- Może ten sen? Sen by się przydał, bo ja, wiesz, nie umiem

już spać. Oduczyłem się normalnie, jakbym gadania zapomniał, czy czegoś takiego. Nic, tylko w sufit się gapię, a potem nie mogę jeść, nie mogę spać, nic se nawet nie pomyślę, plącze mi się wszystko. Non stop widzę czarne płatki, jakby obok coś się paliło, choć przecież nawet nie mogę się ogrzać. Chłód tylko. I to siedzi we mnie, i siedzi, i puścić nie może, a ja bym chciał, żeby ktoś mnie zabrał i wyleczył. Niech wyjmie ze mnie to straszne coś. - Spogląda na mnie przerażony. - Co ja ci gadam? Co ja ci gadam? Ja muszę iść. Ja sobie pójdę, Krzysiek, a ty się zajmij, czym chcesz. - Podrywa się z tego całego stopnia i leci na zewnątrz. Jego potężna sylwetka nieruchomieje w prostokącie światła. - Nie bój się mnie - mówi. - Już nie musisz się bać.
Łukasz Orbitowski

- Dam ci coś - szepcze kobieta. - Daj rękę.
Zuzia zastanawia się chwilę, ale nadstawia dłoń, nad którą kobieta otwiera swoją. Zuzia przygląda się swojej dłoni, w której nie ma nic.
- Niby nic ci nie dałam - mówi kobieta. - Niby tylko powietrze, czyli nic. Ale gdybym ci je zabrała...Gdybym ci je zabrała, nie mogłabyś żyć. Tak samo jest z miłością. Najbardziej boli, kiedy już jej nie ma.
Urszula Jaworska

Zły jest system sam w sobie, gdyż chce przemawiać do maksymalnej liczby ludzi, a to znaczy, że musi przyjmować najniższy wspólny mianownik emocjonalny (...) Stajemy się indywidualnościami masowymi, kiedy identyfikujemy się z systemem, akceptując jego wartości (...) Agresywnej jednostce system stwarza szansę odegrania jednej z głównych ról dramatu zamiast zasiadania wśród niewidocznej i niesłyszalnej publiczności.
Alexander Lowen

Książki powinny poszerzać nasze horyzonty, prowadzić nas w miejsca, których nigdy nie odwiedziliśmy, zmieniać nasz sposób patrzenia na świat.
Czytając tylko jeden rodzaj książek, nigdy nie osiągniemy tego celu. W ten sposób sami siebie ograniczamy, stajemy się mniejsi (...) Są tylko dobre i złe opowieści, a wszelkie inne różnice nie mają znaczenia
(ze wstępu).
Joe Abercrombie

Gemeoss

Jeśli nie potrafisz cieszyć się tym, co masz, to nigdy nie będziesz szczęśliwa.

Trzeba sprawić, by życie nie było tylko marną egzystencją, żyć dobrze i pięknie, każdy dzień traktować jak cud. Nigdy nie wiadomo, kiedy Bóg zdmuchnie tę świeczkę... Gabriela Gargaś Miłość jej do niego była tak wielka, że ściskała go, aż osłabły jej ramiona. (...) Wydawało jej się, że cokolwiek dla niego zrobi, to będzie zawsze mało. Carson McCullers Przy schyłku życia na cóż grzebiesz w swojej przeszłości? Cóż tam zobaczysz? trochę szału..., trochę błędów..., trochę głupstwa... Na prawej drodze - ciernie, obok pociechy - trwogę, obok nadziei - zwątpienie. Teraz noc... Aleksander Fredro Ciekawi ludzie, ci Szwajcarzy[...]Podczas, gdy inni ukrywają swoje grzechy, oni dodają do nich likieru, opakowują w sreberka, przewiązują wstążeczką i sprzedają za duże pieniądze Carlos Ruiz Zafón (...) Jesteśmy istotami tak zależnymi od języka, że do pewnego stopnia nie możemy poznać czegoś, czego nie potrafimy nazwać. Przyjmujemy więc, że to nie jest prawdziwe. John Green (...) zanadto ...

