tylko iść drogą. Nie należy liczyć kroków ani oglądać się za siebie. Zbędny bagaż porzucić w pobliskim rowie i o nim zapomnieć. W drodze nie wszystko jest potrzebne. Wszystko, co nieodzowne, pojawi się samo, bo na szlaku cuda są czymś powszednim, a napotkani ludzie to ci właściwi. Życie to oddech. Mamy ograniczoną pulę uderzeń serca. Niepotrzebnie marnujemy je na wahanie, strach czy złość. Zawsze będą tacy, którzy chcą nas ciągnąć, kusić, przekonywać,że wiedzą, co dla nas lepsze. A trzeba po prostu iść naprzód, znaleźć dla siebie czyste powietrze. Takie, którym chcemy oddychać.
Katarzyna Bonda
A ten Mark (...) pojawił się nie wiadomo skąd, spojrzał w niebo i powiedział, żebym popatrzył w gwiazdy. Popatrzyłem w górę i miałem wrażenie, że znajdujemy się pod kopułą podobną do szklanej kuli śnieżnej, a Mark powiedział, że te cudowne gwiazdy to są dziury w czarnej szklanej kopule i kiedy idziesz do nieba, szkło pęka i tam jest gwiezdna biała przestrzeń, która jest bielsza niż cokolwiek, ale nie razi oczu.
Stephen Chbosky
Istnieje tylko Zło i Wielkie Zło, a za nimi oboma, w cieniu, stoi Bardzo Wielkie Zło. Bardzo Wielkie Zło, Geralt, to takie, którego nawet wyobrazić sobie nie możesz, choćbyś myślał, że nic już nie może cię zaskoczyć. I widzisz, Geralt, niekiedy bywa tak, że Bardzo Wielkie Zło chwyci cię za gardło i powie: "Wybieraj, bratku, albo ja, albo tamto, trochę mniejsze".(...) Mniejsze zło istnieje, ale my nie możemy wybierać go sami. To Bardzo Wielkie Zło potrafi nas do takiego wyboru zmusić. Czy tego chcemy, czy nie.
Andrzej Sapkowski
(...) Następnym razem koniecznie szukaj wzrokiem różu! Zawsze jest w tęczy, ale trzeba go uważnie wypatrywać! - tak jak piękna - odparł. - Piękno jest we wszystkim, trzeba go tylko poszukać.
- To raczej dyskusyjna teza - wtrąciła Toddy. - Codziennie rano wypatruję piękna w lustrze, ale jakoś nigdy go nie widzę.
- Za to twoje dzieci widzą je pewnie za każdym razem, gdy na ciebie patrzą - powiedział (...). Piękno, które masz w sobie, jest dla ciebie niedostrzegalne - dodał.(...)
Santa Montefiore
Katarzyna Bonda
A ten Mark (...) pojawił się nie wiadomo skąd, spojrzał w niebo i powiedział, żebym popatrzył w gwiazdy. Popatrzyłem w górę i miałem wrażenie, że znajdujemy się pod kopułą podobną do szklanej kuli śnieżnej, a Mark powiedział, że te cudowne gwiazdy to są dziury w czarnej szklanej kopule i kiedy idziesz do nieba, szkło pęka i tam jest gwiezdna biała przestrzeń, która jest bielsza niż cokolwiek, ale nie razi oczu.
Stephen Chbosky
Istnieje tylko Zło i Wielkie Zło, a za nimi oboma, w cieniu, stoi Bardzo Wielkie Zło. Bardzo Wielkie Zło, Geralt, to takie, którego nawet wyobrazić sobie nie możesz, choćbyś myślał, że nic już nie może cię zaskoczyć. I widzisz, Geralt, niekiedy bywa tak, że Bardzo Wielkie Zło chwyci cię za gardło i powie: "Wybieraj, bratku, albo ja, albo tamto, trochę mniejsze".(...) Mniejsze zło istnieje, ale my nie możemy wybierać go sami. To Bardzo Wielkie Zło potrafi nas do takiego wyboru zmusić. Czy tego chcemy, czy nie.
Andrzej Sapkowski
(...) Następnym razem koniecznie szukaj wzrokiem różu! Zawsze jest w tęczy, ale trzeba go uważnie wypatrywać! - tak jak piękna - odparł. - Piękno jest we wszystkim, trzeba go tylko poszukać.
- To raczej dyskusyjna teza - wtrąciła Toddy. - Codziennie rano wypatruję piękna w lustrze, ale jakoś nigdy go nie widzę.
- Za to twoje dzieci widzą je pewnie za każdym razem, gdy na ciebie patrzą - powiedział (...). Piękno, które masz w sobie, jest dla ciebie niedostrzegalne - dodał.(...)
Santa Montefiore