świetną ekspedientką, gdyż nauczyłam się z podręcznika, co, kiedy i jak robić, ale co ze światem, do którego nie mam instrukcji obsługi? Zupełnie nie miałam pojęcia, czy potrafiłabym zachowywać się tam jak człowiek.
Sayaka Murata
O moim niebezpieczeństwie nie mówmy już, boję się niebezpieczeństwa tylko tam, gdzie go się chcę bać.
Franz Kafka
Dzieci jednak szybko zapominają i to jest w nich takie piękne. Nie żywią urazy, nie roztrząsają przeszłości, nie pamiętają, że wczoraj kogoś nie lubiły. Każde dzisiaj jest nowe jak czysta kartka, którą można zapisać w dowolny sposób.
Natasza Socha
Jak kapitulować to szybko. Chyba Wankowicz powiedział coś o tym, że jak się ma ulec, to szybko, bo i tak człowiek ulega, a tylko się niepotrzebnie uświni...(s.56).
Eugeniusz Dębski
Czy mam prawo wymagać od pacjentów, że będą lepsi, wolni od uzależnień, twardsi w podejmowaniu decyzji i asertywni w relacjach z ludźmi i ze sobą, jeśli ja też gmatwam się coraz intensywniej? Jestem jeszcze gorsza od nich, bo ja przecież dokładnie wiem, dokąd to prowadzi, a mimo to pcham się pod ten topór jak mucha do lepu.
Danuta Sadownik
Powiedziałeś: „Do innego przeniosę się kraju, nad inne morze. / Na pewno jest gdzieś inne, lepsze od tego miasto. / Tu, cokolwiek zrobię, będzie jak zapisany już wyrok. / A moje serce – jak trup – jest pogrzebane. / Jak długo mój umysł będzie tkwił w martwocie. / Gdziekolwiek wzrok obrócę, na cokolwiek spojrzę, / tu widzę tylko czarne ruiny mego życia, / tu, gdziem tyle lat spędził, zniszczył je i strwonił”.
Nie znajdziesz nowych miejsc, nad inne morze nie dotrzesz. / Miasto pójdzie za tobą. Po drogach będziesz krążył / tych samych. W tych samych domach posiwieją ci włosy. / Zawsze do tego samego trafisz miasta. Rzuć nadzieję, / że jest dla ciebie statek w inne strony, albo droga. / Tak, jakeś zrujnował swoje życie tutaj, / w tym ciasnym kącie, zrujnowałeś je wszędzie.
Konstandinos Kawafis
Sayaka Murata
O moim niebezpieczeństwie nie mówmy już, boję się niebezpieczeństwa tylko tam, gdzie go się chcę bać.
Franz Kafka
Dzieci jednak szybko zapominają i to jest w nich takie piękne. Nie żywią urazy, nie roztrząsają przeszłości, nie pamiętają, że wczoraj kogoś nie lubiły. Każde dzisiaj jest nowe jak czysta kartka, którą można zapisać w dowolny sposób.
Natasza Socha
Jak kapitulować to szybko. Chyba Wankowicz powiedział coś o tym, że jak się ma ulec, to szybko, bo i tak człowiek ulega, a tylko się niepotrzebnie uświni...(s.56).
Eugeniusz Dębski
Czy mam prawo wymagać od pacjentów, że będą lepsi, wolni od uzależnień, twardsi w podejmowaniu decyzji i asertywni w relacjach z ludźmi i ze sobą, jeśli ja też gmatwam się coraz intensywniej? Jestem jeszcze gorsza od nich, bo ja przecież dokładnie wiem, dokąd to prowadzi, a mimo to pcham się pod ten topór jak mucha do lepu.
Danuta Sadownik
Powiedziałeś: „Do innego przeniosę się kraju, nad inne morze. / Na pewno jest gdzieś inne, lepsze od tego miasto. / Tu, cokolwiek zrobię, będzie jak zapisany już wyrok. / A moje serce – jak trup – jest pogrzebane. / Jak długo mój umysł będzie tkwił w martwocie. / Gdziekolwiek wzrok obrócę, na cokolwiek spojrzę, / tu widzę tylko czarne ruiny mego życia, / tu, gdziem tyle lat spędził, zniszczył je i strwonił”.
Nie znajdziesz nowych miejsc, nad inne morze nie dotrzesz. / Miasto pójdzie za tobą. Po drogach będziesz krążył / tych samych. W tych samych domach posiwieją ci włosy. / Zawsze do tego samego trafisz miasta. Rzuć nadzieję, / że jest dla ciebie statek w inne strony, albo droga. / Tak, jakeś zrujnował swoje życie tutaj, / w tym ciasnym kącie, zrujnowałeś je wszędzie.
Konstandinos Kawafis