto na drodze

do półfinału mundialu stanęli nam Sowieci. Na tę okazję nawet najwięksi abnegaci wytrzeźwieli, umyli się i wynik meczu powierzyli Najświętszej Panience, nawet najzajadlejsi ignoranci, wzdrygający się na dźwięk sędziowskiego gwizdka, postanowili zasiąść przed telewizorami, tłumacząc, że to już nie jest sprawa futbolu ani też polityki, to jest sprawa, by tak rzec, narodowowyzwoleńcza (…). Tego nie można było oglądać na telewizorku gazdy, (…) nikt nie chciał na sowieckim sprzęcie oglądać wojny z Sowietami, temu trzeba było świadczyć stadnie i uroczyście, najlepiej konspiracyjnie, na jak największym ekranie produkcji zachodniej.
Wojciech Kuczok

- Optymizmy i optymiści - mniej więcej tak powiedział - bywają różne. Zwyczajny optymista twierdzi, że wszystko będzie dobrze, dlatego wygląda na naiwnego, wszyscy z niego się śmieją i nikt mu nie wierzy. Ja natomiast - ciągnął pan Venclova - uważam siebie za optymistę historycznego.
- Jak to? - zapytałem przewidująco.
- A tak. W odróżnieniu od zwyczajnego, historyczny optymista twierdzi: "Wszystko będzie dobrze, tylko ja tego nie dożyję".
- W takim razie - powiedziałem - może mnie pan uważać za optymistę apokaliptycznego.
- Jak to? - zapytał przewidująco Tomas Venclova.
- A tak. W odróżnieniu od historycznego apokaliptyczny optymista twierdzi: "Wszystko będzie dobrze. tylko nikt tego nie dożyje".
Ołeksandr Bojczenko

Nadszedł jednakowoż mecz niezwykły (…) mecz nad meczami (…), bo oto na drodze do półfinału mundialu stanęli nam Sowieci. Na tę okazję nawet najwięksi abnegaci wytrzeźwieli, umyli się i wynik meczu powierzyli Najświętszej Panience, nawet najzajadlejsi ignoranci, wzdrygający się na dźwięk sędziowskiego gwizdka, postanowili zasiąść przed telewizorami, tłumacząc, że to już nie jest sprawa futbolu ani też polityki, to jest sprawa, by tak rzec, narodowowyzwoleńcza (…). Tego nie można było oglądać na telewizorku gazdy, (…) nikt nie chciał na sowieckim sprzęcie oglądać wojny z Sowietami, temu trzeba było świadczyć stadnie i uroczyście, najlepiej konspiracyjnie, na jak największym ekranie produkcji zachodniej.
Wojciech Kuczok

- Optymizmy i optymiści - mniej więcej tak powiedział - bywają różne. Zwyczajny optymista twierdzi, że wszystko będzie dobrze, dlatego wygląda na naiwnego, wszyscy z niego się śmieją i nikt mu nie wierzy. Ja natomiast - ciągnął pan Venclova - uważam siebie za optymistę historycznego.
- Jak to? - zapytałem przewidująco.
- A tak. W odróżnieniu od zwyczajnego, historyczny optymista twierdzi: "Wszystko będzie dobrze, tylko ja tego nie dożyję".
- W takim razie - powiedziałem - może mnie pan uważać za optymistę apokaliptycznego.
- Jak to? - zapytał przewidująco Tomas Venclova.
- A tak. W odróżnieniu od historycznego apokaliptyczny optymista twierdzi: "Wszystko będzie dobrze. tylko nikt tego nie dożyje".
Ołeksandr Bojczenko

