Wszystko to było komedią przywodzącą na myśl wioski potiomkinowskie.Taka jest współczesna Rosja.Ciasna sala
rozpraw, skorumpowany sędzia, adwokaci ściągnięci do sądu tylko po to, by nadać tej farsie pozory autentycznego procesu, i bezmyślni strażnicy pilnujący klatki, w której nie ma oskarżonych.Miejsce, w którym niepodzielnie rządzą kłamstwa.Miejsce, gdzie dwa i dwa to wciąż pięć, czarne jest białe, a wszystko stoi na głowie.Miejsce, w którym wyroki są z góry ustalone, a wina nie podlega wątpliwości.Gdzie można skazać cudzoziemca in absentia za przestępstwo, którego nie popełnił.Miejsce, gdzie niewinny człowiek, który został zamordowany przez władzę, którego jedynym grzechem było to, że zbyt mocno kochał swój kraj, może być jeszcze sądzony po śmierci.Taka jest współczesna Rosja".
Bill Browder
Wiesz co jest największą tragedią tego świata? Ludzie, którzy nigdy nie odkryli, co naprawdę chcą robić i do czego mają zdolności. Synowie, którzy zostają kowalami, bo ich ojcowie byli kowalami. Ludzie, którzy mogliby fantastycznie grać na flecie, ale starzeją się i umierają, nie widząc żadnego instrumentu muzycznego, więc zostają oraczami. Ludzie obdarzeni talentem, którego nigdy nie poznają. A może nawet nie rodzą się w czasie, w którym mogliby go odkryć.
Terry Pratchett
My młodzi nie
jesteśmy znów tacy puści, jak sądzą dorośli. I choć czasem
patrzymy na życie przez różowe okulary, to ich oprawki
bywają czarne. Wbrew pozorom, mamy świadomość tego,
co tak naprawdę może przynieść los, Bóg, po prostu życie,
ale wolimy myśleć, że mamy receptę na wszystko, że znamy
odpowiedzi na większość – jeśli nie na wszystkie – pytania.
Marta Grzebuła
Uderzyłem Magdalenę w twarz tak mocno, że upadła na posadzkę. Zadałem cios otwartą dłonią (bo cóż to by były za obyczaje, abym kobietę bił pięścią niczym jakiś wozak lub tragarz! Przecież nawet przemoc można stosować z grzecznością wynikającą z dobrego wychowania), ale po pierwsze, nie należę do ludzi słabych, a po drugie, tak jak wspominałem, zakonnica siedziała na samym skraju krzesła
Jacek Piekara
Bill Browder
Wiesz co jest największą tragedią tego świata? Ludzie, którzy nigdy nie odkryli, co naprawdę chcą robić i do czego mają zdolności. Synowie, którzy zostają kowalami, bo ich ojcowie byli kowalami. Ludzie, którzy mogliby fantastycznie grać na flecie, ale starzeją się i umierają, nie widząc żadnego instrumentu muzycznego, więc zostają oraczami. Ludzie obdarzeni talentem, którego nigdy nie poznają. A może nawet nie rodzą się w czasie, w którym mogliby go odkryć.
Terry Pratchett
My młodzi nie
jesteśmy znów tacy puści, jak sądzą dorośli. I choć czasem
patrzymy na życie przez różowe okulary, to ich oprawki
bywają czarne. Wbrew pozorom, mamy świadomość tego,
co tak naprawdę może przynieść los, Bóg, po prostu życie,
ale wolimy myśleć, że mamy receptę na wszystko, że znamy
odpowiedzi na większość – jeśli nie na wszystkie – pytania.
Marta Grzebuła
Uderzyłem Magdalenę w twarz tak mocno, że upadła na posadzkę. Zadałem cios otwartą dłonią (bo cóż to by były za obyczaje, abym kobietę bił pięścią niczym jakiś wozak lub tragarz! Przecież nawet przemoc można stosować z grzecznością wynikającą z dobrego wychowania), ale po pierwsze, nie należę do ludzi słabych, a po drugie, tak jak wspominałem, zakonnica siedziała na samym skraju krzesła
Jacek Piekara