Tak, nie mam wyobraźni, i dlatego powinienem się pakować, upychać po kieszeniach drobiazgi,

paszport, jakieś pieniądze, powinienem wybierać się w drogę, żeby sprawdzić, jak jest naprawdę. Zawsze gdy zmienia się pora roku albo pogoda, powinienem zwijać najpotrzebniejsze rzeczy i wyruszać we wszystkie te miejsca, gdzie już byłem, żeby przekonać się, czy jeszcze istnieją.
Andrzej Stasiuk

Idąc, trzymaliśmy się za ręce. Kiedy znaleźliśmy się na wysokiej skarpie, skąd widać było ogromną, srebrzystą taflę jeziora, Janusz odezwał się cicho:
- Tu spotkaliśmy się pamiętasz?
Po chwili schodziliśmy już po piaszczystej skarpie w dół, żeby jak najszybciej znaleźć się na przystani. Usiedliśmy na deskach, opuściwszy nogi nad wodę i patrzyliśmy w dal. Janusz objął mnie. Czuliśmy się ze sobą dobrze, byliśmy szczęśliwi. Daleko od nas, gdzieś na horyzoncie pływały żaglówki. Nieopodal w gęstwinie trzcin, sitowia i tataraku odezwała się dzika kaczka, mieszkanka jeziornych szuwarów, a nasza dobra znajoma.
Przepływający bardzo blisko perkoz nagle zniknął pod wodą, żeby za chwilę wypłynąć sto metrów dalej. Zaszumiał tatarak. Świecące coraz mocniej słońce odbijało się w wodzie.
Nic nie mówiliśmy. Siedzieliśmy na deskach pomostu przytuleni, zasłuchani w siebie, w bicie własnych serc, zafascynowani sobą, dotykiem, spełnieniem.
- Ułożyłam dla ciebie wiersz. Chcesz posłuchać? - zapytałam po chwili nieśmiało.
- Proszę - szepnął ledwie dosłyszalnie.
Patrząc na jezioro mówiłam:

Stałam dzisiaj na skarpie
I widziałam słońce
Wtopione w jezioro.
Srebrzysta tafla mieniła się
Blaskiem światła.
Moja dusza i ciało
Promieniowały szczęściem.
Przytuliłam się do drzewa
I zamknęłam oczy.
Marząc, że to ty mnie obejmujesz.
Gorący płomień
Wypełnił serce
I na chwilę przestałam istnieć...

Kiedy skończyłam,mój mężczyzna przygarnął mnie czule i powiedział: - Ile ktoś tam na górze dał nam tego letniego słońca? I na jak długo? Nie wiemy. Ale dzisiaj go mamy, i tę srebrzystą wodę, i szumiący tatarak, i siebie. Zawsze będę niebiosom za ciebie dziękował. Aż do końca swoich dni.
- A wiesz, jaki tytuł ma ten wierszyk? - zapytałam.
- "Marzenie".
Barbara Iskra Kozińska

Gemeoss

Hanarze nie wydawało się, że żyje długo. Był to stan, zdaniem niewolników, kiedy

miało się poczucie zadowolenia, że przeżyło się wystarczająco dużo. Kiedy w chwili śmierci nie czułoby się oszukanym. To nie musiało być łatwe ani szczęśliwe życie, tylko dostatecznie długie. Takie, w którym jakoś zapisało się w świecie, chociażby samym faktem istnienia. Trudi Canavan Zawsze mam uczucie, że wystarczy pójść jeszcze raz tą samą drogą, żeby ją odnaleźć, jakby upadła na ziemię i nadal leżała na podłodze, opuszczona. Frederique Deghelt Kilka lat temu Służba Zdrowia zwerbowała grupę pielęgniarek z Nigerii, żeby pracowały w Wielkiej Brytanii. Ale gdy przyjechały na miejsce, okazało się, że sześćdziesiąt procent z nich ma HIV.". Imogen Edwards-Jones Cena była za wysoka. Bo uczuciowe zaangażowanie może kosztować zbyt wiele. ... To się nie może powtórzyć. Nikt jej już nigdy nie zrani. Camilla Läckberg Niech mnie szuka, a jak znajdzie i jak będzie umiał przeżyć ze mną na końcu świata, to będziemy już zawsze razem." Renata Adwent Spróbował otulić się samot...

