Bo ja lubię do Ciebie pisać. Z różnych powodów. Między innymi dlatego, że

chcę, żebyś wiedziała, że myślę o Tobie. To dość egoistyczna pobudka, ale nie mam zamiaru się jej wypierać. A myślę dużo i często. Właściwie myśli o Tobie towarzyszą mi w każdej sytuacji. I nie masz pojęcia, jak bardzo jest mi z tym dobrze. A przy okazji wymyślam różne rzeczy. Z którymi też przeważenie jest mi dobrze. Bo bardzo wysoko cenię fakt, że zaistniałaś w moim życiu. Ostatnio zresztą trudno używać słów takich jak „cenię”. Ostatnio czasami wydaje mi się, że słowa są za małe. Dlatego dziękuję Ci. Dziękuję Ci z całą powagą i nieuchronnym lekkim wzruszeniem za to, że jesteś. I że ja mogę być.
Janusz Leon Wiśniewski

- Mężczyźni są lepszymi kucharzami (...)
- Nie wiem, czy lepszymi, Mężczyźni gotują bardziej na pokaz. Kiedy już się za to biorą, robią wokół siebie mnóstwo zamieszania. Najpierw masę czasu spędzają na kupowaniu produktów, a gdy wreszcie znajdą się w kuchni, rozprawiają o tym, co zrobią, zanim jeszcze zaczną, a potem, kiedy danie wreszcie jest gotowe, znów ogłaszają to wszem i wobec. Kobiety gotują codziennie, po cichu, więc są lepiej zorganizowane. Traktują to jak zwykłą pracę, a nie wyjątkowe wydarzenie. Właśnie dlatego w snobistycznych restauracjach najdziwniejsze dania wymyślają mężczyźni, podają je pojedyncze, oryginalne, a w szkolnych stołówkach pracują kobiety, które w trzy godziny potrafią przygotować trzydaniowy obiad dla trzystu dzieci, z ograniczonym budżetem i pod presją sanepidu. Mężczyźni w szkolnej stołówce by się nie sprawdzili.
Katarzyna Enerlich

Byłam pewna, że znajdę wówczas odpowiednie słowa, żeby wyrazić to, co mnie dręczy, wytłumaczyć mu, dlaczego jestem tak okropnie przerażona, dlaczego mam uczucie, jak gdyby mnie siłą wpychano coraz głębiej i głębiej do czarnego dusznego worka, z którego się już nigdy nie wydostanę.
A potem ten dobry lekarz rozparłby się wygodnie w fotelu, złożył czubki palców dłoni, tworząc małą kościelną wieżyczkę, i wytłumaczył mi, dlaczego nie mogę spać, dlaczego nie mogę jeść, dlaczego nie mogę czytać i dlaczego wszystko, co inni ludzie robią, wydaje mi się idiotyczne, bo cały czas myślę o tym, że na końcu czeka mnie nieuchronnie śmierć.
Sylvia Plath

Gemeoss

Z milionów niedających się powstrzymać poruszeń składa się mozaika najbardziej przekonującego istnienia; rzeczy,

jedne przez drugie, wznoszą się i unoszą w powietrze; ich chłód rozjaśnia cienie, a słońce zmienia w lekki uduchowiony blask. Wtedy nie ma w ogrodzie rzeczy najważniejszej; wszystko jest wszędzie i trzeba być we wszystkim, aby niczego nie pominąć. Rainer Maria Rilke Nie możemy zniweczyć tej wspaniałej miłości. Wróć! Będę czekała, licząc, że spełni się każdy sen o Tobie. Francis Scott Fitzgerald Dlatego, że ustąpić złu to znaczy pozwolić, by niesprawiedliwość szerzyła się po świecie i odwrócić się od Jasnych Bogów Maria Siemionowa Są ślady ptasich lotów w niebie I nic więcej; Coś było, coś odeszło, Pozostało coś. William Wharton Jeszcze nie spotkałem ludzi, którzy by się odwracali od tego, co ciekawe, choćby i „brzydkie". Eduard Limonow Dzieci są naturalnymi filozofami - nic, tylko stawiają pytania. Dorośli to naturalni idioci - dorośli odpowiadają. Éric-Emmanuel Schmitt Odwaga raz jest wyżej, raz znowu niżej w cenie: im pospolitsza, tym mniej się ludzie nią sz...

