ojciec zdziera z siebie roboczą kurtkę i rzuca matce, jak ściąga z olbrzymich stóp zdeptane buty, jak wpycha je pod wieszak, a sam w skarpetkach lepko człapie do łazienki pod prysznic i długo się tam chlapie, klepie po mokrym cielsku, trzaska miednicami, coś mamrocze pod nosem, a potem ryczy na cały dom: „Maria! Zasnęłaś tam?" Trzeba było odczekać, aż się umyje i siądzie za stół, na którym stoi już ćwiartka, miska z gęstą zupą, keczup, trzeba było czekać, póki nie obciągnie swojej ćwiartki, nie zje zupy i dopiero wtedy można było wyjrzeć na świat boży, wdrapać się mu na kolana i wypytywać, którego majstra i którego inżyniera ojciec dzisiaj utopił w stężonym kwasie siarkowym.
Arkadij Strugacki
Bo urodzić myśl naprawdę nową, < mon ami > oto jedyne zadanie godne człowieka i cel życia ludzkiego.
Jacek Dukaj
- Nic na siłę. Nigdy. Życie mnie nauczyło, że nie warto.
- A co zrobić z tą cholerną tęsknotą?
- Tęsknić.
Hanna Kowalewska
- Jak "nie będziemy"? - obruszył się Konrad. - Kupa czasu nam zejdzie na straszeniu. Będziemy dręczyć urzędniczki z ZUS-u i skarbówki. Prześladować komorników. Straszyć chytrych księży, gnębić dewotki, kanarów, komunistów. Nigdy duchy nie miały tyle roboty, co teraz.
- Lekarze - przypomniałem.
- Lekarze przede wszystkim - strzelił palcami. - Krnąbrne pielęgniarki i zimne przedszkolanki.
Łukasz Orbitowski
Ale w zasadzie naszym przeznaczeniem nie jest wiedzieć, dokąd idziemy. Naszym przeznaczeniem jest raczej nie wiedzieć o tym.
Nie przychodzimy na świat po to, by znaleźć odpowiedzi, lecz by stawiać pytania.
Robert Seethaler
Arkadij Strugacki
Bo urodzić myśl naprawdę nową, < mon ami > oto jedyne zadanie godne człowieka i cel życia ludzkiego.
Jacek Dukaj
- Nic na siłę. Nigdy. Życie mnie nauczyło, że nie warto.
- A co zrobić z tą cholerną tęsknotą?
- Tęsknić.
Hanna Kowalewska
- Jak "nie będziemy"? - obruszył się Konrad. - Kupa czasu nam zejdzie na straszeniu. Będziemy dręczyć urzędniczki z ZUS-u i skarbówki. Prześladować komorników. Straszyć chytrych księży, gnębić dewotki, kanarów, komunistów. Nigdy duchy nie miały tyle roboty, co teraz.
- Lekarze - przypomniałem.
- Lekarze przede wszystkim - strzelił palcami. - Krnąbrne pielęgniarki i zimne przedszkolanki.
Łukasz Orbitowski
Ale w zasadzie naszym przeznaczeniem nie jest wiedzieć, dokąd idziemy. Naszym przeznaczeniem jest raczej nie wiedzieć o tym.
Nie przychodzimy na świat po to, by znaleźć odpowiedzi, lecz by stawiać pytania.
Robert Seethaler