Czytaj więcej

Jeśli zewnętrzny świat naprawdę odzwierciedla nasze przekonania i wartości, to czy możliwe jest

zakończenie bólu i cierpienia Ziemi, jeśli wybierzemy w swoim życiu współczucie i pokój? Obecnie właśnie zaczynają się realizować scenariusze obejmujące topnienie pokrywy lodowej, niebezpieczne podnoszenie się poziomu morza, ogólnoświatowy wzrost aktywności sejsmicznej i trzecią wojnę światową. Każdy z tych scenariuszy można uznać za poważne zagrożenie dla samego przetrwania rodzaju ludzkiego. Nasze przesłanie nadziei opiera się na stwierdzeniu, że jeszcze nie zostały w pełni zrealizowane. Najważniejszy w przypadku takich wydarzeń jest czas: im szybciej zdamy sobie sprawę ze związku łączącego nas z otaczającym światem, tym szybciej dostrzeżemy, że nasze wewnętrzne ukierunkowanie na pokój odzwierciedlane jest w świecie zewnętrznym jako łagodne zjawiska pogodowe, uzdrowienie społeczeństwa i pokój między narodami. Gregg Braden Umiłowanie pieniędzy, luksusów, nałogów - oto czym jest cywilizacja. Emil Cioran Miliony ludzkich istnień, a każde z nich jest inne i wyjątkowe. Każde ma (......

Czytaj więcej

Prawdziwymi przyjaciółmi są ci, którzy nigdy nie opuszczają naszego serca, nawet jeśli na

chwilę znikną z naszego życia. Po latach rozłąki bez trudu na nowo podejmujemy przerwaną znajomość. Nawet jeśli umrą, w naszych sercach na zawsze pozostaną żywi. Jack Canfield Usunęła go ze swojego życia równie skutecznie, jak usuwa się plik z komputera, bez żadnych wyjaśnień. Stieg Larsson To go zabiło - mawiał doktor Dionisio Iguaran. - Był zdrowszy od nas wszystkich, ale kiedy się osłuchiwało jego serce, w środku słychać było plusk łez". Gabriel García Márquez Czuję się więc jak nafaszerowany kapustą z grzybami naleśnik. A gdzie się podziało moje Ja? Gdzie się zgubiło? Krystyna Berwińska Ja wiem, co chciałem powiedzieć, ale wy wiecie lepiej ode mnie, co chcecie zrozumieć i jaki sens jest wam teraz potrzebny. Bajek się nie komentuje. Zygmunt Miłoszewski Igranie z ogniem to jedno, a skok prosto w płomienie to coś zupełnie innego. Harlan Coben Czary to sposób życia, a nie zestaw sztuczek i zaklęć. Dariusz Chwiejczak jeśli człowiek zamieszka w Biblii, nigdy nie...

Czytaj więcej

Jeśli jest jakieś słowo, którym się brzydzę, to jest nim z całą pewnością

wyraz “kochanie”. Kiedy pisząc moje opus magnum Traktat o wszelkich truciznach, dojadę do “cyjanku”, w “zastosowaniach” umieszczę następujące zdanie: “Wyjątkowo skuteczny jako lekarstwo na tych, którzy nadużywają słowa kochanie”. Alan Bradley - Tylko to potrafisz: uciekać.(...) - Dla ciebie to ucieczka, dla mnie wolność. Stylo Fantôme Tego roku we Wrocławiu lipiec był ponad miarę gorący. Nie tylko od upału. W mieście szalała zaraza. Zmieniała oblicze miasta i twarze ludzi. Jak wytrawna artystka, malowała na nich strach i niedowierzanie. I krosty – te jawiły się niczym pieczęcie na wyroku: dożywocie czy śmierć? Czarna ospa, do niedawna daleka i obca, teraz bliska i najprawdziwsza z prawdziwych, jak przewodniczka na szlaku zabierała napotkanych na swej drodze ludzi. Profesor, robotnik, pijak, abstynent, brudny, czysty – wszyscy bez wyjątku mogli spotkać się z nią i ze sobą nawzajem, jak nigdy wcześniej. To ona rozdzielała bliskich, a łączyła obcych. Ona wyznaczała kategorie: zdro...

