Jakiej zapłaty mogła żądać za to, że nie znosi widoku zatoki, którą przedtem

kochała, że czuje się chora od samego patrzenia na statek?... Jakżeby można to oszacować? Ile za matkę?... Ile za ojca?... A za narzeczonego?... Za zmarnowane życie?... Jaką cenę wyznaczono za jedno ludzkie istnienie? - Nie ma takiej sumy, która mogłaby nam wyrównać poniesione straty.
Danielle Steel

Plac Szalonych Proroków (VIII)
Gebneh, Dziki Mesjasz, Prorok Szczęsciorękiej Boginii

Płaczcie, niewolnicy. Płaczcie, a nie żalujcie łez.
Ludu spętany, niechaj szloch twój żałosny poniesie
echo ulicami całego miasta. Niech zawodzeniom nie
będzie końca. Spójżcie, niewolnicy na swych panów
i zważcie kajdany na swych rękach. Czyja to wina?
Kto was zniewolił? Kto was skował, potępił za
życia, zducił pod ciężkim obcasem? kto ustalił ten
wynaturzony porządek? Ja wam powiem.
To Maszynowy Bóg, Melech, Władca Szeolu, Pan
Niewolników.
Unicestwienie go to jedyna droga do wolności.
Nie obawiajcie sie, niewolnicy, bo nie jesteście
sami. Oto stawiam przed wami wyzwolicielkę.
Sześcioręka Bogini przybrała ludzką postać tylko
po to, by pswięcić dla was życie, zastępując w
ognistą otchłań Gehenny i na zawsze wracając w
strefę pozaprzestrzeni. Poświęcenie to wyzwoliło
nieopisaną moc, gdyż z cierpień, jakich
Szczęsioręka Bogini doznała na tym świecie i z
bólu wywołanego płomieniami Gehenny zrodził się
anioł pomsty - Ruah Hakodesh, Święte Tchnienie.
Anioł ten powstał z płomieni, by ucieleśnić
wolę Sześciorękiej Bogini, przybierając
postać nosicielki boskiego gniewu, którą
poznacie po gniewnej masce i ogniu szalejącym
w jej trzewiach. Ruah Hakodesh zrodziła się, by
stać się mieczem w dloni Dzikiego Mesjasza,
wybrańca Sześciorękiej Boginim który strąci
bałwochwalczy uzurpatów z zagrabionego tronu i
uwolni ludzkość z kajdan Maszynowego Boga.
Już niebawem ogień oczysci z grzechu ulice
Vakkerby, zmieniając miasto w Gan Eden,
Ogród Rozkoszy.
Mówie wam to ja, Dziki Mesjasz, prorok
Sześciorękiej Bogini, powiernik i rozdawca
Świętego Tchnienia. Pjcie miód z żył moich,
krew złotą przenajświętszą, nektar bożej łaski
i symbol jedności między niewolnikami a
Sześcioręką.
Rafał W. Orkan

Gemeoss

Wydaje mi się, że największym dobrodziejstwem na tym świecie jest fakt, że umysł

ludzki nie jest w stanie skorelować całej swej istoty. Żyjemy na spokojnej wyspie ignorancji pośród czarnych mórz nieskończoności i wcale nie jest powiedziane, że w swej podróży zawędrujemy daleko. Nauki – a każda z nich dąży we własnym kierunku – nie wyrządziły nam jak dotąd większej szkody; jednakże pewnego dnia, gdy połączymy rozproszoną wiedzę, otworzą się przed nami tak przerażające perspektywy rzeczywistości, a równocześnie naszej strasznej sytuacji, że albo oszalejemy z powodu tego odkrycia, albo uciekniemy od tego śmiercionośnego światła, przenosząc się w spokój i bezpieczeństwo nowego mrocznego wieku. H.P. Lovecraft Jeśli masz złamać zasady, upewnij się, że nie dasz się złapać. Jennifer Echols Wykorzystując w pełni chwile dane ci w życiu dla samourzeczywistnienia się, możesz być jednym z tych ludzi, a nie tylko obserwatorem. Wayne W. Dyer T e r a z.. to zawsze dobra pora do działania, bo to jedyna pora. Nicolas Barreau Chwyta mnie za rękę i delikatnie ją ściska. Od...