- to był jej pokrętny, subtelny sposób oznajmiania mi, że nie byłem lub przestałem być tym, na kim mogłaby się oprzeć; gdy mówiłaNadszedł jednakowoż mecz niezwykły (…) mecz nad meczami (…), bo oto na drodze do półfinału mundialu stanęli nam Sowieci. Na tę okazję nawet najwięksi abnegaci wytrzeźwieli, umyli się i wynik meczu powierzyli Najświętszej Panience, nawet najzajadlejsi ignoranci, wzdrygający się na dźwięk sędziowskiego gwizdka, postanowili zasiąść przed telewizorami, tłumacząc, że to już nie jest sprawa futbolu ani też polityki, to jest sprawa, by tak rzec, narodowowyzwoleńcza (…). Tego nie można było oglądać na telewizorku gazdy, (…) nikt nie chciał na sowieckim sprzęcie oglądać wojny z Sowietami, temu trzeba było świadczyć stadnie i uroczyście, najlepiej konspiracyjnie, na jak największym ekranie produkcji zachodniej.
Wojciech Kuczok

- Optymizmy i optymiści - mniej więcej tak powiedział - bywają różne. Zwyczajny optymista twierdzi, że wszystko będzie dobrze, dlatego wygląda na naiwnego, wszyscy z niego się śmieją i nikt mu nie wierzy. Ja natomiast - ciągnął pan Venclova - uważam siebie za optymistę historycznego.
- Jak to? - zapytałem przewidująco.
- A tak. W odróżnieniu od zwyczajnego, historyczny optymista twierdzi: "Wszystko będzie dobrze, tylko ja tego nie dożyję".
- W takim razie - powiedziałem - może mnie pan uważać za optymistę apokaliptycznego.
- Jak to? - zapytał przewidująco Tomas Venclova.
- A tak. W odróżnieniu od historycznego apokaliptyczny optymista twierdzi: "Wszystko będzie dobrze. tylko nikt tego nie dożyje".
Ołeksandr Bojczenko

- to był jej pokrętny, subtelny sposób oznajmiania mi, że nie byłem lub przestałem być tym, na kim mogłaby się oprzeć; gdy mówiła, wiedziałem dobrze, że mówiła o sobie i że zwraca się do mnie. Ale jakież to straszliwe niebezpieczeństwa jej zagrażały? Wojna? Epidemia? Czy nadciągało trzęsienie ziemi, erupcja wulkanu, fala masowych morderstw? Przed jaką chordą barbarzyńców miałem jej bronić? Cóż za tygrys z zębami jak szpadle czyhał na jej dzieci? I z myślą o jakimż to potopie powinienem był się zabrać do budowy okrętu? Tak czy inaczej, nie nadawałem się kompletnie do takich rzeczy, co zresztą sama mi powiedziała i powtarzała jeszcze tysiące razy, że mam dwie lewe ręce do każdej roboty. Nie do pojęcia. I bądź tu przy takiej mądry.
Joel Egloff

Gemeoss

O młodych mówiło się, że przed nimi przeszłość, że to oni zbudują ten

nowy, lepszy świat, że wszystko w ich rękach. Co prawda, zawsze się tak mówi, po czym młodzi się starzeją i zostawiają następnym młodym ten sam świat, który oni zastali. O, świat nie da się tak łatwo ruszyć z miejsca, jak nam się wydaje. Wiesław Myśliwski Jelcyn wracał ze Stanów Zjednoczonych i po drodze miał odbyć oficjalną wizytę w Irlandii. Na lotnisku rozwinięto czerwony dywan, stawił się irlandzki premier i szereg innych oficjeli. Ustawiono kompanię honorową i rozwieszono rosyjskie flagi. Samolot wylądował o czasie, podkołował do czerwonego dywanu, otworzyły się drzwi i... nic. Nikt z nich nie wyszedł. Premier Irlandii i jego świta stali tak przez pół godziny, wpatrując się w otwarte drzwi. Po tym czasie drzwi się zamknęły, samolot wrócił na pas startowy, wzbił się w powietrze i odleciał do Rosji. Okazało się później, że Jelcyn był tak urżnięty, że nie mógł nawet wstać z fotela. Kompletnie pijana była również całą jego delegacja. Doradcy, tłumacze, a nawet ochroniarze. Nikt z ...
Czytaj więcej

