Błądząc oczami po salonie od jednej wargi do drugiej, utwierdziłem się niezbicie w

przekonaniu, że wszystkie mniej przyjemne cechy ludzkiego zwierzęcia - zarozumiałość, zachłanność, żarłoczność, lubieżność i im podobne - manifestują się wyraźnie na tej cienkiej powłoczce karminowej skóry. Trzeba jednak znać właściwy szyfr. Wydatna albo wybrzuszona warga ma ponoć świadczyć o zmysłowości. Ale to zaledwie półprawda w przypadku mężczyzn, a całkowita nieprawda w przypadku kobiet. U kobiet należy szukać wargi cienkiej, wąskiej, z ostro zarysowanym dolnym brzegiem. A u nimfomanek na dolnej wardze, u góry, dokładnie po środku znajduje się malutka, ledwo widoczna, wypukłość.
Roald Dahl

Czyli… czyli nigdy mnie nie kochałaś? – wyjąkał.
– Nigdy – przyznała. – Choć na początku nawet cię trochę lubiłam. Imponowało mi to, z jaką determinacją o mnie zabiegałeś. Że mi nadskakiwałeś i spełniałeś wszelkie zachcianki. Kupowałeś drogie prezenty. To było fajne, ale do czasu. Każda kobieta pragnie u swego boku mężczyzny z charakterem, a nie pantoflarza. Takiego, który czasem huknie pięścią w stół i zaklnie jak szewc albo trzaśnie z wściekłością drzwiami. A ty spokojnie mógłbyś podmienić Rysia w „Klanie” i nikt by się nie połapał. Nie ma w tobie ani odrobiny ikry. Jesteś żałosny. Nawet w łóżku nie miałam z ciebie pożytku. Udawałam orgazmy. I za każdym razem, kiedy mnie bzykałeś, rozmyślałam o planach na następny dzień. O fryzjerze, zakupach, manicure ...
K. S. Rutkowski

-I ten, jak to nazwałeś, "praktykujący katolicyzm" oczywiście nie stoi w sprzeczności z zarżniętym dzieckiem, unicestwieniem Basi i wręcz nakazuje ci chlać codziennie tę wstrętną wódę? Czy tak?- wrzasnął profesor.
(...)
-A może chodzisz tam tylko po to, aby dając księdzu na tacę, uznać, że wszystko jest w porządku? Czyż nie tak? Rozgrzeszenie poprzez parę "srebrników"? Nie widzisz, jakie to żałosne? Naprawdę tego nie widzisz?
(...)
-A wyspowiadałeś się chociaż księdzu z tego, co zrobiłeś?
-Nooo, nie całkiem.
-To z ciebie jeszcze większy hipokryta, niż myślałem- wrzeszczał już na pół uczelni profesor.
-Ale komunię co niedzielę to Robercik w pierwszym rzędzie przyjmie, ażeby wszyscy to widzieli?
-Tak.
Robert Gong

Gemeoss

Kochać w ogóle znaczy wystawić się na zranienie. Pokochaj cokolwiek, a twoje serce

z pewnością odczuje ból, a może nawet zostanie złamane. Jeśli chcesz mieć pewność utrzymania serca w stanie nienaruszonym, nie wolno ci go ofiarować nikomu, nawet zwierzęciu. Otul je ostrożnie sowimi hobby i odrobiną luksusu, unikaj wszelkich komplikacji, zamknij je bezpiecznie w szkatule lub trumnie własnego egoizmu. Ale w tej szkatule - bezpieczne, w ciemności, w bezruchu, bez powietrza - ono się zmieni. Nie będzie złamane, nie, ono stanie się nie do złamania, nieprzystępne, zatwardziałe... Jedynym miejscem poza Niebem, gdzie możesz być doskonale zabezpieczony przed wszystkimi niebezpieczeństwami... miłości, jest Piekło. Clive Staples Lewis Jestem pewien, że książę Bran słyszał tę opowieść już ze sto razy. – Nie – zaprzeczył. – Nie słyszałem. A nawet gdybym słyszał, to nic nie szkodzi. Stara Niania często opowiadała nam historie, które już znaliśmy, ale jeśli były dobre, wcale nam to nie przeszkadzało. Zawsze mawiała, że stare opowieści są jak dawni przyjaciele, których trzeba od ...

