Wszystko to prowadziło do nieporozumień i sprzeczności. Rzekomo prawicowe rządy wprowadzały w życie socjaldemokratyczne programy,
zrażając do siebie nie tylko swych koalicyjnych partnerów, lecz również wyborców. Ponieważ nie pojawiła się żadna prawdziwie lewicowa partia, ci, którzy naturalnym porządkiem rzeczy głosowaliby na socjalistów, byli zdezorientowani i często popierali ugrupowania opowiadające się za programami kapitalistycznymi. Postkomunistyczny SLD głosił ideały wolnego rynku i miał poparcie konserwatystów z klasy średniej, którzy pragnęli porządku i stabilności. Rzekomo skrajnie prawicowy PiS był popierany przez biednych, których omamił swymi nacjonalistycznymi, populistycznymi i socjalistycznymi sloganami.
Adam Zamoyski
wyobraź sobie, że nie mogę bez niego żyć (...)
W to się nie wierzy, co? Coś w rodzaju: włosy złote jak słońce. Pompa. Przestarzała poetyka. (...)
To właśnie zrozumiałam. Jeśli miałabym być całkiem ścisła trzeba by to określić inaczej. Bo każdy może żyć bez wszystkiego, na czym mu zależy. Bez matki. Bez nogi. Bez pomarańczy. Więc ja bez niego też. (...)
Ale jak? (...) Mogę żyć. Ale nie mogę pisać. Nie mogę czytać. Nie mogę spać. Nie mam do czego wstawać. Rozumiesz?
Anka Kowalska
Błoto na moim prześcieradle może mieć znaczenie, krwawy ślad dłoni może mieć znaczenie, jak i to, że pamiętamy podstawowe rzeczy, ale nie najbliższych. Podobnie jak ubranie, które noszę, kolor paznokci Charlie, aparat fotograficzny na moim biurku, zdjęcia na ścianie, zegar nad drzwiami oraz do połowy opróżniona szklanka wody na biurku.
Rozglądam się wokół - to wszytko może mieć jakieś znaczenie. Albo też nie znaczyć zupełnie nic.
Colleen Hoover
Tłumienie emocji oraz poczucie winy i wstydu predysponują jednostkę do reakcji depresyjnej. Zmusza ją do zastępowania wartości cielesnych wartościami ego, rzeczywistości - wizjami, a miłości - aprobatą. Jej energia jest inwestowana w próby realizowania marzeń, które nigdy się nie ziszczą, gdyż opierają się na iluzji. Iluzja ta polega na przekonaniu, że nasze dobre emocje i przyjemności zależą wyłącznie od reakcji otoczenia. Zdobycie akceptacji, aprobaty i uznania staje się nadrzędnym celem naszych wysiłków.
Alexander Lowen
Adam Zamoyski
wyobraź sobie, że nie mogę bez niego żyć (...)
W to się nie wierzy, co? Coś w rodzaju: włosy złote jak słońce. Pompa. Przestarzała poetyka. (...)
To właśnie zrozumiałam. Jeśli miałabym być całkiem ścisła trzeba by to określić inaczej. Bo każdy może żyć bez wszystkiego, na czym mu zależy. Bez matki. Bez nogi. Bez pomarańczy. Więc ja bez niego też. (...)
Ale jak? (...) Mogę żyć. Ale nie mogę pisać. Nie mogę czytać. Nie mogę spać. Nie mam do czego wstawać. Rozumiesz?
Anka Kowalska
Błoto na moim prześcieradle może mieć znaczenie, krwawy ślad dłoni może mieć znaczenie, jak i to, że pamiętamy podstawowe rzeczy, ale nie najbliższych. Podobnie jak ubranie, które noszę, kolor paznokci Charlie, aparat fotograficzny na moim biurku, zdjęcia na ścianie, zegar nad drzwiami oraz do połowy opróżniona szklanka wody na biurku.
Rozglądam się wokół - to wszytko może mieć jakieś znaczenie. Albo też nie znaczyć zupełnie nic.
Colleen Hoover
Tłumienie emocji oraz poczucie winy i wstydu predysponują jednostkę do reakcji depresyjnej. Zmusza ją do zastępowania wartości cielesnych wartościami ego, rzeczywistości - wizjami, a miłości - aprobatą. Jej energia jest inwestowana w próby realizowania marzeń, które nigdy się nie ziszczą, gdyż opierają się na iluzji. Iluzja ta polega na przekonaniu, że nasze dobre emocje i przyjemności zależą wyłącznie od reakcji otoczenia. Zdobycie akceptacji, aprobaty i uznania staje się nadrzędnym celem naszych wysiłków.
Alexander Lowen