Czytaj więcej

Trzydzieści pięć lat pracuję przy starym papierze i to jest moja love story.

Trzydzieści pięć lat prasuję stary papier i książki, trzydzieści pięć lat tytłam się w literach, wskutek czego upodobniłem się do leksykonów, których przez ten czas sprasowałem pewnie ze trzydzieści kwintali, jestem dzbanem pełnym żywej i martwej wody, starczy, bym się lekko nachylił, a cieką ze mnie same piękne myśli, jestem wbrew własnej woli wykształcony, tak więc właściwie nawet nie wiem, które myśli są moje i ze mnie, a które wyczytałem, tak więc w ciągu tych trzydziestu pięciu lat zjednoczyłem się z samym sobą i światem wokół mnie Bohumil Hrabal Jeśli ktoś był przez długi czas zakochany w wyjątkowo destrukcyjny sposób, będzie nadal posługiwał się logiką, o której dobrze wie, że jest fałszywa, będzie dokonywał posunięć, co do których ma świadomość, że przyniosą mu wyłącznie rozczarowanie. I z upływem czasu coraz wyraźniej będzie dostrzegał, że wszystko co zrobił, było niewłaściwe. Najdziwniejszą rzeczą, nad którą człowiek wcale się nie zastanawia, jest to, że nasza zdolność do ...

Czytaj więcej

Pojęcie granicy może zawierać w sobie jakąś ostateczność, drzwi mogą zatrzasnąć się za nami na zawsze:

taką jest granica między życiem i śmiercią. O tych niepokojach wiedzą bogowie i dlatego starają się pozyskać wyznawców obiecując, że w nagrodę wejdą do królestwa bożego, które będzie właśnie bez granic. Raj Boga chrześcijan, raj Jahwe i Allacha nie mają granic. Buddyści wiedzą, że stan nirwany to stan błogiej szczęśliwości bez granic. Słowem, tym, co najbardziej pożądane, oczekiwane i przez wszystkich upragnione, jest właśnie owa bezwarunkowa, zupełna, absolutna – bezgraniczność. Ryszard Kapuściński Gdyby jednak ludzie postępowali wyłącznie racjonalnie, na świecie nigdy nie byłoby cudów. Natasza Socha Chcę być kochana. W całym tym zawirowanym świecie, w całym tym systemie wzajemnych relacji układów, tak naprawdę tylko miłość potrafi wszystko wyprostować. Człowiek, który kocha i który jest kochany, rozsupłuje supełki bez większych problemów, nie szamocząc się przy tym i nie obcierając sobie palców. Natasza Socha Starość to przedziwny stan [...] Stan, w którym jesteś, a jakbyś z...

Czytaj więcej

I ten autor jest mi najmilszy, w którym odnajduję swój świat, u którego

tak się dzieje jak u mnie, a którego opowieść jednak jest dla mnie tak zajmująca, tak serdeczna, jak me własne życie domowe; oczywiście nie jest ono rajem, jednak na ogół jest ono źródłem niewymownej szczęśliwości. Johann Wolfgang von Goethe PRZYSŁOWIA MALAJSKIE: Leżąc na wznak przyjaciele razem piją rosę, leżąc twarzą do ziemi przyjaciele razem jedzą piasek. Nie kłóć się o skorupy. Uderzono w pień, a wyleciały zęby. Jakby nie wymachiwały ramiona, pachy pozostają tam, gdzie były. Kończąc szycie urywamy nitkę. Zdobywanie jest mozolne, jak praca mrówek: tracenie jest prędkie, jak podmuch wiatru. Wojował ze studnią, aż w końcu umarł z pragnienia. Jakie bębnienie, taki taniec. W usta pchają banana, w siedzenie wbijają kolce. Nie dość mu, że banan, ale żeby jeszcze bez skórki! Słoń ma serce i robaczek ma serce. Dobre ziarno, jeśli by wpadło do morza, stanie się wyspą. Pchaj łódź z prądem, będą się śmiały krokodyle; noś pochodnię przy jasnym ksi...