Czytaj więcej

Layla wpatruje się w miejsce, które zostawiła Axelle. Mijają sekundy, a ona się

nie rusza. - Myszko? - podchodzę do niej i unoszę jej brodę, by zyskać jej uwagę - Wszystko okej? Mruga, a jej oczy błyszczą. - Ze mną świetnie, po prostu śniłam. - Śniłaś?- umieszczam pocałunek na czubku jej nosa i ustach- Nie śpisz. - Taa, to ta najlepsza część. J.B Salsbury Gdybym mógł zamknąć te drzwi, zabijając się I znaleźć spokój, nawet jeśli to tylko nicość... Stephen King - Czy można okazać dzielność bojąc się jednocześnie? (...) - Tylko wtedy można być naprawdę dzielnym. George R.R. Martin (...) całe dzieje ludzkości charakteryzują się nieubłaganym odchodzeniem od zwierzęcych odruchów ku racjonalnej myśli, od wrodzonych zachowań ku nabywanej wiedzy. Młoda pantera porzucona w głuszy wyrośnie na całkiem normalnego dorosłego osobnika. Małe dziecko porzucone w tym samym miejscu wyrośnie, jeśli przeżyje, na nierozpoznawalnego dzikusa, nienadającego się do życia w normalnym społeczeństwie. Mimo to są tacy, którzy uważają, że jest akurat na odwrót: nadal jesteśmy s...

Czytaj więcej

Pytałam, czy po wojnie mówiono w miasteczku o zbrodni

On: - Po cichu albo po pijanemu. Ksiądz Dołęgowski przyjechał kiedyś do nas na kolędę, był tak gruby, że trudno go było wyciągnąć z sań. Spytałem: "Księdzu to nie przeszkadza, jak morderca przychodzi do kościoła w futrze po Żydzie?", bo każdy wiedział, że Dziekoński chodził w futrze po Szlapaku. Nie odpowiedział. Anna Krystyna Bikont - Z tą wodą to głupota - zawyrokwał Regan Dahlberg, wypluwszy kość. - Mycie może tylok choremu zaszkodzić. Zdrowemu zresztą też. Pamiętacie starego Schradera? Żona mu się raz kazała umyć i Schraderowi zmarło się wkrótce po tym. - Bo go wściekły pies pokąsał. - Jakby się nie umył, toby go pies nie pokąsał. Andrzej Sapkowski Najciekawszą rozmowę przeprowadziłem ponad czterdzieści milionów lat temu. Kolejna przerwa. - Eee, czyżbyś? - Z maszyną do parzenia kawy. Znów zawiesił głos. Douglas Adams Tylko głupiec nie ma wątpliwości. Wyobraźcie sobie tę ciszę, gdyby ludzie mówili, tylko to,co wiedzą. Karel Čapek Doświadczenie jest czymś...

Czytaj więcej

Jeśli jest jakieś słowo, którym się brzydzę, to jest nim z całą pewnością

wyraz “kochanie”. Kiedy pisząc moje opus magnum Traktat o wszelkich truciznach, dojadę do “cyjanku”, w “zastosowaniach” umieszczę następujące zdanie: “Wyjątkowo skuteczny jako lekarstwo na tych, którzy nadużywają słowa kochanie”. Alan Bradley - Tylko to potrafisz: uciekać.(...) - Dla ciebie to ucieczka, dla mnie wolność. Stylo Fantôme Tego roku we Wrocławiu lipiec był ponad miarę gorący. Nie tylko od upału. W mieście szalała zaraza. Zmieniała oblicze miasta i twarze ludzi. Jak wytrawna artystka, malowała na nich strach i niedowierzanie. I krosty – te jawiły się niczym pieczęcie na wyroku: dożywocie czy śmierć? Czarna ospa, do niedawna daleka i obca, teraz bliska i najprawdziwsza z prawdziwych, jak przewodniczka na szlaku zabierała napotkanych na swej drodze ludzi. Profesor, robotnik, pijak, abstynent, brudny, czysty – wszyscy bez wyjątku mogli spotkać się z nią i ze sobą nawzajem, jak nigdy wcześniej. To ona rozdzielała bliskich, a łączyła obcych. Ona wyznaczała kategorie: zdro...