Czytaj więcej

Nigdy z nikim długo nie rozmawiał, nigdzie na dłużej nie przystawał - jakby

gnany wiatrem. Prawie zawsze jadał w odosobnieniu, a jeśli już schodził do sali jadalnej, siadał zawsze na uboczu, jak gdyby celowo odrywając się od reszty. Przestrzeń wokół niego zawsze była pusta i przejmująco zimna. Rin wyczytał w Wielkiej księdze ptaków Eskaflonu, że kruki nienawidzą nie tylko innych ptaków, ale i wszelkich zwierząt w ogóle. Żadnego się nie boją i nie wahają się atakować nawet tych większych od siebie, jeśli tylko coś je rozeźli. Nigdy i pod żadnym pozorem nie łączą się w stada, a życie w grupie jest im zupełnie obce. Ktokolwiek jako pierwszy nazwał porucznika Krukiem, wiedział, co mówił. Katarzyna Szelenbaum Pod koniec XIX wieku, gdy napędzana parą rewolucja przemysłowa przeobrażała wszystkie przemysły i zawodu oparte na ludzkiej sile, popularna była pewna opowieść - legenda o Johnie Henrym. Mówiła ona o rywalizacji między Johnem Henrym, silnym pracownikiem kolei, a świdrem parowym. Zawody polegały na drążeniu dziury w litej skale. Zwyciężyć miał ten, kto wydrą...

Czytaj więcej

Czy więc nic nigdy nie może zostać naprawdę wyrażone, oddane w swoim stawaniu

się anonimowym, nikt nigdy nie zdoła oddać bełkotu rodzącej się chwili, jak to jest, że, urodzeni z chaosu, nie możemy nigdy z nim się zetknąć, zaledwie spojrzymy, a już pod naszym spojrzeniem rodzi się porządek... i kształt... Witold Gombrowicz takie chwile przezywa się tylko raz, ale wówczas człowiek rzadko je docenia, dopiero gdy miną.... Guillaume Musso ...jeśli popełni się błąd, trzeba prosić o wybaczenie i starać się następnym razem postąpić właściwie. Można się pomylić. Ale nie można zdradzić. Jo Nesbø Przesądność jest częścią Kambodżańskiego życia i przede wszystkim na wsiach wielu wierzy, ze Pol Pot był kara nałożoną na Khmerów za grzeszne życie. Tiziano Terzani O, leki zaczynały działać. Zaczynałam brzmieć jak poetka. Naćpana poetka. Cudowne uczucie. Jennifer L. Armentrout Jest taki rozżarzony węgiel, który możemy przyjąć, a wówczas - gdy w niego dmuchniemy - zajmiemy się ogniem miłosierdzia. Kto przyjmuje Eucharystię, ten połyka rozpalony węgiel. Grzegorz Ryś...

Czytaj więcej

Trzeba nauczyć się żyć, ćwiczę się co dzień. Najgorszą przeszkodę stanowi to, że

nie wiem kim jestem, szukam po omacku. Jeżeli ktoś pokocha mnie taką jaka jestem odważę się może w końcu spojrzeć na siebie samą. Ingmar Bergman Wiedział już, co to piekło. Piekło znaczyło zobaczyć niebo i nie móc przekroczyć jego bram, nie tracąc tego, co dotychczas uważało się za swój największy skarb: samotności. Linda Howard Bo nigdy tak naprawdę nie będziemy w stanie zrozumieć drugiego człowieka. Możemy jedynie próbować, szukając po omacku drogi przez tunele, starając się oświetlić je pochodnią. Lauren Oliver Musisz mieć tylko odwagę, zwykle zresztą niewielką, żeby powiedzieć "tak". Powiedz "tak" i zrób coś, mimo że pierwszy, drugi i trzeci odruch każe ci powiedzieć "nie, boję się". Jonathan Carroll ...zawsze na początku każdego ludzkiego, zdawałoby się, niewiarygodnego czynu istnieje bajka. A potem ludzie swoim talentem i swoją siłą zamieniają tę bajkę rzeczywistość. Jerzy Afanasjew Co to jest miłość? To wrażliwość na każdą cząstkę rze...

