że inni dotykają tego, co do niego należy. Ale także ze strachu, że zostanie samo. Dziecko nie chce być zazdrosne, zawistne ani strachliwe, a staje się takie jeszcze bardziej. Dziecko musi gryźć i drapać. Krnąbrne diablątko, które odpędza dzieci, psuje im zabawę, na którą się cieszyło. Potem samotność. Dziecko jest brzydkie i tak opuszczone jak nic na świecie. Potrzebuje obu dłoni, żeby zakryć oczy. Dziecko pragnie zostawić wszystkie swoje zabawki, wszystkie rozdać. Czeka, żeby ktoś dotknął jego zabawek. Albo żeby mu ktoś zdjął dłonie z oczy, żeby też gryzł i drapał. Dziadek mawiał: - Oddać to nie grzech. Ale dzieci nie gryzą i nie drapią. Wołają: Wypchaj się, nie potrzebuję tego.
Herta Müller
Bałaś się?
Okropnie.
Pewnie widziałaś różne straszne rzeczy?
Tyle, że nawet nie potrafię wszystkich wymienić. Tyle, że nie pamiętam. A niektóre wolałabym wyrzucić z pamięci.
Mam blizny. Chcecie zobaczyć moje nogi, ramiona, plecy? Blizny.
Chcecie zobaczyć moją duszę? Tam też są blizny, ale ich nie widać.
Na pewno starałaś się najlepiej, jak potrafiłaś.
Czyżby? Jesteście pewni? Bo ja nie.
Kłamałam. Manipulowałam ludźmi. Czasami ich raniłam, bywałam okrutna. Nadużywałam zaufania.
Skazałam brata na śmierć. Tak, żeby ocalić życie własne i innych. Czy to mnie usprawiedliwia?
Michael Grant
Chrystus powiedział, że aby dusza mogła dostać się do Nieba, musi być sprawiedliwa. Swedenborg dodał, że powinna być inteligentna. Później Blake uściślił, że musi być artystyczna. Anioły Swedenborga to dusze, które wybrały Niebo. Nie potrzebują słów, wystarczy, że jeden anioł pomyśli o drugim, by ten znalazł się przy nim. Dwoje ludzi, którzy się kochali na Ziemi, tworzy jednego anioła. W ich świecie rządzi miłość. Każdy anioł jest Niebem. Kształt anioła wyznacza doskonała istota ludzka; podobnie jest również z kształtem Nieba. W którąkolwiek stronę świata spoglądają anioły - na północ, południe, wschód, czy zachód - zawsze patrzą w oblicze Boga. (...) Sprawy ziemskie są symbolami spraw niebieskich. (...) W Niebie nie istnieje czas; wygląd rzeczy zmienia się w zależności od stanu ducha. (...) Ubodzy duchem i asceci nie są dopuszczani do rozkoszy rajskich, gdyż nie umieliby z nich korzystać.
Jorge Luis Borges
Herta Müller
Bałaś się?
Okropnie.
Pewnie widziałaś różne straszne rzeczy?
Tyle, że nawet nie potrafię wszystkich wymienić. Tyle, że nie pamiętam. A niektóre wolałabym wyrzucić z pamięci.
Mam blizny. Chcecie zobaczyć moje nogi, ramiona, plecy? Blizny.
Chcecie zobaczyć moją duszę? Tam też są blizny, ale ich nie widać.
Na pewno starałaś się najlepiej, jak potrafiłaś.
Czyżby? Jesteście pewni? Bo ja nie.
Kłamałam. Manipulowałam ludźmi. Czasami ich raniłam, bywałam okrutna. Nadużywałam zaufania.
Skazałam brata na śmierć. Tak, żeby ocalić życie własne i innych. Czy to mnie usprawiedliwia?
Michael Grant
Chrystus powiedział, że aby dusza mogła dostać się do Nieba, musi być sprawiedliwa. Swedenborg dodał, że powinna być inteligentna. Później Blake uściślił, że musi być artystyczna. Anioły Swedenborga to dusze, które wybrały Niebo. Nie potrzebują słów, wystarczy, że jeden anioł pomyśli o drugim, by ten znalazł się przy nim. Dwoje ludzi, którzy się kochali na Ziemi, tworzy jednego anioła. W ich świecie rządzi miłość. Każdy anioł jest Niebem. Kształt anioła wyznacza doskonała istota ludzka; podobnie jest również z kształtem Nieba. W którąkolwiek stronę świata spoglądają anioły - na północ, południe, wschód, czy zachód - zawsze patrzą w oblicze Boga. (...) Sprawy ziemskie są symbolami spraw niebieskich. (...) W Niebie nie istnieje czas; wygląd rzeczy zmienia się w zależności od stanu ducha. (...) Ubodzy duchem i asceci nie są dopuszczani do rozkoszy rajskich, gdyż nie umieliby z nich korzystać.
Jorge Luis Borges