Czytaj więcej

Nagle znalazł się na drugim końcu pokoju, jego oczy gorzały na zielono, a

spodnie opinały wybrzuszenie z przodu. - Jeśli teraz nie przestanę, zapomnę o poszukiwaniach twoich napastników oraz o tym, że wciąż jesteś osłabiona. Wypoczywaj. Niebawem się zobaczymy. Jeaniene Frost -Jesteś bezdomny? -Zdefiniuj bezdomność-mówi. -Brak domu. Mruży oczy w zamyśleniu. -Zdefiniuj dom. Colleen Hoover Na razie ostatnie wydarzenia nauczyły Clary tego, że bardzo łatwo jest stracić wszystko, co uważało się za dane na zawsze. (str 176). Cassandra Clare - Swoją samowolą naraziłeś innych na niebezpieczeństwo. Tego incydentu nie pozwolę ci zbyć wzruszeniem ramion! - Nie mogę niczego zbyć wzruszeniem ramion! - powiedział Jace. - Mam jedno zwichnięte. (str 315). Cassandra Clare

Czytaj więcej

- Tyle tu spienionego mleka, bitej śmietany, syropów smakowych i cukru, że czuję

się, jakbym wpadła do kawiarnianego odpowiednika jakiejś piosenki Britney Spears - mruknęła Joanna. Kiedy jednak pociągnęła pierwszy łyk, rozpromieniła się. - Smoła - oceniła. - Całkiem niezła. Remigiusz Mróz - Zawsze się bronisz przed przeszłością, uciekasz do przodu. A to przeszłość decyduje o tym, kim jesteśmy i kim będziemy, czy to ci się podoba, czy nie. Zygmunt Miłoszewski (z książki Jak zawsze). Szczepan Twardoch -Przed chwilą mówiłaś, że ci właśnie lepiej. -Tylko dlatego, że on tu jest - dźgnęła palcem swoje odbicie. Leon spojrzał na nią dziwnie. -Ale przecież on to ty. Skoro ci z nim tak dobrze, może po prostu powinniście się zaprzyjaźnić. Cześć, Tośku. Leon pomachał ręką. Tosiek w lustrze anemicznie odpowiedział tym samym. -Zwariowałam - powiedziała Tosia z rozpaczą. -Herbata ci wystygnie. Siadasz czy będziesz piła do lustra? -Aż tak źle jeszcze nie jest - odparła i z lękiem oderwała wzrok od swojego odbicia. -Ale boję się, że on zniknie. -Mam go cały czas na ...

Czytaj więcej

Ja przecież żyję i mam się całkiem dobrze, więc napisz do mnie.Zakłóć mnie,

żeby popsuć moje serce znowu od podstaw, powyrywać hamulce. Pozwól mi zgłupieć, zabłądzić. Zobaczyć na małym pasku wirtualnych wydarzeń twój status - bez związku. Bo dłużej już nie mogę rozliczać siebie. Roztrząsać, rozdawać, przepowiadać na przyszłość. Kaja Kowalewska Czasami(...) obrazy rzeczy i ludzi, które przechowujemy we wdzięcznej pamięci, okazują się wyidealizowane. Odkrywamy kolejne warstwy, zdzieramy kolejne zasłony, aby stanąć oko w oko z prawdą, lecz to kosztuje. Virginia Cleo Andrews - Jejku, jeej - wyrwało się dziewczynie, gdy tylko jej spojrzenie skierowało się w miejsce, gdzie kochanek skrywał swój...oręż. Biorąc pod uwagę szczery zachwyt kobiety, musiał to być przynajmniej miecz dwuręczny. [Michał Smyk: Ballada o Kwiatuszku], (s.345). Andrzej W. Sawicki Alicja roześmiała się. – Nie ma celu próbować – powiedziała – nikt nie może uwierzyć w rzeczy niemożliwe. – Wydaje mi się, że niewiele masz wprawy – powiedziała Królowa. – Gdy byłam w twoim wieku, ...