Wizja „normalnego” seksu była tak kusząca, że długo nie musiała się zastanawiać. Oboje

nadal mocno nakręceni znowu robili przystanki, podczas których dłonie lądowały pod jej płaszczykiem. Dotarli do mieszkania szybko i tuż przed wejściem facet ostrzegł, że w jego pokoju jest współlokator. Patrycja Koza Do diabła, przeklął w duchu, to wygląda tak, jakby się przed nią ukrywał. Przed zwykłą nauczycielką, która kiedyś chciała wrzucić go do gorącego oleju, potem poszła z nim do łóżka, następnie określiła jego miłosne wyczyny słowem "przyjemne" i wreszcie zakończyła ich znajomość stanowczym i bezdyskusyjnym "żegnaj"! Mary Balogh Każdy młody człowiek jest genialny, każdy jest otoczony szczelnym dzwonem nieświadomości; najpiękniejsza w młodym człowieku jest buntownicza pewność siebie, a zarazem poczucie, że nie jest na świecie sam, że obok niego są inni ludzie, że należy do ludzkiej społeczności. Nie do każdej, ale do tej, która chce, aby świat był lepszy... I to powinno dotyczyć również małżeństwa. (s.105). Bohumil Hrabal Samotność stanowi dla ...
Czytaj więcej

Temperatura rozmowy rośnie. Uwzięły się na urodę, rzucają w nią kamieniami, one przecież

składają swoim mężom w darze mózg i inteligencję. Mam ochotę zapytać czy wieczorem przemieniają się w Einsteina lub Leonarda da Vinci, Spinozę lub Hannah Arendt, aby olśnić współmałżonka. Ornela Vorpsi Ja kazałam mojemu mężowi złożyć przysięgę... Przysięgę Hipokratesa. Nie czyń krzywdy. Powiedziałam: traktuj mnie jak pacjenta, a przetrwamy. I przetrwaliśmy. Patrick McGrath Trzeba umieć sprzedawać marzenia. Na tym opiera się sukces każdego człowieka - wiedzieć, jak sprzedać to, w co inni chcą wierzyć. Paulo Coelho Póki człowiek ma nadzieję, będzie wciąż zaczynał od nowa pełne nadziei kończenie. Günter Grass Z samotnych rozmyślań robiły się supły w głowie; z samotnych rozmyślań powstawały obrazy, niemądre obrazy. Virginia Woolf Czasem miłość to zbyt mało. Gdy prawie wszystko ci zabrano, a to, co pozostało, jest ułomne i słabe, miłość nie wystarczy.. Beata Majewska Widziałem, jak stoi blok... (...) Widziałem długi krok, widziałem stromy stok. Widziałem nawet, jak głupi j...
Czytaj więcej

Lubię to, co praca robi z człowiekiem, co z człowieka wydobywa. Pozwala mu

poczuć prawdę o nim samym. Pracujesz, to znaczy zmagasz się z rzeczywistością, i tak real odpowiada na real, a ta odpowiedź jest czymś innym niż widowisko, jakie wystawiasz przed światem od rana do wieczora: co inni ludzie widzą, gdy patrzą na ciebie, widzą, ale nie rozumieją. Praca zaś to prawda. Joseph Conrad Chwila jest niczym, twoje życie jest niczym. nie liczy się żaden okres poniżej dziesięciu tysięcy lat. Amélie Nothomb Pozostać w raju i być w nim szatanem? Wrócić do piekła i stać się tam aniołem? Victor Hugo The past is always with us. It provides the base from which we start and the framework through which we see the world. Glilian Butler Śmierć jest snem bez snów. Napoleon Bonaparte Pogardzam wszystkimi i mam wstręt taki do hołoty umysłowej, że rzygam. Stanisław Ignacy Witkiewicz Okropność przestaje trwożyć, kiedy powtarza się stale. Michael Ende jestem dobry w wyobrażaniu sobie tego, co nie istnieje. Piotr Czerwiński Pierszeństwo bywa trudne. Phyllis...
Czytaj więcej