Czytaj więcej

To będzie musiało wystarczyć i już. Ja sama. Dzieci. Niech czas po prostu

sobie płynie. (...) Inni się nie liczą , liczymy się tylko my troje (...). Będziemy czuć wiatr we włosach i krople deszczu na twarzach - i to wystarczy. Najważniejsze to cieszyć się z ich dorastania. Nie wolno mi tego przeoczyć. Ani się obejrzę, jak odejdą. Helen Fielding Brednie wypisują w gazetach o złotym humorze wojska, które ledwo wydostawszy się z ognia, urządza tańce. Robimy to nie dlatego, że mamy humor, lecz mamy humor, ponieważ inaczej bylibyśmy zgubieni. Erich Maria Remarque -Pewien mądry człowiek powiedział kiedyś: nie wierz niczemu co słyszysz, póki nie zobaczysz tego na własn eoczy. -Kto tak powiedział? Pritchard? -Nie. Chyba ja sam to powiedziałem. Czesem bywam bardzo mądry. (Halt z Crowleyem). John Flanagan Chwycił się za członek i powiedział: Spójrz, moja dziewczyna jest szalona! Jest tak zazdrosna, że robi na nim znak flamastrem w tym miejscu i sprawdza po powrocie, czy jest na swoim miejscu! Salwa an-Nu′ajmi Trzeba nauczyć się samemu mówić własną praw...

Czytaj więcej

Głupiec i nędznik błądzi i zapomina; piękna dusza zbłąkana wydziera się z manowców

całą siłą swej prawdy wewnętrznej, która ją bodzie, boli i rozrywa, i do odszukania światła straconego przedziera się szlakami pokuty, oblewając je choćby łzami swymi i cudzymi. Eliza Orzeszkowa [...]przezwyciężyli różnice zdań i przeżywali każdy dzień tak, jak gdyby był ich ostatnim. Marhjon van Dalen Są rozdrażnieni, tajemniczy i apodyktyczni, ale przy tym..urzekający. I właśnie dlatego muszę za wszelką cenę trzymać się od nich z daleka. Zwłaszcza od Bishopa Vincenta chole*nego Hayesa. Ten skurw*syn mnie pocałował! A… a mnie się to podobało. Amo Jones Dziwne są ścieżki szczęścia. Niektórzy potrafią zbudować swoje szczęście niemal z niczego, ocalić i rozdmuchać nawet najbardziej nikłą iskrę, choć wiatr i deszcz. Hanna Kowalewska Chłopakom do niczego się nie śpieszy, z wyjątkiem wiadomo czego. Piotr Adamczyk Jego głos był cichy i łagodny. Złocisty dźwięk, który wydawał się lśnić w powietrzu. Alexandra Ivy Często widzimy tam upór świadomie złej woli, gdzie istnieje ban...