Czytaj więcej

Jeśli przeszłość cię nie zadowala, zapomnij o niej. Wymyśl sobie inną historię życia

i uwierz w nią. Pamiętaj tylko te chwile, kiedy udało i się dopiąć celu. Poczujesz siłę, by osiągnąć to, czego pragniesz. Paulo Coelho - Zabiję go!- zżymała się Marta, dźwigając worek z makabryczną zawartością. - Uspokój się - sapała wspomagająca ją Aneta. - Nie możesz zabić Tomka. Nie zmieści się do zamrażarki. Olga Rudnicka Mieć go przy sobie... dotykać go... patrzeć, jak się uśmiecha... słyszeć te słowa. Mogłam przejść przez każde piekło pod warunkiem, że po męczącym dniu znajdę się tuż przy nim. Sylvia June Day W Czasach, kiedy uniwersyteckie katedry zamieniły się w punkty agitacyjne, w czasach, kiedy informacja masowa jest bronią nie słabszą wcale niż karabin, w tych czasach niewiele pozostaje nam miejsc, w które moglibyśmy się schronić. Gabriel Maciejewski Coryllus - No i tak się zdarzyło, że zakochałem się w niej dokładnie wtedy, gdy ona odkochała się we mnie. Niezła ironia losu, co nie? - To nazywasz ironią losu? Ja dostałem wpierdol na ulicy Sympatycznej. Jakub ...

Czytaj więcej

Nie marnuj życia, Zordon, nie marnuj czasu. Nie spędzaj go na szukaniu tych

straconych lat. Wiesz, jak to mówią - pytania są dla nas ciężarem, ale odpowiedzi więzieniem, do którego sami się wtrącamy. I nigdy nie bój się strzelać do nieznajomych. Remigiusz Mróz - To nie może przetrwać- powiedziała, wpatrując się w niego. Jak mogłoby przetrwać, skoro nie mogą zatrzymać tego, co ich łączy?- To złamie nam serce. Złapał ja za nadgarstek i przysunął jej rękę do swojej nagiej piersi. Rozłożyła palce na jego sercu. Biło pod jej dłonią jak pięść, która próbuje przebić się przez mostek. -Złam mi serce- powiedział.- Połam je na kawałki. Pozwalam ci. Cassandra Clare - Widywałem już takich jak ty. Jest ich na pęczki. (...) - Takich jak ja, to znaczy? - zapytał w końcu. - Młodych prawników, którym na początku wydawało się, że chcą po prostu dobrze zarabiać, a dopiero później uświadomili sobie, że jest w tym coś więcej. - Idealistów? - podsunął Oryński. - Beznadziejnych fantastów, którzy łudzą się, że życie może być czymś więcej niż tylko popychaniem do przodu s...

Czytaj więcej

Ignacy, który w swoim pokoju zachowywał pedantyczny ład i porządek, nawet przez chwile

zazdrościł kuzynowi tej swobody, ale też zdał sobie sprawę, że on sam nie mógłby tak żyć. Cmoknął z dezaprobatą i mruknął z przyganą: - Ech, rudy, rudy. A Agnieszka na to: - Nie cmokaj, przecież go kochasz. A Ignacy aż zamarł ze zdziwienia, wydobywając upragniony klej z puszki po herbacie, bo zdał sobie sprawę, że ona ma rację. Małgorzata Musierowicz każde drzewo w ogrodzie zna ogrodnik przezorny i dokładnie wie, jakie i kiedy wyda owoce. Johann Wolfgang von Goethe Niech rosną soczyste ludki na nową epokę, której ani nie rozumiemy, ani nie możemy ogarnąć. Cóż, każdy na drogę do tej nowej stajenki, nad którą jeszcze nie wpłynęła na niebo żadna gwiazda – bierze do kobiałki, co ma. Mają w spadku kulturę sobiepańską, kolorową, niechże w niej rosną. Za Boga, niech nie mają dusz zestawionych z lakierowanych tubek z zasadami: „Moje dziecko nigdy nie dotknie kart. Przyrzekło mi to na całe życie”… Cholera – a właśnie moje szczeniaki już grają w bridża. Te lakierowane futerały, k...

Czytaj więcej