Sztuczna inteligencja to więcej niż moje zainteresowania: tak się właśnie czuję. Ja jestem

sztuczną inteligencją - mój umysł jest sztuczny, myśli też mam sztuczne, ukształtował je ktoś inny lub coś innego i trudno mi uwierzyć, że należą do mnie. Myśli skonstruowane przez kosmicznego inżyniera, myśli nieżyjące; nawet puszczone z prędkością dziesiętną nie ożywają. Kto zaprogramował ten bajzel, który nazywa się mną?
Ken Wilber

Klasyk, który pisze tragedię i przestrzega pewnych reguł, ma więcej swobody niż poeta, który pisuje wszystko, co przychodzi mu do głowy, pozostając niewolnikiem reguł sobie nieznanych.
Raymond Queneau

Kobieta nie jest niezmienna. Jest w nas przeszłość, która nieustannie nas zmienia. Złamane serce i porażka zmieniają nasze widzenie świata, tak samo jak radość i tryumf.
Lisa See

Finowie potrafią się złościć lub szaleć ze szczęścia, nie zmieniając przy tym wyrazu twarzy lub tonu głosu. Jeśli gwałtownie gestykulują, to znaczy, że toną.
Tarja Moles

[...] - ci, którzy potrafią, robią to; ci, którzy nie potrafią, mówią (lub piszą) o tym.
Jonathan Carroll

Przypomina mi się wiersz wiszący w sypialni Robyn w Wirrawee – ten, w którym kobieta opowiada, że gdy kiedyś odwracała się na plaży, widziała ślady czterech stóp: swoich i Boga, lecz teraz, w najtrudniejszych chwilach, odwraca się i widzi ślady dwóch. Pyta Boga: „Jak to jest, że wtedy, kiedy najbardziej Cię potrzebuję, nie ma Cię przy mnie?”. A Bóg odpowiada: „Moje dziecko, jestem tu. To ślady moich stóp. Zostawiłej je, gdy cię niosłem.”
Kiedy przeczytałam ten wiersz po raz pierwszy, wydał mi się ładny, ale nic więcej. Dopiero teraz, gdy go potrzebowałam, stał się dla mnie ważny. W celi okazał się chyba najważniejszą rzeczą, jaką miałam.”
John Marsden

Gemeoss

Za tych, co szaleni. Za odmieńców. Buntowników. Awanturników. Niedopasowanych. Za tych, co patrzą

na świat inaczej. Oni nie lubią zasad. Nie szanują status quo. Można ich cytować, można się z nimi nie zgadzać; można ich wysławiać, można ich zniesławiać. Ale jednego nie można zrobić - nie można ich ignorować. Bo to oni zmieniają świat. Popychają ludzkość do przodu. I choć niektórzy mogą widzieć w nich szaleńców, my dostrzegamy w nich geniusz. Ponieważ to ludzie wystarczająco szaleni, by sądzić, że mogą zmienić świat... są tymi, którzy go zmieniają. Walter Isaacson Powiedział, że Władymir Władimirowicz był podczas walki na macie zręcznym graczem. Z determinacją dążył do wygranej albo siłą, albo sprytem, potrafił na macie zamęczyć każdego. Myślę, że dziś te słowa nabierają zupełnie nowego znaczenia. Putin dżudoka z czasem nauczył się wykorzystywać umiejętności nabyte na macie również w polityce. A z reguł walki stworzył własną filozofię polityczną". Ewa Ewart ESTRAGON: Hmm. Ciekawe, im dalej jem, tym mniej mi smakuje. VLADIMIR: Ze mną jest odwrotnie. ESTRAGON: To znaczy? ...

