ich tyglem ras i narodów, ich mozaiką różnorodności posklejanych w całość wspólnym obywatelstwem (...) nasza tożsamość kulturowa jest dobrze określona od tysięcy lat, nie możemy znosić migracyjnej fali ludzi, którzy z nami nie mają nic wspólnego... Którzy nie są gotowi, by stać się takimi jak my, by asymilować się wśród nas jak lotaryńscy Habsburgowie z Toskanii czy Burbonowie z Neapolu.
Oriana Fallaci
Nie każde złoto jasno błyszczy,
Nie każdy błądzi, kto wędruję,
Nie każdą siłę starość zniszczy.
Korzeni w głębi lód nie skuję
Z popiołów strzelą znów ogniska
I mrok rozświetlą błyskawice.
Złamany miecz swą moc odzyska,
Król tułacz wróci na stolicę.
John Ronald Reuel Tolkien
Na kartce, którą zostawiła w książce, zanotowała zdanie, które bardzo jej się podobało: ,,Gardła naszych nadgarstków są odważnymi liliami". Było wzięte ze ,,Stings" (,,Żądeł"), wiersza Plath o konflikcie pomiędzy jej domowym i poetyckim wcieleniem, o tym, że chciała uciec z ula, który stał się jej więzieniem. Pod tym cytatem Assia opisała swój nastrój: ,,Więc tak to jest. Czas ciągnie się, i ciągnie, i ciągnie... to tak, jakby znów mieć cztery lata, ale zostać samą... Zmęczoną. Nie w łóżku, ale zmęczona, uwięziona nieco, na górze".
Yehuda Koren
Życie jest proste.
Kiedy nic nie muszę, mogę wszystko.
Bo ,,nic nie muszę" to nie miejsce w przestrzeni, tylko w mojej głowie.
Ten, kto ciągle coś musi, nigdy nie jest wolny.
Bo strach każe mu zaspokajać kolejne żądania, pragnienia i oczekiwania.
Strach mówi, że trzeba się bronić i zbroić. Że trzeba zabiegać o akceptację i miłość.
Że trzeba starać się zdobyć sympatię i przyjaźń.
Ale ten kto musi, niewiele może.
Więc przez całe życie musi musieć i nie umie móc.
Beata Pawlikowska
Oriana Fallaci
Nie każde złoto jasno błyszczy,
Nie każdy błądzi, kto wędruję,
Nie każdą siłę starość zniszczy.
Korzeni w głębi lód nie skuję
Z popiołów strzelą znów ogniska
I mrok rozświetlą błyskawice.
Złamany miecz swą moc odzyska,
Król tułacz wróci na stolicę.
John Ronald Reuel Tolkien
Na kartce, którą zostawiła w książce, zanotowała zdanie, które bardzo jej się podobało: ,,Gardła naszych nadgarstków są odważnymi liliami". Było wzięte ze ,,Stings" (,,Żądeł"), wiersza Plath o konflikcie pomiędzy jej domowym i poetyckim wcieleniem, o tym, że chciała uciec z ula, który stał się jej więzieniem. Pod tym cytatem Assia opisała swój nastrój: ,,Więc tak to jest. Czas ciągnie się, i ciągnie, i ciągnie... to tak, jakby znów mieć cztery lata, ale zostać samą... Zmęczoną. Nie w łóżku, ale zmęczona, uwięziona nieco, na górze".
Yehuda Koren
Życie jest proste.
Kiedy nic nie muszę, mogę wszystko.
Bo ,,nic nie muszę" to nie miejsce w przestrzeni, tylko w mojej głowie.
Ten, kto ciągle coś musi, nigdy nie jest wolny.
Bo strach każe mu zaspokajać kolejne żądania, pragnienia i oczekiwania.
Strach mówi, że trzeba się bronić i zbroić. Że trzeba zabiegać o akceptację i miłość.
Że trzeba starać się zdobyć sympatię i przyjaźń.
Ale ten kto musi, niewiele może.
Więc przez całe życie musi musieć i nie umie móc.
Beata Pawlikowska