własne serce - wystawione na próbę - ma hart i wytrzymałość. Gdy wydaje się, że jakiś niewidzialny, wszechmocny wróg, którego jedni nazywają Bogiem, inni diabłem, dopada nas, usiłuje powalić, a my trwamy nieugięci, mając wewnętrzną świadomość odniesionego zwycięstwa, odczuwamy radość i dumę w pełnym znaczeniu tego słowa, mimo iż pozornie los nas powalił. Poniesiona obiektywnie klęska staje się wtedy źródłem wielkiej, choć niełatwej satysfakcji.
Nikos Kazantzakis
Rambald także ciągnie trupa i myśli: "O ty, człowieku zabity, tyle się uganiam po świecie, a wszystko po to, by w końcu dojść do tego samego co i ty: ze ktoś inny będzie mnie wlókł za nogi. Czymże jest ten szał, który mnie gna, ta żądza walki i miłości, kiedy się na nie spojrzy stamtąd, skąd patrzą twoje wytrzeszczone oczy, twoja odrzucona do tyłu głowa, obijająca się o kamienie". s. 66.
Italo Calvino
Ze wszystkich systemów ludzkiego ciała - neurologicznego, poznawczego, odpornościowego i sensorycznego - system sercowo-naczyniowy jest najwrażliwszy i najbardziej podatny na negatywne bodźce. Rolą społeczeństwa powinno być chronienie go przed infekcjami i rozkładem, a w przeciwnym razie przyszłość rodzaju ludzkiego stanie pod znakiem zapytania. Tak jak dzięki nowoczesnemu rolnictwu chronimy owoce przed insektami, uszkodzeniami i gniciem, tak podobną ochroną musimy objąć serce.
Lauren Oliver
Grzech pierworodny
Grzechem pierworodnym jest, jeśli pisarz pozostaje leniwy, osłabiony lub obojętny, kiedy jednym pociągnięciem pióra, zamianą przydawki lub interpunkcji mógłby pomóc zdaniu, wzmocnić jeden zwrot, uczynić go bardziej ludzkim, prawdziwszym i wierniejszym – i dobrze o tym wie. Ale czasem jest na to zbyt leniwy, zmęczony albo cyniczny. „Tak też będzie dobrze!” – myśli; i pisze dalej. To jest grzech, którego pisarz nigdy sobie nie wybaczy. To grzech pierworodny. Biblia ma to swoją formułę: „Lenić się do dobra”.
Sándor Márai
Nikos Kazantzakis
Rambald także ciągnie trupa i myśli: "O ty, człowieku zabity, tyle się uganiam po świecie, a wszystko po to, by w końcu dojść do tego samego co i ty: ze ktoś inny będzie mnie wlókł za nogi. Czymże jest ten szał, który mnie gna, ta żądza walki i miłości, kiedy się na nie spojrzy stamtąd, skąd patrzą twoje wytrzeszczone oczy, twoja odrzucona do tyłu głowa, obijająca się o kamienie". s. 66.
Italo Calvino
Ze wszystkich systemów ludzkiego ciała - neurologicznego, poznawczego, odpornościowego i sensorycznego - system sercowo-naczyniowy jest najwrażliwszy i najbardziej podatny na negatywne bodźce. Rolą społeczeństwa powinno być chronienie go przed infekcjami i rozkładem, a w przeciwnym razie przyszłość rodzaju ludzkiego stanie pod znakiem zapytania. Tak jak dzięki nowoczesnemu rolnictwu chronimy owoce przed insektami, uszkodzeniami i gniciem, tak podobną ochroną musimy objąć serce.
Lauren Oliver
Grzech pierworodny
Grzechem pierworodnym jest, jeśli pisarz pozostaje leniwy, osłabiony lub obojętny, kiedy jednym pociągnięciem pióra, zamianą przydawki lub interpunkcji mógłby pomóc zdaniu, wzmocnić jeden zwrot, uczynić go bardziej ludzkim, prawdziwszym i wierniejszym – i dobrze o tym wie. Ale czasem jest na to zbyt leniwy, zmęczony albo cyniczny. „Tak też będzie dobrze!” – myśli; i pisze dalej. To jest grzech, którego pisarz nigdy sobie nie wybaczy. To grzech pierworodny. Biblia ma to swoją formułę: „Lenić się do dobra”.
Sándor Márai