Czytaj więcej

Niepojęte prawa rządzą pechem. A jak się komuś w życiu nie wiedzie, to

nic tylko siąść i płakać, bo jak wszyscy wiedzą, skoro szczęście się od ciebie odwróciło, żaden bunt nie pomoże, równie dobrze możesz sikać pod wiatr albo pluć w niebo. Jaume Cabré Przyjaźń albo powstaje w wyniku długotrwałego procesu, albo jest spontaniczna. Andrzej Sapkowski Dlaczego nie mielibyśmy przypuścić, myślałem, że rozpoczynamy wciąż nowe istnienia i że w każdym z nich przeszłość jest tylko snem? André Maurois Nie możemy zmienić kraju. Więc zmieńmy temat. James Joyce -Młodość jest bezcenna - Westchnęła. - Nie ma większej tragedii niż zadowolić się nudną młodością. Aimee Agresti Człowiek nigdy nie osiągnie wielkości, postępując według reguł szkolnych. Mariusz Sander Jego ostatnią myślą było, że Brom byłby z niego dumny. Christopher Paolini Bo nigdy nie wiadomo, co zostanie nam pewnego dnia dane. Albo zabrane. Laura Kalpakian - Jak minął dzień? - pyta. - Przyszedłem tu o nim zapomnieć. Rafał Kosik

Czytaj więcej

Wydaje mi się, że największym dobrodziejstwem na tym świecie jest fakt, że umysł

ludzki nie jest w stanie skorelować całej swej istoty. Żyjemy na spokojnej wyspie ignorancji pośród czarnych mórz nieskończoności i wcale nie jest powiedziane, że w swej podróży zawędrujemy daleko. Nauki – a każda z nich dąży we własnym kierunku – nie wyrządziły nam jak dotąd większej szkody; jednakże pewnego dnia, gdy połączymy rozproszoną wiedzę, otworzą się przed nami tak przerażające perspektywy rzeczywistości, a równocześnie naszej strasznej sytuacji, że albo oszalejemy z powodu tego odkrycia, albo uciekniemy od tego śmiercionośnego światła, przenosząc się w spokój i bezpieczeństwo nowego mrocznego wieku. H.P. Lovecraft Jeśli masz złamać zasady, upewnij się, że nie dasz się złapać. Jennifer Echols Wykorzystując w pełni chwile dane ci w życiu dla samourzeczywistnienia się, możesz być jednym z tych ludzi, a nie tylko obserwatorem. Wayne W. Dyer T e r a z.. to zawsze dobra pora do działania, bo to jedyna pora. Nicolas Barreau Chwyta mnie za rękę i delikatnie ją ściska. Od...

Czytaj więcej

Trzydzieści pięć lat pracuję przy starym papierze i to jest moja love story.

Trzydzieści pięć lat prasuję stary papier i książki, trzydzieści pięć lat tytłam się w literach, wskutek czego upodobniłem się do leksykonów, których przez ten czas sprasowałem pewnie ze trzydzieści kwintali, jestem dzbanem pełnym żywej i martwej wody, starczy, bym się lekko nachylił, a cieką ze mnie same piękne myśli, jestem wbrew własnej woli wykształcony, tak więc właściwie nawet nie wiem, które myśli są moje i ze mnie, a które wyczytałem, tak więc w ciągu tych trzydziestu pięciu lat zjednoczyłem się z samym sobą i światem wokół mnie Bohumil Hrabal Jeśli ktoś był przez długi czas zakochany w wyjątkowo destrukcyjny sposób, będzie nadal posługiwał się logiką, o której dobrze wie, że jest fałszywa, będzie dokonywał posunięć, co do których ma świadomość, że przyniosą mu wyłącznie rozczarowanie. I z upływem czasu coraz wyraźniej będzie dostrzegał, że wszystko co zrobił, było niewłaściwe. Najdziwniejszą rzeczą, nad którą człowiek wcale się nie zastanawia, jest to, że nasza zdolność do ...