Czytaj więcej

Kino natomiast ma własny język. Można nim przekazać bardzo wiele, mamy bowiem od

dyspozycji czas i sekwencje. Mamy dialog. Mamy muzykę. Mamy efekty dźwiękowe. Mamy tyle różnyxh narzędzi. I możemy wyrazić uczucie lub myśl, których nie da się przekazać w inny sposób. Jest to iście magiczne medium David Lynch Wydaje nam się,że nie śpimy również gdy się nam coś śni,ale wiemy,że jesteśmy obudzeni kiedy nie śpimy. Jostein Gaarder Zostałem wypluty na brzeg lasu przez kogoś, czyjego imienia szukam po dziś dzień nadaremnie. Może było to dzikie zwierzę, może Bóg we własnej osobie, nie wiem... Jan Drzeżdżon Tylko głupiec mógłby próbować tworzyć dzieło za pomocą złych narzędzi. Stephen King Chciałam dotknąć go i przytulić, tylko na krótką chwilę zaspokojenia zmysłów i mojej wyobraźni. Beata Pawlikowska Wiara należy do najbardziej intymnych i najlepiej strzeżonych ludzkich uczuć. Anita Shreve Sekrety zabijają miłość. William Wharton Jesteś rozkojarzona i nerwowa jak prostytutka w kościele. Kendall Ryan widzę cię z całych sił Krystyna Miłobędzka

Czytaj więcej

- Tak, pustelniku. W taki sposób zwalcza się Zło! Jeśli Zło chce wyrządzić

Ci krzywdę, zadać ci ból – uprzedź je, najlepiej wtedy, gdy Zło się nie spodziewa. Jeśli zaś nie zdołałeś zła uprzedzić, jeśli zostałeś przez Zło skrzywdzony, odpłać mu! Dopadnij, najlepiej wtedy, gdy już zapomniało, gdy czuje się bezpieczne. Odpłać mu w dwójnasób. W trójnasób. Oko za oko? Nie! Oboje oczu za oko! Ząb za ząb? Nie! Wszystkie zęby za ząb! Odpłać Złu! Spraw, by wyło z bólu, by od tego wycia pękły mu gałki oczne. I wtedy, popatrzywszy na podłogę, możesz śmiało i pewnie powiedzieć: to, co tutaj leży, już nie skrzywdzi nikogo, nikomu nie zagrozi. Bo jak może komuś zagrozić, nie mając oczu? Nie mając obu rąk? Jak może skrzywdzić, gdy jego flaki włóczą się po piachu, a juch w ten piach wsiąka? Andrzej Sapkowski I z jabłka cudownego co złotem połyska, Złocistych nasion czworo ku górze wypryska... Jedno ogniem rozpala niebiosów przestwory, Śląc w niepamięci otchłań zwady, kłótnie, spory... Ziarno drugie wzbudziło wichrów wir szalony, Co woń ziół, traw i kwiatów rozniósł w...

Czytaj więcej

Sierżant Colon ze Straży Miejskiej Ankh-Morpork stał na warcie. Pilnował Mosiężnego Mostu, głównego

połączenia pomiędzy Ankh i Morpork. Przed kradzieżą.(...)przyczyną było przekonanie, że nowoczesny, postępowy, inteligentny stróż prawa musi zawsze o jeden krok wyprzedzać dzisiejszego przestępcę. Pewnego dnia ktoś spróbuje ukraść Mosiężny Most, a wtedy znajdzie przy nim sierżanta Colona, który już na niego czeka. Terry Pratchett Nadal utrzymuję, że moje dzieła drukowane należą do publiczności i każdy może robić z nimi, co mu się podoba. Ale moje życie prywatne i zdjęcie mojej twarzy należą do mnie jednego i do końca będę ich bronił. (...) Myślałby kto, że przy takiej masie ludzi żyjących w tym kraju, gotowych, jak się zdaje, zapłacić każdą cenę, żeby się dostać do gazet, pozwolą przynajmniej jednemu facetowi być na tyle wariatem i ekscentrykiem, że tego nie chce. William Faulkner Pamięć o tym, że wkrótce umrę, stanowi dla mnie najważniejszą pomoc przy dokonywaniu poważnych życiowych wyborów. Ponieważ prawie wszystko - oczekiwania otoczenia, cała duma i cały strach przed wstydem ...