Czytaj więcej

Ów smutek płynący z żałosnych perspektyw życia miłosnego znali (lub przynajmniej świadomie odczuwali)

u nas wszyscy. Fryderyk(autor manifestacji pokojowych) bronił się przed tym, pogrążając się w głębiach swojej jaźni, gdzie widać przebywał jego mistyczny Bóg; w sferze erotycznej odpowiednikiem owej religijnej mentalności był onanizm, który uprawiał z rytualną systematycznością. Inni bronili się w sposób o wiele bardziej hipokrytyczny, cyniczne wyprawy na dziwki uzupełniali najbardziej sentymentalnym romantyzmem: ten i ów miał w domu ukochaną, którą tutaj w intensywnych wspomnieniach ozłacał promienną, migocącą aureolą; ten i ów wierzył w długotrwałą Wierność i wierne Czekanie; ten i ów wmawiał sobie skrycie, że pijana dziwka którą poderwał w knajpie, żywi dla niego wzniosłe i czyste uczucie. Milan Kundera Dziś ta część miasta wygląda zupełnie inaczej. W tym kształcie, jaki miała przed wojną, przestała istnieć. Gdzieniegdzie tylko zobaczymy jej ślady, np. starą kamienicę, taką jakich wiele było w tym rejonie przedwojennej Warszawy. Czasem można zajrzeć na jakieś podwórko, np. przy u...

Czytaj więcej

Hanarze nie wydawało się, że żyje długo. Był to stan, zdaniem niewolników, kiedy

miało się poczucie zadowolenia, że przeżyło się wystarczająco dużo. Kiedy w chwili śmierci nie czułoby się oszukanym. To nie musiało być łatwe ani szczęśliwe życie, tylko dostatecznie długie. Takie, w którym jakoś zapisało się w świecie, chociażby samym faktem istnienia. Trudi Canavan Zawsze mam uczucie, że wystarczy pójść jeszcze raz tą samą drogą, żeby ją odnaleźć, jakby upadła na ziemię i nadal leżała na podłodze, opuszczona. Frederique Deghelt Kilka lat temu Służba Zdrowia zwerbowała grupę pielęgniarek z Nigerii, żeby pracowały w Wielkiej Brytanii. Ale gdy przyjechały na miejsce, okazało się, że sześćdziesiąt procent z nich ma HIV.". Imogen Edwards-Jones Cena była za wysoka. Bo uczuciowe zaangażowanie może kosztować zbyt wiele. ... To się nie może powtórzyć. Nikt jej już nigdy nie zrani. Camilla Läckberg Niech mnie szuka, a jak znajdzie i jak będzie umiał przeżyć ze mną na końcu świata, to będziemy już zawsze razem." Renata Adwent Spróbował otulić się samot...

Czytaj więcej

Jest wiele spraw na świecie, na których się zyskuje, chociaż nie przynoszą dochodu.

Takie jest właśnie Boże Narodzenie […]. Czuję głęboki szacunek do tego święta ze względu na jego niezwykłość i uroczysty charakter, ale nawet gdyby nie było tak ważne, zawsze myślałbym o nim jako o czasie miłości, dobra, wybaczenia i szczęścia. Jest to bowiem jedyny dzień w roku, kiedy ludzie otwierają swe na co dzień zamknięte serca i rozumieją, że wszyscy jesteśmy towarzyszami tej samej wędrówki, która zakończy się w grobie... Charles Dickens (…) teraz nadszedł czas, by ruszyć do przodu i rozpocząć następny rozdział życia, zabierając ze sobą cudowne wspomnienia i przeżycia, które będą dla niej nauką i pomogą jej w przyszłości. Jasne to będzie trudne; zdążyła się już przekonać, że nic na tym świecie nie jest proste. Ale nie wydawało jej się to tak skomplikowane, jak jeszcze kilka miesięcy temu, a z każdym dniem będzie jeszcze łatwiejsze. Wszak otrzymała cudowny dar: życie. Czasami jest ono w okrutny sposób odbierane zbyt szybko, ale liczyło się to, co się z nim uczyniło, a nie jak...

Czytaj więcej