Czytaj więcej

Jeśli jest jakieś słowo, którym się brzydzę, to jest nim z całą pewnością

wyraz “kochanie”. Kiedy pisząc moje opus magnum Traktat o wszelkich truciznach, dojadę do “cyjanku”, w “zastosowaniach” umieszczę następujące zdanie: “Wyjątkowo skuteczny jako lekarstwo na tych, którzy nadużywają słowa kochanie”. Alan Bradley - Tylko to potrafisz: uciekać.(...) - Dla ciebie to ucieczka, dla mnie wolność. Stylo Fantôme Tego roku we Wrocławiu lipiec był ponad miarę gorący. Nie tylko od upału. W mieście szalała zaraza. Zmieniała oblicze miasta i twarze ludzi. Jak wytrawna artystka, malowała na nich strach i niedowierzanie. I krosty – te jawiły się niczym pieczęcie na wyroku: dożywocie czy śmierć? Czarna ospa, do niedawna daleka i obca, teraz bliska i najprawdziwsza z prawdziwych, jak przewodniczka na szlaku zabierała napotkanych na swej drodze ludzi. Profesor, robotnik, pijak, abstynent, brudny, czysty – wszyscy bez wyjątku mogli spotkać się z nią i ze sobą nawzajem, jak nigdy wcześniej. To ona rozdzielała bliskich, a łączyła obcych. Ona wyznaczała kategorie: zdro...

Czytaj więcej

Nigdy z nikim długo nie rozmawiał, nigdzie na dłużej nie przystawał - jakby

gnany wiatrem. Prawie zawsze jadał w odosobnieniu, a jeśli już schodził do sali jadalnej, siadał zawsze na uboczu, jak gdyby celowo odrywając się od reszty. Przestrzeń wokół niego zawsze była pusta i przejmująco zimna. Rin wyczytał w Wielkiej księdze ptaków Eskaflonu, że kruki nienawidzą nie tylko innych ptaków, ale i wszelkich zwierząt w ogóle. Żadnego się nie boją i nie wahają się atakować nawet tych większych od siebie, jeśli tylko coś je rozeźli. Nigdy i pod żadnym pozorem nie łączą się w stada, a życie w grupie jest im zupełnie obce. Ktokolwiek jako pierwszy nazwał porucznika Krukiem, wiedział, co mówił. Katarzyna Szelenbaum Pod koniec XIX wieku, gdy napędzana parą rewolucja przemysłowa przeobrażała wszystkie przemysły i zawodu oparte na ludzkiej sile, popularna była pewna opowieść - legenda o Johnie Henrym. Mówiła ona o rywalizacji między Johnem Henrym, silnym pracownikiem kolei, a świdrem parowym. Zawody polegały na drążeniu dziury w litej skale. Zwyciężyć miał ten, kto wydrą...

Czytaj więcej

Drobnoustroje te są tanie i łatwe do zdobycia, a ich namnożenie leży w

zasięgu przeciętnego laboranta szpitalnego. W byle garażu na przedmieściach można ukryć dość materiału biologicznego , by zmieść z powierzchni ziemi całe miasto. Nadzorowanie obiektów jądrowych to dziecinna igraszka w porównaniu z monitorowaniem wszystkich szop ogrodowych. Nie możemy liczyć na to, że wykryjemy i zdołamy zapobiec każdemu zagrożeniu, cóż więc nam pozostaje? Ken McClure Kiedy siedziałem na Łubiance we dwójkę z księciem Esterhazym, wynosząc, jak pan może sobie wyobrazić, kibel w dni parzyste, a on w nieparzyste i ucząc go rosyjskiego według "Regulaminu więziennego" na ścianie - podarowałem mu na urodziny trzy guziki z chleba - bo mu poobcinali wszystkie, co do jednego - i wtedy mi przysięgał, że nawet od nikogo z Habsburgów nigdy nie dostał prezentu bardziej na czasie. [inż.Potapow] s.194. Aleksander Sołżenicyn - Myślę, że to się nazywa „ślub”, Ben – przypominam mu oschle, obracając głowę, aż mój podbródek spoczywa na jego piersi, bym mogła zobaczyć jego t...