Czytaj więcej

Jeśli ludzi coś do siebie ciągnie, to muszą się spotkać, choćby stawiali na

swojej drodze najrozmaitsze przeszkody, bombardowali się ukrytymi znaczeniami, błędnie interpretowali swoje zachowania, mijali się tam, gdzie powinni się spotkać i tak dalej. Katarzyna Pisarzewska Czasami trzeba się pogodzić z tym, co los nam daje, czasami trzeba coś stracić, żeby później potrafić docenić to, co się ma. Teraz to zrozumiałam, zrozumiałam, że to wcale nie jest banał. Nie wszystko od nas zależy, nie wszystko... Nie na wszystko mamy wpływ... Alicja Masłowska–Burnos Ponieważ życie jest złudzeniem, moglibyśmy sądzić, że w Indiach łatwiej je stracić, niż gdzie indziej. I to jest prawda: śmierć to coś zwykłego, banalnego. Nie towarzyszy jej płacz ani gesty rozpaczy. Związane z nią obrzędy są uproszczone.Śmierć jest faktem. Jean Claude Carriere Chcę, żeby ludzie mnie zapamiętali. Mnie i tych, którzy byli mi bliscy. Żeby wiedzieli jaki był świat, który kochałem. Żeby dowiedzieli się najważniejszego z tego, co poznałem i zrozumiałem. Żeby moje życie nie poszło na marne. ...

Czytaj więcej

Staram się dbać o siebie. Chodzę do kosmetyczki, chodzę do fryzjera, ćwiczę codziennie,

jeśli nie mam zdjęć. Trenuję sama w domu, na macie i z hantelkami. Żeby mieć dobrą figurę, żeby nie być zaniedbaną, bo nie ma nic gorszego niż po prostu patrzeć w lustro i siebie nie lubić, prawda? No, nie można się zapuścić. Ja uważam, że kobieta zapuszczona to jednocześnie jest ostrzegawczy dzwonek dla męża. Mąż musi mieć przyjemność patrzenia na ciebie w domu. Tłumaczę różnym kobietom, że to jest bardzo ważne, jak wyglądamy. Mówię do jednej ze swoich przyjaciółek: „Dlaczego tak się spasłaś? Tak nie można, trzeba o siebie zadbać”. - Bożena Dykiel. Łukasz Maciejewski Nie ma na to słów, żeby nie było to samo. Według mnie tak, wszystko od słów zależy. Jakie słowa, takie rzeczy, zdarzenia, myśli, wyobrażenia, sny i wszystko, nawet co na samym dnie człowieka. Byle jakie słowa, to byle jaki człowiek, byle jaki świat, byle jaki nawet Bóg. Jeśli panu powiem, że kochałem ją, to i tak to panu nic nie powie, bo mnie samemu nic nie mówi. Dzisiaj także tyle wiem, co wiedziałem wtedy. Wiesław...

Czytaj więcej

Ja Meve, z łaski bogów królowa Lyrii i Rivii, mocą moją, prawem i

przywilejem pasuję cię na rycerza. [...] Trzymałeś most wespół z wojakami z Rivii, mężny Geralcie znikąd. Tak ci wyfło, ha, ha. No a mnie wyfło nadać ci za to predykat: Geralt z Rivii. Ha, ha. Andrzej Sapkowski No i co się, kotku, liczy? Miłość się liczy? Guzik! Odpowiedzialność się liczy. No więc ja biorę za ciebie odpowiedzialność i obiecuję ci, że będę o ciebie dbał do twojej śmierci, a czy ja cię kocham, czy nie kocham, lubię, nie lubię, to jest już sprawa drugorzędna. Agnieszka Jucewicz Z miłością jest podobnie jak z treningiem lekkoatletycznym lub grą na instrumencie. Ćwicz zawzięcie przez jakiś czas. Potem zrób sobie odpoczynek - zdejmij sportowe obuwie, odłóż skrzypce. A gdy wrócisz do swej dyscypliny, do swoich gam, zobaczysz, że w niewyjaśniony sposób udoskonaliłeś swoje umiejętności wskutek działania czasu, niczego więcej. Ann-Marie MacDonald Jest między nami rożnica, Thordis. Ty nie jesteś ofiarą, nie można cię do niej redukować i jesteś daleka od takiego pomysłu. ...