Jestem zawsze zadowolony. Zawsze! Mam w sobie termostat, rodzaj wewnętrznego reugulatora, który sprawia, że nic

nie może zachwiać moim dobrym samopoczuciem. Jak tylko na horyzoncie pojawi się najdrobniejsza choćby przeciwność termostat się włącza, zapobieając mojemu cierpieniu. Salvador Dali Tam na dole wydano już na nich wyrok śmierci, a oni tymczasem łączyli się na całe życie. Karol May Powiedz mi,że nie mogę cię mieć lub pomóż pamiętać, że nie mogę ci wybaczyć tego, co mi zrobiłaś. Powiedz coś,cokolwiek, aby mi przypomnieć dlaczego nie powinienem cierpieć tak bardzo z potrzeby bycia z tobą, bo to boli tak mocno, że aż trudno mi oddychać. Laurann Dohner Nic się nie zmienia, a my dalej trwamy. Nie mogę bać się tego, że nadciąga burza. Popada. Przestanie. Znów spadnie deszcz. Boisz się deszczu? Matt Killeen Teraz wolno wszystko, ale poza pieniędzmi prawie nikt już niczego nie chce. Zarabiamy, płacimy rachunki, jemy, siedzimy w sieci, wchodzimy w płytkie relacje z ludźmi, których także znamy tylko z sieci, przyjaźń redukujemy do wymiany kilku zdań "na privie", znajomość do k...
Czytaj więcej

To, co się nazywa poglądem powszechnym, po bliższemu rozpatrzeniu okazuje się poglądem dwóch,

trzech osób; przekonalibymy się o tem, gdybyśmy mogli uczestniczyć przy historyi powstawania jakiegokolwiek powszechnego poglądu. Dowiedzielibyśmy się wówczas, że z początku dwóch lub trzech ludzi przyjęło ten poglądm postawiło go i obroniło, niektórzy zaś byli o tyle dobrzy, iż uwierzyli im, że zupełnie gruntownie rzecz zbadali. Na podstawie przesądu tych ostatnich o dostatecznych zdolnościach pierwszych tenże sam pogląd przyjęli i inni. Tym znów uwierzyło jeszcze wielu innych, którym lenistwo doradzało lepiej od razu uwierzyć, niż zadawać sobie trud badania. Tym sposobem wzrastała z dnia na dzień liczba owych leniwych i łatwowiernych zwolenników, ponieważ skoro pogląd otrzymywał za sobą znaczną ilość głosów, sądzili już na ewno, że mógł tego dopiąć jedynie dzięki trwalości swych podstaw. Arthur Schopenhauer Zawsze po ciebie przyjdę, zawsze! Jessica Khoury Milczenie zawsze można jakoś wytłumaczyć, można je jednym słowem unieważnić. Niewłaściwe słowa niewłaściwie dobrane i wypowi...
Czytaj więcej

Perora była wspaniała, choć, wiecie, trudna do zapamiętania. Wywołała we mnie obraz jakiegoś

egzotycznego Bezmiaru rządzonego przez wzniosłą Dobrotliwość. Porwał mnie zapał. Był to skutek bezgranicznej potęgi wymowy — słów — płomiennych, szlachetnych słów. Żadne praktyczne wskazówki nie przerywały magicznego toku zdań, chyba że uznamy za rozwinięcie metody coś w rodzaju notatki przy końcu ostatniej strony, notatki nagryzmolonej niepewną ręką snadź znacznie później. Była bardzo prosta, i u końca tego wzruszającego wezwania do wszelkich altruistycznych uczuć gorzała, jaśniejąca i przeraźliwa jak błyskawica wśród pogodnego nieba: „Wytępić wszystkie te bestie!”. Joseph Conrad Mówimy o silnych osobowościach i są silne, aż nadchodzi ten "nie każdy dzień", kiedy widzimy je, jak moglibyśmy patrzeć na samotną kobietę na pustyni, i wiemy, że cała ta siła, którą dostrzegaliśmy, była jedynie odwagą, jedynie jej samotna pieśń odbija się echem między skałami; i wtedy, kiedy w końcu to zrozumieliśmy i postanowiliśmy wysłuchać pieśni, podziwiając jej odwagę i słodycz, czekamy na ...
Czytaj więcej

