podsuwa niepokojące obrazy, straszne albo szydercze, na przykład obciętą głowę, ukochane ciało we krwi, ludzkie kości w popiele (…) Ale najczęściej budzi bez żadnych ceregieli – oczy otwierają się na ciemność, teraz zacznie się potok myśli; wzrok, który celuje w czarne nic, jest ich awangardą. Nocny mózg to Penelopa, która w nocy pruje starannie utkany za dnia dywan sensów. Czasem jest to jedna nitka, czasem więcej; skomplikowany wzór rozkłada się na czynniki pierwsze – wątek i osnowę; wątek odpada, zostają proste równoległe linie, kod kreskowy świata.
Olga Tokarczuk
Czy szczęście jest chwilą, w której trzymasz mnie za rękę? Obejmujesz moją dłoń swoją tak pewnie, że czuję twoje ciepło?
Tak.
Czy szczęście to moment, w którym leżysz obok mnie, a twoje przepełnione czułością oczy wyrażają więcej niż słowa?
Oczywiście.
Czy szczęście jest wtedy, kiedy tęsknię, a ciebie nie ma i nie będzie długo i nie wiem, kiedy wrócisz, i nie wiem jak to zniosę i...
Poniekąd.
Czy może jest wtedy, kiedy dajesz mi siłę i pozwalasz zmagać się z codziennością... Trzymasz mnie w pionie dzięki fundamentom mojej kruchej egzystencji, którymi niepostrzeżenie się stałeś?
Na pewno.
Nina Reichter
Rozkosz jest światłem, co rodzi się w naszych pieszczot cieniach, dla ciebie królestwo zapomnienia...
Nocami, gdy księżyc lśni czarny aż wypełni nieba, rozpalasz mą marność...
W zupełnej ciemności zachłannej wyciągasz się jak świetlna niedźwiedzia skóra, by poprowadzić mą rakietę do portu twego ciała...
Twe usta płonące pod maską z marmuru, twe ramiona prostsze niż linia horyzontu, twój chód królowej w niewidzialnej koronie!
Dla ciebie królestwo zapomnienia, u jego granic rozpuszczają się szminki i zapuszczam się ku twej świątyni bez imienia, bez wieku i pamięci, by wejść do boskiego kielicha, jak gorejąca hostia...
Alexandro Jodorowsky
Olga Tokarczuk
Czy szczęście jest chwilą, w której trzymasz mnie za rękę? Obejmujesz moją dłoń swoją tak pewnie, że czuję twoje ciepło?
Tak.
Czy szczęście to moment, w którym leżysz obok mnie, a twoje przepełnione czułością oczy wyrażają więcej niż słowa?
Oczywiście.
Czy szczęście jest wtedy, kiedy tęsknię, a ciebie nie ma i nie będzie długo i nie wiem, kiedy wrócisz, i nie wiem jak to zniosę i...
Poniekąd.
Czy może jest wtedy, kiedy dajesz mi siłę i pozwalasz zmagać się z codziennością... Trzymasz mnie w pionie dzięki fundamentom mojej kruchej egzystencji, którymi niepostrzeżenie się stałeś?
Na pewno.
Nina Reichter
Rozkosz jest światłem, co rodzi się w naszych pieszczot cieniach, dla ciebie królestwo zapomnienia...
Nocami, gdy księżyc lśni czarny aż wypełni nieba, rozpalasz mą marność...
W zupełnej ciemności zachłannej wyciągasz się jak świetlna niedźwiedzia skóra, by poprowadzić mą rakietę do portu twego ciała...
Twe usta płonące pod maską z marmuru, twe ramiona prostsze niż linia horyzontu, twój chód królowej w niewidzialnej koronie!
Dla ciebie królestwo zapomnienia, u jego granic rozpuszczają się szminki i zapuszczam się ku twej świątyni bez imienia, bez wieku i pamięci, by wejść do boskiego kielicha, jak gorejąca hostia...
Alexandro Jodorowsky