mnóstwo zwyczajnych rzeczy, bez których nie umielibyśmy żyć. Ale to dziwni ludzie wspinają się na najwyższe szczyty gór, latają w kosmos, patrzą godzinami w gwiazdy. Przekraczają granice światów... albo zdrowego rozsądku. Albo piszą książki.
Marta Kisiel
(...) wieczór był jak mocne, ciemnoczerwone wino.
Jolanta Knitter-Zakrzewska
Nie sądziłam, by moje życie mogło stać się jeszcze gorsze, ale mogło i się stało. Kwestia nadziei zawsze wywoływała we mnie wewnętrzny konflikt. Nadzieja raz po raz mnie zawodziła, ale z jakiejś przyczyny nigdy tak do końca jej nie porzuciłam. Bałam się przekonać, co by było, gdybym jej nie miała.
E.K. Blair
Widzę cię, jak zdjęcia w ramkach, ale nie mogę cię dotknąć i nie mogę być, jak one. Punk”.
Penelope Douglas
Przeszłość nie jest czymś, co można wyciąć i wkleić w teraźniejszość. Musiałbym rozłożyć wszystko jak gazetę i odsłonić wszystkie kolumny tylko po to, by pokazać palcem jeden akapit. Nie chcę, żeby ktokolwiek widział nagłówki mojej przeszłości.
Non Pratt
Leżał w trumnie i traciła go na zawsze. Gdzie jest to błogosławione niebo, dokąd odszedł? Dlaczego matka nie powiedziała jej, zanim też umarła, że niebo nie istnieje, a ci, którzy zasnęli na wieki, rozpływają się w nicości?
Powrotu nie ma. Ciało rozkłada się, tak jak rozkładają się liście opadłe z drzew: materia powraca do ziemi. A... dusza ulatująca wraz z ostatnim tchnieniem? Chciała wierzyć, że dusza ojca pozostała nienaruszona, że po długiej wędrówce znowu się z nim spotka. Może w metrze istnieje przystanek Niebo i jeśli na nim wysiądzie, znajdzie drogę, która zawiedzie ją prosto do niego. Przeszywał ją chłód, niezwyczajny w samym środku lipca. A gdyby krzyknęła błagalnie, żeby ktoś ją przytulił?
Ángela Becerra
Marta Kisiel
(...) wieczór był jak mocne, ciemnoczerwone wino.
Jolanta Knitter-Zakrzewska
Nie sądziłam, by moje życie mogło stać się jeszcze gorsze, ale mogło i się stało. Kwestia nadziei zawsze wywoływała we mnie wewnętrzny konflikt. Nadzieja raz po raz mnie zawodziła, ale z jakiejś przyczyny nigdy tak do końca jej nie porzuciłam. Bałam się przekonać, co by było, gdybym jej nie miała.
E.K. Blair
Widzę cię, jak zdjęcia w ramkach, ale nie mogę cię dotknąć i nie mogę być, jak one. Punk”.
Penelope Douglas
Przeszłość nie jest czymś, co można wyciąć i wkleić w teraźniejszość. Musiałbym rozłożyć wszystko jak gazetę i odsłonić wszystkie kolumny tylko po to, by pokazać palcem jeden akapit. Nie chcę, żeby ktokolwiek widział nagłówki mojej przeszłości.
Non Pratt
Leżał w trumnie i traciła go na zawsze. Gdzie jest to błogosławione niebo, dokąd odszedł? Dlaczego matka nie powiedziała jej, zanim też umarła, że niebo nie istnieje, a ci, którzy zasnęli na wieki, rozpływają się w nicości?
Powrotu nie ma. Ciało rozkłada się, tak jak rozkładają się liście opadłe z drzew: materia powraca do ziemi. A... dusza ulatująca wraz z ostatnim tchnieniem? Chciała wierzyć, że dusza ojca pozostała nienaruszona, że po długiej wędrówce znowu się z nim spotka. Może w metrze istnieje przystanek Niebo i jeśli na nim wysiądzie, znajdzie drogę, która zawiedzie ją prosto do niego. Przeszywał ją chłód, niezwyczajny w samym środku lipca. A gdyby krzyknęła błagalnie, żeby ktoś ją przytulił?
Ángela Becerra