przy zbiorach. Ich zachowania są zgodne ze schematem, który widzieliśmy u nich wcześniej.
Brandon Sanderson
Tylko słabeusze mierzą swoje życie i poczucie własnej wartości tym, jak często ktoś się do nich uśmiecha, co ludzie na ich temat mówią i czy okazują im przyjaźń.
Alexandra Ripley
Kto zamartwia się na zapas, traci odwagę, a potem przegrywa. Lepiej działać, niż przesadnie rozważać każdą możliwą opcję.
Maja Lidia Kossakowska
Nie trafi się w nowe miejsca, jeśli codziennie chodzi się tą samą drogą.
Yoav Blum
Wraz z zanikaniem ideału i zdrowej myśli naród zatraca swą spójność, jedność i siłę.
Gustaw Le Bon
KSIĄDZ
Gustaw! skąd? kędyś? przebóg! tak długa wędrówka?
Gdzieś ty bywał dotychczas, przyjacielu młody?
Nie wiedzieć kędyś zniknął, jakbyś wpadł do wody,
Litery nie napisać, nie nakazać słówka?
Wszak to lat tyle!... Gustaw! cóż się z tobą dzieje?
Ty niegdyś w mojej szkole ozdoba młodzieży,
Na tobie najpiękniejszem zakładał nadzieje;
Czy można tak się zgubić? w jakiejże odzieży?
GUSTAW
(z gniewem)
Starcze! a gdy ja zacznę oskarżać nawzajem,
Przeklinać twe nauki, na sam widok zgrzytać?
Ty mnie zabiłeś! - ty mnie nauczyłeś czytać!
W pięknych księgach i pięknym przyrodzeniu czytać!
Ty dla mnie ziemię piekłem zrobiłeś
(z żalem i uśmiechem)
i rajem!
(mocniej i ze wzgardą)
A to jest tylko ziemia!
Adam Mickiewicz
Brandon Sanderson
Tylko słabeusze mierzą swoje życie i poczucie własnej wartości tym, jak często ktoś się do nich uśmiecha, co ludzie na ich temat mówią i czy okazują im przyjaźń.
Alexandra Ripley
Kto zamartwia się na zapas, traci odwagę, a potem przegrywa. Lepiej działać, niż przesadnie rozważać każdą możliwą opcję.
Maja Lidia Kossakowska
Nie trafi się w nowe miejsca, jeśli codziennie chodzi się tą samą drogą.
Yoav Blum
Wraz z zanikaniem ideału i zdrowej myśli naród zatraca swą spójność, jedność i siłę.
Gustaw Le Bon
KSIĄDZ
Gustaw! skąd? kędyś? przebóg! tak długa wędrówka?
Gdzieś ty bywał dotychczas, przyjacielu młody?
Nie wiedzieć kędyś zniknął, jakbyś wpadł do wody,
Litery nie napisać, nie nakazać słówka?
Wszak to lat tyle!... Gustaw! cóż się z tobą dzieje?
Ty niegdyś w mojej szkole ozdoba młodzieży,
Na tobie najpiękniejszem zakładał nadzieje;
Czy można tak się zgubić? w jakiejże odzieży?
GUSTAW
(z gniewem)
Starcze! a gdy ja zacznę oskarżać nawzajem,
Przeklinać twe nauki, na sam widok zgrzytać?
Ty mnie zabiłeś! - ty mnie nauczyłeś czytać!
W pięknych księgach i pięknym przyrodzeniu czytać!
Ty dla mnie ziemię piekłem zrobiłeś
(z żalem i uśmiechem)
i rajem!
(mocniej i ze wzgardą)
A to jest tylko ziemia!
Adam Mickiewicz