Czytaj więcej

Harowałam do granic ludzkich możliwości.Tylko w ten sposób mogłam stać się najlepszą.W domu

bywałam ledwie na chwilę,żeby zaraz gdzieś znów wyfrunąć.Rodzina nadała mi przydomek Gołąb Pocztowy.Co wieczór brałam udział w kilku ozashiki.Do okiya wracałam nie wcześniej niż o drugiej w nocy.Mój rozkład dnia stał w jawnej sprzeczności z Ustawą o zatrudnieniu dzieci i młodzieży,ale zupełnie się tym nie przejmowałam.Chciałam pracować,więc pracowałam.Po powrocie do domu przebierałam się w zwykłe kimono,zmywałam makijaż i dla pamięci powtarzałam poranną lekcję tańca.Potem brałam rozkosznie gorącą kąpiel i przez chwilę czytałam przed zaśnięciem.Rzadko zasypiałam przed trzecią nad ranem. Mineko Iwasaki (...) Rześcy cudzoziemcy zaraz po przekroczeniu naszych granic zaczynają odczuwać wyczerpanie, rozglądają się za respiratorem; ktoś daje im setkę, ktoś popitkę, ktoś śledzika; dochodzą do siebie i jakoś przetrzymują pobyt w krainie przedłużających się wydarzeń. Międzynarodowi ekonomiści dziwią się, że u nas wszystko trwa tak długo: zanim cokolwiek wybudujemy, zdąży wymrzeć pokolenie, kt...

Czytaj więcej

Jeśli zewnętrzny świat naprawdę odzwierciedla nasze przekonania i wartości, to czy możliwe jest

zakończenie bólu i cierpienia Ziemi, jeśli wybierzemy w swoim życiu współczucie i pokój? Obecnie właśnie zaczynają się realizować scenariusze obejmujące topnienie pokrywy lodowej, niebezpieczne podnoszenie się poziomu morza, ogólnoświatowy wzrost aktywności sejsmicznej i trzecią wojnę światową. Każdy z tych scenariuszy można uznać za poważne zagrożenie dla samego przetrwania rodzaju ludzkiego. Nasze przesłanie nadziei opiera się na stwierdzeniu, że jeszcze nie zostały w pełni zrealizowane. Najważniejszy w przypadku takich wydarzeń jest czas: im szybciej zdamy sobie sprawę ze związku łączącego nas z otaczającym światem, tym szybciej dostrzeżemy, że nasze wewnętrzne ukierunkowanie na pokój odzwierciedlane jest w świecie zewnętrznym jako łagodne zjawiska pogodowe, uzdrowienie społeczeństwa i pokój między narodami. Gregg Braden Umiłowanie pieniędzy, luksusów, nałogów - oto czym jest cywilizacja. Emil Cioran Miliony ludzkich istnień, a każde z nich jest inne i wyjątkowe. Każde ma (......

Czytaj więcej

Prawdziwymi przyjaciółmi są ci, którzy nigdy nie opuszczają naszego serca, nawet jeśli na

chwilę znikną z naszego życia. Po latach rozłąki bez trudu na nowo podejmujemy przerwaną znajomość. Nawet jeśli umrą, w naszych sercach na zawsze pozostaną żywi. Jack Canfield Usunęła go ze swojego życia równie skutecznie, jak usuwa się plik z komputera, bez żadnych wyjaśnień. Stieg Larsson To go zabiło - mawiał doktor Dionisio Iguaran. - Był zdrowszy od nas wszystkich, ale kiedy się osłuchiwało jego serce, w środku słychać było plusk łez". Gabriel García Márquez Czuję się więc jak nafaszerowany kapustą z grzybami naleśnik. A gdzie się podziało moje Ja? Gdzie się zgubiło? Krystyna Berwińska Ja wiem, co chciałem powiedzieć, ale wy wiecie lepiej ode mnie, co chcecie zrozumieć i jaki sens jest wam teraz potrzebny. Bajek się nie komentuje. Zygmunt Miłoszewski Igranie z ogniem to jedno, a skok prosto w płomienie to coś zupełnie innego. Harlan Coben Czary to sposób życia, a nie zestaw sztuczek i zaklęć. Dariusz Chwiejczak jeśli człowiek zamieszka w Biblii, nigdy nie...

