Nasze społeczeństwa działają prawdopodobnie najlepiej, gdy najdokładniej naśladują niewielkie społeczności naszych przodków. Z pewnością
nie wyewoluowaliśmy, by mieszkać w zasiedlanych przez miliony ludzi miastach, w których wpadamy na obce osoby, gdziekolwiek pójdziemy, czujemy się przez nie zagrożeni w ciemnych uliczkach, siadamy obok nich w autobusie i pokazujemy im środkowy palec, stojąc w korku. Podobnie jak bonobo w ich spójnych grupach nasi przodkowie byli otoczeni przez ludzi, których znali i z którymi mieli do czynienia na co dzień. To niezwykłe, że nasze społeczności są tak uporządkowane, produktywne i stosunkowo bezpieczne. Urbaniści mogą jednak i muszą bardziej się starać, aby stwarzać warunki bliższe czasom naszych przodków, w których wszyscy znali imię i adres każdego dziecka.
Frans de Waal
Będzie pan tym, za kogo się pan będzie uważał.
Carlos Ruiz Zafón
Simone pisze, jak bardzo za nim tęskni. Za jego ustami, jego dłońmi, jego ciepłym, silnym ciałem, jego twarzą i uśmiechem. Ale tęsknota staje się przyjemnością, bo siła tej tęsknoty udowadnia jej, że to nie sen. Że on naprawdę istniej i że znów się spotkają.
Elisabeth Åsbrink
Quae non sunt prohibita, permissa intellguntur - co nie jest zakazane, uważa się za dozwolone.
Agnieszka Błażyńska
Zamknij oczy. Nie ma tutaj nic, co można zobaczyć.
Penelope Douglas
Ależ ze mnie skurwysyn, pomyślał ze zdumieniem. Czuje się jakbym zerżnął delfina.
Jarosław Grzędowicz
Człowiek szukający odpowiedzi winien uzbroić się w cierpliwość. Człowiekowi pełnemu wiedzy przystoi powaga.
Izaak Babel
Mnie nie będzie? Więc co będzie? Nic nie będzie. Więc gdzież ja będę, kiedy mnie już nie będzie? Czyżby śmierć? Nie, nie chcę.
Lew Tołstoj
Była przy nim w każdej chwili i bez niej Mateusz nie znałby nawet swego planu dnia. To pewnie dlatego, że Marta ma zwyczaje, a Mateusz nie ma i potrzebował w życiu kogoś, kto by je wprowadził. Wierzgał na te zwyczaje, ale żył nimi, bo kochał Martę i wiedział, że Marta chce dobrze i potrafi to dobrze stworzyć. Mateusz szybko uwierzył, że Marta potrafi, szybko uwierzył w jej moc stwarzania.
Wit Szostak
Frans de Waal
Będzie pan tym, za kogo się pan będzie uważał.
Carlos Ruiz Zafón
Simone pisze, jak bardzo za nim tęskni. Za jego ustami, jego dłońmi, jego ciepłym, silnym ciałem, jego twarzą i uśmiechem. Ale tęsknota staje się przyjemnością, bo siła tej tęsknoty udowadnia jej, że to nie sen. Że on naprawdę istniej i że znów się spotkają.
Elisabeth Åsbrink
Quae non sunt prohibita, permissa intellguntur - co nie jest zakazane, uważa się za dozwolone.
Agnieszka Błażyńska
Zamknij oczy. Nie ma tutaj nic, co można zobaczyć.
Penelope Douglas
Ależ ze mnie skurwysyn, pomyślał ze zdumieniem. Czuje się jakbym zerżnął delfina.
Jarosław Grzędowicz
Człowiek szukający odpowiedzi winien uzbroić się w cierpliwość. Człowiekowi pełnemu wiedzy przystoi powaga.
Izaak Babel
Mnie nie będzie? Więc co będzie? Nic nie będzie. Więc gdzież ja będę, kiedy mnie już nie będzie? Czyżby śmierć? Nie, nie chcę.
Lew Tołstoj
Była przy nim w każdej chwili i bez niej Mateusz nie znałby nawet swego planu dnia. To pewnie dlatego, że Marta ma zwyczaje, a Mateusz nie ma i potrzebował w życiu kogoś, kto by je wprowadził. Wierzgał na te zwyczaje, ale żył nimi, bo kochał Martę i wiedział, że Marta chce dobrze i potrafi to dobrze stworzyć. Mateusz szybko uwierzył, że Marta potrafi, szybko uwierzył w jej moc stwarzania.
Wit Szostak