Czytaj więcej

(...)Zmęczyło mnie to jej denerwowanie się bez powodu. To, że robiła się nagle

nadąsana i wspominała coś o przeklętym, przygniatającym ją ciężarze jakiejś tragedii albo czymś takim, ale nigdy nie chciała powiedzieć, co się stało, nigdy nie miała żadnego pieprzonego p o w o d u, żeby być smutna. A ja uważam, że powinno się mieć powód. Rzuciłą mnie dziewczyna, więc jestem smutny. Przyłapali mnie na paleniu, wiec jestem wkurzony. Boli mnie głowa, więc jestem marudny. Ona nigdy nie miała p o w o d u, Klucha. John Green I nagle zaczął mnie całować. Jego wargi dotykały moich w powolnej pieszczocie, dłonie wędrowały po ciele, błagając każdym ruchem,żebym została. Wierzył,że już nigdy więcej mnie nie pocałuje - czułam to. Coś we mnie chciało zostać dłużej, przylgnąć do niego; wiedziałam,że jesteśmy sobie przeznaczeni, że pasujemy do siebie. Ale coś we mnie odciągało mnie stąd, biegło już przez las, ścigało nieznane przeznaczenie. Andrea Cremer SOLIDAO, samotność. Co to jest, że nazywamy samotnością. To nie może być po prostu brak innych, można być samemu i nie sam...

Czytaj więcej

Nie ma nic w PRL, co byłoby warte dobrych wspomnień. Nic. Pustka. Ten

system łamał, niszczył i doprowadzał - jak pisał Zinowiew - do skundlenia. W czasach stalinowskich likwidowano przeciwników. Później, gdy już tego robić nie wypadało, łamano charaktery i sumienia." [J. Molka] Bogdan Rymanowski Miłość to podstawowa potrzeba, a poczucie, że ktoś poświęca nam uwagę, to główny pokarm. Dziecko potrzebuje czyjegoś zainteresowania bardziej niż mleka. Gdy nikt nie będzie się nim zajmował, coś w nim umrze. Osho - W porządku. - Musną jej twarz wierzchem dłoni. - Czasami całkiem się wyłączasz. Chciałbym znaleźć się w twojej głowie. "Jesteś w niej, żyjesz w mojej głowie przez cały czas", chciała powiedzieć... Cassandra Clare Nagle okazało się, że po starych ranach wojennych zostały tylko maleńkie draśnięcia na ich wzajemnych relacjach. Byli dla siebie uprzejmi i oboje cieszyli się z towarzystwa kogoś znajomego, kogoś, kogo kiedyś kochali. Carolyn Jess-Cooke Boże , daj mi cierpliwość, bym pogodził się z tym, czego zmienić nie jestem w st...

Czytaj więcej

Piękno języka polega na tym, że nigdy nie można dokładnie wyrazić tego, co

się chce wyrazić.(...) Otwiera to przestrzeń dla wspaniałej walki o wyrażenie świata i o wyrażenie samego siebie, towarzyszącej całej historii człowieka(...)dopiero dzięki tej walce człowiek staje się sobą. Jako jednostka i jako gatunek. Stara się po prostu wciąż lepiej i lepiej uchwycić świat w słowach, obrazach lub zachowaniu, a im bardziej mu się to udaje, tym bardziej sobie uświadamia, że nigdy całkowicie nie uchwyci ani świata, ani siebie, ani żadnego elementu rzeczywistości. Lecz mimo to musi się jeszcze mocniej starać, a tym samym coraz lepiej siebie definiować. Jest to syzyfowy los. Nie ma co: całkowita prawdę o sobie człowiek zabiera ze sobą do grobu. Ale przecież jednak ktoś ją będzie znał: jeśli nie Pan Bóg, to przynajmniej pamięć bytu. Václav Havel Nie lubię tych wszystkich szarych ludzi - i nie lubię siebie, bo widzę, że stopniowo szarzeję. Nie lubię swojego typu. Jestem pospolita. Wszystko to już mi się znudziło... Tak strasznie potrzebuję teraz, by mi ktoś mówił dłu...

Czytaj więcej