Czytaj więcej

Dziwne są miasta bez prądu. Człowiek się boi, że się o coś uderzy,

a potem się przyzwyczaja i porusza tak ostrożnie jak w dzieciństwie na wsi, gdy wszyscy poszli już spać. To jest ciekawe, to odgadywanie kształtów, bo jednak coś czasami gdzieś pełga, przejeżdża auto i na chwilę zjawia się jakieś kształty i odległości. Andrzej Stasiuk Ojczyzna - ciągnął - oto jest sposób, aby te same rzeczy oznaczać innymi nazwami, aby tym samym wartością nadawać odmienne kwalifikacje. Cenimy narody według ich cnót bojowych i politycznych, ale dopiero kryterium ojczyzny opatruje je znakiem dodatnim lub ujemnym. Lubi się we wrogu to, czym pogardza się u siebie. Niemiec - tchórz, leniuch, pokorny - to jest dla Francuza dobry Niemiec. Moskal - pijak i niewolnik - to jest dobry Moskal dla Polaka. Jakże zaś nienawidzimy we wrogu wszystkiego, co jest pożądaną, trudno dostępną dla nas wartością. [...] Ojczyzną, jako kryterium, posługuje się zawsze niesprawiedliwość. Jest to najwyższego porządku postulat nienawiści. W formule: Bóg i Ojczyzna zawiera się więc antynomia i bl...

Czytaj więcej

W życiu każdego człowieka są zarówno chwile dobre, jak i złe. Istotą szczęścia

jest to, by tych dobrych było więcej. Jednak jakkolwiek w większości przypadków sami kształtujemy swoją rzeczywistość, tak czasem upór, pasja i cierpliwość nie są w stanie doprowadzić nas do celu. Czasem po prostu trzeba mieć farta... Sylwia Błach Pogodzić się, ugodzić, przestać marzyć, to może najważniejsze, przestać śnić, odnowić przyjaźnie, poszerzyć krąg zainteresowań, znaleźć sobie hobby, włazić raz w tygodniu na górę Sljeme, zapisać się na nowo do czytelni amerykańskiej, uczyć się jakiegoś języka, zimą jeździć na narty, latem nad morze, ciułać na podróże zagraniczne, przynajmniej raz do roku, na cztery dni − cztery dni to też nie do pogardzenia, w ogóle jak najmniej gardzić, jak najmniej rezygnować, nie wyrzekać się niczego, za nic w świecie niczego nie przegapić, przepisać duży scenariusz, wysłać go ponownie na konkurs, zacząć pracę nad powieścią, uprawiać jogging, nauczyć się żyć z dnia na dzień, przestać marzyć, zaadaptować się, ożenić, spłodzić dzieci, bronić powszedniości...

Czytaj więcej

Jako pierwszy w tym czasie umiał dostrzec, że jeśli pominąć mnóstwo przestarzałych, znoszących

się na wzajem i śmiesznych przesądów, z jakich składa się na pozór New Age, stanowi on odpowiedź na prawdziwe cierpienie wywołane psychologicznym, ontologicznym i społecznym rozkładem człowieka. Wychodząc poza godną pogardy mieszaninę zasad ekologii, zainteresowania dla różnorakich myśli tradycyjnych i dla sacrum odziedziczonego po jego związkach z ruchem hipisowskim oraz ideologią Esalen, New Age wyrażał rzeczywistą chęć zerwania z XX wiekiem, jego immoralizmem, indywidualizmem, tendencjami liberalnymi i antyspołecznymi; świadczył o pełnej lęku świadomości, że żadne społeczeństwo nie może funkcjonować bez scalającej je osi, którą jest religia; był wiec potężnym nawoływaniem do zmiany paradygmatu. Michel Houellebecq Wyglądali co prawda na zdeprawowanych, zepsutych, upodlonych, a nawet odrażających, rzadko się jednak zdarza, by ktoś, upadłszy nisko, nie spodlił się, a przy tym istnieje pewien kres, gdzie już nie można odróżnić ludzi nieszczęśliwych i ludzi niegodziwych, nieunikniony ...