-Weź, synu, weź - przerwał z protekcjonalnym uśmiechem kanonik. - Mówiłem ci już

przy innych okazjach, że informator musi brać zapłatę. Gardzi się przede wszystkim tymi, którzy donoszą za darmo. Dla idei. Ze strachu. Ze złości i zawiści. Mówiłem ci już: więcej niźli zdradą Judasz zasłużył na wzgardę tym, że zdradził tanio. Andrzej Sapkowski Czy zastanawiał się pan kiedyś jak silnie jesteśmy związani z przeszłością? Niekoniecznie naszą. Zresztą cóż to jest nasza przeszłość? Gdzie są jej granice? To jest coś w rodzaju bliżej nieokreślonej tęksnoty, tylko za czym? Czy nie za tym, czego nigdy nie było, a co jednak minęło? Przeszłość to tylko nasza wyobraźnia, a wyobraźnia potrzebuje tęksnoty, wręcz karmi się tęsknotą. Przeszłość, drogi panie, nie ma nic wspólnego z czasem, jak się sądzi. Zresztą cóż to jest czas? Zużywamy się tylko, ot, i to wszystko. Jak wszystko wokół nas. Życie jest energią, nie trwaniem, a energia wyczerpuje się. A wracając do przeszłości, ona nigdy nie odchodzi, jako że wciąż ją od nowa tworzymy. Tworzy ją nasza wyobraźnia, ona ustanawia naszą ...
Czytaj więcej

Jest tyle o życiu prawd, ile istnień ludzkich, każdy dorabia się prawdy swojej.

Świadomość to nie zapalenie ślepej kiszki, które zawsze przebiega podobnie, nawet z powikłaniami... A jednak każdy psycholog, tak w gruncie rzeczy uważa, on się zna na człowieku, tak jak psychiatra na mózgu, o którym wie tyle, że mieści się pod czaszką i sporadycznie robią się na nim guzy. Ale psychiatra na to, czego nie wie, ma zawsze odpowiednią pigułkę. Masz przyjacielu, w oczach wielką ilość fenactilu. Albo innego oszałamiającego świństwa. Poczekaj, aż zmniejszą ci dawkę, wtedy pogadamy. Bo widzisz, trudno mówić o życiu, kiedy człowieka wpakują w chemiczny kaftan bezpieczeństwa Jerzy Krzysztoń Zastanawiam się, kiedy spotka to swoje nieszczęście, które wyrwie go z życia i rzuci na śmietnik, jak jakąś marchewkę czy coś takiego. Każdego to czeka. Można nagle stracić dom i ludzi, którzy się tobą opiekowali. Można stracić żonę. Można stracić dziecko. Można stracić wszystko naraz. Dobrze, że heroina może zastąpić każdy rodzaj szczęścia. Mijamy ludzi ale mają mordki jak herbatniki, p...
Czytaj więcej

Z tysięcy doświadczeń, które zbieramy, najwyżej jedno wyrażamy w słowach, a i to

tylko przypadkowo i bez staranności, na którą zasługuje. Wśród wszystkich tych niemych doświadczeń kryją się te, które niezauważenie nadają naszemu życiu formę, barwę i melodię. Pascal Mercier - Jasna cholera- wyszeptał do Huntera Garcia, kiedy wysiedli z samochodu i chwycili swoje bagaże. - FBI dogadza sobie znacznie bardziej niż nasi. Spójrz na ten hotel. Gdyby policja organizowała ten wyjazd, to pewnie nocowalibyśmy w aucie. Chris Carter Kobieta nie jest zdolna do miłości, kobieta wybiera tego, kto najlepiej zaspokoi jej potrzeby, a jeśli pojawi się inny, który może zaspokoić je lepiej, to pójdzie do niego. Chyba, że nie będzie jej chciał. Wtedy zostanie przy starym chłopaku bądź mężu, ale zrobi to tylko z rozsądku. Czysta biologia, wszystko dla przetrwania gatunku. Piotr C. Nieważne, że się zmieniłeś. W życiu osobistym nie ma miejsca na resocjalizacje. Remigiusz Mróz Bała się, że sama nie da rady. Dopiero teraz zaczynam powoli rozumieć, jaką ciężką próbą musiała być dla...
Czytaj więcej