ciele. Ranami legitymował się w spotkaniu ze swoimi uczniami. Niedowierzającemu Tomaszowi kazał ich dotykać. To wyraźny znak dla nas i dla naszej wiary. Potrzeba nam odwagi, aby uznać nasze rany i blizny, a nie ukrywać je lękliwie, nadrabiając pozą i maską. Rany Jezusa są ranami naszego świata i jego dramatycznych dziejów. Są także ranami Kościoła. Dlatego właśnie nie wstydźmy się ran naszej wiary! Wiary rzeczywistej, a nie urojonej. Trzeba odwagi, aby wyznać swoją słabość. Tylko ludzie świadomi kruchości i "ranliwości" własnej wiary potrafią rozumieć ludzkie wątpliwości. Tylko oni mogą "dotykać" ran dzisiejszego świata z pokorą, cierpliwością i czułością (s. 337).
Wacław Hryniewicz
-W takim razie po co grasz?
-Dla ludzi. Nawet nie, to nie tak. Dla tego co muzyka robi z ludzi.(...) Znam taką, która sprawia, że się kocha, i taką, która sprawia, że się płacze.
-A to, co grałeś poprzednim razem. Ten utwór bez tytułu. co on robi z ludźmi?
-Ten? Nic nie robi. Poprostu usuwa ból.
Dmitry Glukhovsky
Czas przeszły i obecny czas
Oba obecne są chyba w przyszłości,
A przyszłość jest zawarta w czasie przeszłym.
Jeśli czas cały wiecznie jest obecny,
To cały czas jest nie do odkupienia.
To, co być mogło, jest abstrakcją,
Stale trwającą możliwością
Tylko w świecie rozważań.
To, co być mogło i to, co było,
Jeden wskazują cel, który zawsze jest obecny.
Dudni w pamięci echo kroków
Wzdłuż korytarza, którym nie poszliśmy,
Do furtki, której nigdy nie otworzyliśmy,
Do różanego ogrodu.
Thomas Stearns Eliot
...zastanawiał się, czy człowiek urodził się już ze skłonnością do przemocy, przygotowany do wojny, z instynktem zabijania, czemu zawdzięczałby imponujące zdobycie szczytu łańcucha pokarmowego, czy też przemoc przyszła w miarę jak się cywilizował, żeby znaczyć swoje terytorium, zmuszać innych do uległości i w miarę odkrywania pojęcia własności i władzy stawać się coraz bardziej łakomym.
Maxime Chattam
Wacław Hryniewicz
-W takim razie po co grasz?
-Dla ludzi. Nawet nie, to nie tak. Dla tego co muzyka robi z ludzi.(...) Znam taką, która sprawia, że się kocha, i taką, która sprawia, że się płacze.
-A to, co grałeś poprzednim razem. Ten utwór bez tytułu. co on robi z ludźmi?
-Ten? Nic nie robi. Poprostu usuwa ból.
Dmitry Glukhovsky
Czas przeszły i obecny czas
Oba obecne są chyba w przyszłości,
A przyszłość jest zawarta w czasie przeszłym.
Jeśli czas cały wiecznie jest obecny,
To cały czas jest nie do odkupienia.
To, co być mogło, jest abstrakcją,
Stale trwającą możliwością
Tylko w świecie rozważań.
To, co być mogło i to, co było,
Jeden wskazują cel, który zawsze jest obecny.
Dudni w pamięci echo kroków
Wzdłuż korytarza, którym nie poszliśmy,
Do furtki, której nigdy nie otworzyliśmy,
Do różanego ogrodu.
Thomas Stearns Eliot
...zastanawiał się, czy człowiek urodził się już ze skłonnością do przemocy, przygotowany do wojny, z instynktem zabijania, czemu zawdzięczałby imponujące zdobycie szczytu łańcucha pokarmowego, czy też przemoc przyszła w miarę jak się cywilizował, żeby znaczyć swoje terytorium, zmuszać innych do uległości i w miarę odkrywania pojęcia własności i władzy stawać się coraz bardziej łakomym.
Maxime Chattam