Czytaj więcej

Trzeba nauczyć się żyć, ćwiczę się co dzień. Najgorszą przeszkodę stanowi to, że

nie wiem kim jestem, szukam po omacku. Jeżeli ktoś pokocha mnie taką jaka jestem odważę się może w końcu spojrzeć na siebie samą. Ingmar Bergman Wiedział już, co to piekło. Piekło znaczyło zobaczyć niebo i nie móc przekroczyć jego bram, nie tracąc tego, co dotychczas uważało się za swój największy skarb: samotności. Linda Howard Bo nigdy tak naprawdę nie będziemy w stanie zrozumieć drugiego człowieka. Możemy jedynie próbować, szukając po omacku drogi przez tunele, starając się oświetlić je pochodnią. Lauren Oliver Musisz mieć tylko odwagę, zwykle zresztą niewielką, żeby powiedzieć "tak". Powiedz "tak" i zrób coś, mimo że pierwszy, drugi i trzeci odruch każe ci powiedzieć "nie, boję się". Jonathan Carroll ...zawsze na początku każdego ludzkiego, zdawałoby się, niewiarygodnego czynu istnieje bajka. A potem ludzie swoim talentem i swoją siłą zamieniają tę bajkę rzeczywistość. Jerzy Afanasjew Co to jest miłość? To wrażliwość na każdą cząstkę rze...

Czytaj więcej

Ale jeżeli ciebie będą zabijać nie skowycz i nie płacz. Tego ci nie

wybaczą. Uśmiechaj się, gdy będą cię zabijać. Uśmiechaj się do kata. Tym się unieśmiertelnisz. Tak czy owak, każdy z nas prędzej czy później zdechnie. Zdychaj jak człowiek, Wita. Zdychaj zgodnością. Wiktor Suworow Kłamca uśmiechnął się. - Dodajmy, że załatwiłem go zwykłą jemiołą Pomyśl co mógłbym zrobić z... - podniósł coś z półki, przeczytał napis z opakowania - megapaką skittles dla prawdziwych łasuchów. Jakub Ćwiek (...) dla nich śmigające po korytarzach pokojówki w biało-różwych mundurkach, a wśród nich ja. Ale być może "ja" to za wiele powiedziane. Niewiele zostaje ze mnie, gdy w kantorku na końcu korytarza przebieram się w pasiasty fartuszek. Olga Tokarczuk SCORPIUS Rose Granger-Weasley. Zaprosiłem na bal Rose Granger-Weasley. ALBUS A ona odmówiła. SCORPIUS Ale ją zaprosiłem. Zasiałem ziarno, z którego wyrośnie nasze przyszłe małżeństwo. Joanne Kathleen Rowling Życie jest cieniem ruchomym jedynie, nędznym aktorem, który przez godzinę pyszni się i miot...

Czytaj więcej

(...) Nie można panować nad wszystkim,co się dzieje. Można jedynie zapanować nad własnym

umysłem. Starać się, żeby był jak jezioro w pogodny bezwietrzny dzień. Jeśli się da, nie wychodzić do innych. Ufać tylko sobie nawzajem. Pielęgnować wzajemną miłość i wyrażać gniew jak to, co pragnie spłonąć. Charles Frazier Moje dziecko, jestem tu. To ślady moich stóp. Zostawiłem je, gdy Cię niosłem John Marsden Nie damy rady zrobić więcej, niż będziemy w stanie. Ale postaramy się wszyscy, żeby nie było dużo mniej. Andrzej Sapkowski Człowiek musi odkrywać sens życia przez doświadczanie samego siebie, nie przez konformizm. Danuta Bieńkowska Czy to jest wyraz miłości, czy braku odwagi, gdy pozwalamy bliskim wierzyć, że nie znamy ich tajemnic i problemów? Renata Adwent Piękne kobiety zawsze dostają to, czego chcą. Anita Diamant Skoro jest tak świetnie, dlaczego nie jest dobrze? Ignacy Karpowicz Nigdy nie obiecuj czegoś, czego nie byłbyś gotów dotrzymać. Joseph Delaney Może żyjemy po to, by zajbiać czas, zanim on nas zabije? Jonathan Littell

Czytaj więcej