Czytaj więcej

Zwycięzcą nie zawsze jest ten najlepszy, który zdobywa główną nagrodę. Zwycięzcą może być

człowiek, który próbuje coś zmienić w sobie, swoim życiu i podejściu do otaczającego świata, pomimo wszelkich trudności. Człowiek, który robi pojedyncze, powolne kroki, przekraczając własne lęki i ograniczenia, podczas gdy inni bez trudu biegną. Kaja Platowska Chciała tylko mieć kogoś, za kim może tęsknić, kogo może dotykać, z kim może rozmawiać jak z dzieckiem i sama też przy nim dziecinnieć. Do tego akurat świetnie się nadawał. Jonathan Safran Foer Podobno odkochać się można równie łatwo, jak się zakochać. Ale co w sytuacji, kiedy osoba, którą kochaliście, umarła? Czy trzeba się odkochać, żeby móc się zakochać w kimś innym? John Corey Whaley Mnie po prostu łatwo przychodzi zabijanie. Gdybym był na wolności, zabijałbym dalej, taki już jestem. Robiłem to głównie dla pieniędzy. Ale czasami nawet jak mnie ktoś tylko zdenerwował. Janusz Grabowski Jean Louise otworzyła szafę, zerwała sukienki z wieszaków i z mocą wepchnęła je do walizki. -Nie tak należy się pakować - zauważyła...

Czytaj więcej

Ciągle mam wrażenie, że mój czas się kończy. Z kolejnym dniem mam

jeden dzień mniej do przeżycia. W związku z tym każdą chwilę chciałabym przeżyć jak najpełniej. Martyna Wojciechowska Wódka pali przełyk, ale koi duszę. Anna Fryczkowska Góry odgrywają w moim życiu tę samą funkcję co pielgrzymki w życiu chrześcijanina, odbywane w skupieniu, ciszy i pokorze. Nie modliłem się do nikogo, było to raczej buddyjskie odsunięcie od świata złożone z nicości, wyczerpania i kontemplacji. Cédric Gras Tylko niewielki krok dzieli uznanie, że „nic nie ma wartości”, od afirmacji wartości niczego. Julian Baggini Człowiek rodzi się jako bomba różnych potencjałów i czas dorastania nie jest wcale wzbogacaniem i uczeniem się, ale raczej eliminacją kolejnych możliwości. W końcu z dzikiej bujnej rośliny stajemy się czymś w rodzaju bonsai – skarlałą, przystrzyżoną i sztywną miniaturą możliwych siebie. Olga Tokarczuk Każdy człowiek przychodzi na świat z wyraźną, a nie ambiwalentną potrzebą kochania, bycia kochanym i zachowania życia. Ale gdy dziecko zamiast miło...

Czytaj więcej

Nikt w Cambridge nie uczył korzyści wynikających z porządnego maszerowania w szyku. Oddawali

cześć wolnym niespokojnym duchom. Poetom. Ale co poeci wiedzą o przetrwaniu? Ian McEwan obłuda jest pierwszą cnotą człowieka cywilizowanego, kamieniem węgielnym społeczeństwa. Ukrywanie myśli jest dla nas konieczne jak noszenie sukien. Człowiek mówiący wszystko, co i jak myśli, byłby równie niepojęty w mieście, jak człowiek chodzący nago. Anatole France Ale potem pojawiła się Marta. Zaatakowała moje ciało i zmusiła do niekontrolowanej przemiany. Od pierwszej chwili objawiła się nie jako Marta, ale jako żywy kawałek żelaza w moim brzuchu. Mój organizm zamienił się w krwistą ciecz z doczepioną mulistą breją, wewnątrz której rozwijał się agresywny polip, jakże odległy jakiegokolwiek człowieczeństwa, i choć sam karmił się i rozrastał, mnie sprowadził do pozbawionej życia zgnilizny. Elena Ferrante Marta była inna, jej siła płynęła z niej samej, z jej wnętrzności, z ziemi. Wit Szostak aktorstwo, podobnie jak poezja, polega na metaforycznym przełożeniu rzeczywistości. Wobec tego z...

Czytaj więcej