poglądy, których nie wyznajemy, a które musimy narzucać tłumowi; obrabiać kwestie, na których się nie znamy, a które musimy smacznie przyrządzać dla publiczności. Nie wolno mieć nam własnych przekonań, musimy mieć zapatrywania redaktora naczelnego, ale kierujący nawet największą gazetą nie ma prawa myśleć swoim własnym mózgiem, bo kiedy jest wezwany przez zarząd, musi ukryć swoje zdanie, jeżeli oczywiście je ma i występować w imieniu akcjonariuszy...wszyscy myślą o dziennikarzach jak najgorzej. Są oczywiście dla nich uprzejmi, bo się ich boją, boją się wielkich szantaży i drobnych świństewek.
Pitigrilli
(Tatuś Muminka) wrócił do opisywania wspomnień z czasów swej młodości. Wspomnienia te wzruszyły go tak bardzo, że bliski był płaczu. Był zawsze niezwykłym i zdolnym dzieckiem, na którym nikt się nie poznał. Gdy dorósł, w dalszym ciągu nikt go nie rozumiał i życie jego było pod każdym względem tragiczne.
Tatuś Muminka pisał i pisał, myśląc o tym, jak to wszyscy czytając jego pamiętniki żałować będą swego postępowania. Na myśl o tym rozweselił się znowu.
Tove Jansson
Otwórz swoje drzwi dla innych! Nie słyszysz jeszcze ich wołania, ale tak wielu czeka, żebyś przyszedł im otworzyć.
Wyjdź z siebie! Jesteś uboższy o bliźnich, gdy nie wzbogaciłeś ich sobą.
Spróbuj i jeśli wreszcie otworzysz, zaręczam ci, słońce wejdzie przez twoje drzwi otwarte na oścież.
Michel Quoist
Ale to były dni pod hasłem samorealizacji, kiedy niehonorowe było poprzestanie na czymś, co nie jest pierwszym życiowym wyborem- świadczyłoby to o słabej woli. Nie wiadomo jak i kiedy uległość wobec własnego losu przestała być gestem dystyngowanym, a stała się oznaką tchórzostwa. Bywały chwile, że presja osiągnięcia szczęścia stawała się wręcz opresją- tak jakby szczęście było czymś, co każdy może osiągnąć, i wszelki kompromis w pogoni za szczęściem był osobistą winą człowieka.
Hanya Yanagihara
Pitigrilli
(Tatuś Muminka) wrócił do opisywania wspomnień z czasów swej młodości. Wspomnienia te wzruszyły go tak bardzo, że bliski był płaczu. Był zawsze niezwykłym i zdolnym dzieckiem, na którym nikt się nie poznał. Gdy dorósł, w dalszym ciągu nikt go nie rozumiał i życie jego było pod każdym względem tragiczne.
Tatuś Muminka pisał i pisał, myśląc o tym, jak to wszyscy czytając jego pamiętniki żałować będą swego postępowania. Na myśl o tym rozweselił się znowu.
Tove Jansson
Otwórz swoje drzwi dla innych! Nie słyszysz jeszcze ich wołania, ale tak wielu czeka, żebyś przyszedł im otworzyć.
Wyjdź z siebie! Jesteś uboższy o bliźnich, gdy nie wzbogaciłeś ich sobą.
Spróbuj i jeśli wreszcie otworzysz, zaręczam ci, słońce wejdzie przez twoje drzwi otwarte na oścież.
Michel Quoist
Ale to były dni pod hasłem samorealizacji, kiedy niehonorowe było poprzestanie na czymś, co nie jest pierwszym życiowym wyborem- świadczyłoby to o słabej woli. Nie wiadomo jak i kiedy uległość wobec własnego losu przestała być gestem dystyngowanym, a stała się oznaką tchórzostwa. Bywały chwile, że presja osiągnięcia szczęścia stawała się wręcz opresją- tak jakby szczęście było czymś, co każdy może osiągnąć, i wszelki kompromis w pogoni za szczęściem był osobistą winą człowieka.
Hanya Yanagihara