Czytaj więcej

Gwałt nad własną osobowością jest podstawowym warunkiem życia. W jakimś momencie musi to

zrobić każda istota. To ostateczny mrok, klęska stworzenia. Oto działanie klątwy, która żywi się wszystkimi formami życia. Wszędzie we wszechświecie. Philip K. Dick Zawsze uważał, że czytanie nie jest tylko zawodowym obowiązkiem, ale też sposobem na życie, gdyż dostarcza ono instrumentów ułatwiających interpretację, fragment po fragmencie, własnej codziennej egzystencji. Enrique Vila-Matas Kilka dziewcząt miało cudownie lśniące włosy i już połączyła je ta dziwna alchemia, która każe trzymać się razem osobniczkom o cudownie lśniących włosach. Maureen Johnson Nie możesz kochać i być nieśmiertelny. Katherine Arden szczęście składa się z drobiazgów i tylko ode mnie zależy, czy potrafię się nimi cieszyć. Adam Ostrowski Życie cnotliwe przychodzi nam łatwiej, kiedy jesteśmy starsi. Bernard Cornwell Ze wszystkich dóbr, które sprawia w nas mądrość wpływająca na nasze szczęśliwe życie, największa jest przyjaźń. Epikur z Samos Live in this moment, my dragonfly. Live fully in...

Czytaj więcej

Okazuje się, że osoby pozbawione homunculus scurvisinis nie potrafią funkcjonować w strukturach hierarchicznych,

nie wykazują chęci awansu, nie przypochlebiają się swym przełożonym, nie trzymają języka tam, gdzie jego miejsce. Mówienie prosto w oczy spłaszcza każdą piramidę hierarchii i wzajemnych podporządkowań. Ignacy Karpowicz Wychowanie dziecka to wielka odpowiedzialność. Dziecko staje się tym, co przekazują mu rodzice swoim życiem. Młoda istota spędza większość czasu z nimi, uczy się więc przede wszystkim od ojca i matki. Stąd też oni ponoszą odpowiedzialność za to, jakie będzie ich potomstwo. Gdzie podziewali się rodzice, kiedy ich dzieci zaczęły odnosić się do innych bez szacunku? Gdzie byli, kiedy zaczęły stosować przemoc? Oni te dzieci wychowywali i powinni byli nauczyć je, co jest dobre a co złe. Ktoś, kto toleruje w domu przemoc lub brak szacunku, nie może oczekiwać, że jego dzieci gdzie indziej zachowają się inaczej. My, rodzice, wiemy, co jest prawidłowe, a co nie. Nie musimy zawsze znać prawdy, ale musimy słuchać naszego sumienia. Musimy zdawać sobie sprawę z odpowiedzialności, j...

Czytaj więcej

Jemu, niewykształconemu, (...) wydawało się, że nie ma nic łatwiejszego niż pogodzenie się

po wymianie słusznych racji. Maurycy natomiast, pod nawrotem uczonych rozważań, stwierdzał nieodzowność wojny, wojny będącej życiem samym, prawem natury. Wszak to żałosny człowiek wprowadził pojęcie sprawiedliwości i pokoju, gdy natomiast niewzruszona przyroda jest polem nieustannej rzezi. Emil Zola "Nikt tylko ty. (...) Chcę zasypiać przy tobie i robić ci zakupy i mówić jak bardzo lubię być z tobą ale oni wciąż każą mi robić głupie rzeczy. (...) I chcę się z tobą bawić w chowanego i mówić ci że podobają mi się twoje buty i siedzieć na schodach kiedy bierzesz prysznic i masować ci szyję i trzymać cię za rękę i wychodzić razem żeby coś zjeść i nie obrażać się kiedy mi wyjadasz z talerza i spotykać się w barze i rozmawiać o tym jak minął dzień i przepisywać na maszynie twoje listy i przenosić twoje pudła i śmiać się z twoich wariactw i dawać ci taśmy których nie słuchasz i oglądać wspaniałe filmy i oglądać głupie filmy i narzekać na programy radiowe i robić ci zdjęcia kiedy śpisz...

Czytaj więcej

Dziwne są miasta bez prądu. Człowiek się boi, że się o coś uderzy,

a potem się przyzwyczaja i porusza tak ostrożnie jak w dzieciństwie na wsi, gdy wszyscy poszli już spać. To jest ciekawe, to odgadywanie kształtów, bo jednak coś czasami gdzieś pełga, przejeżdża auto i na chwilę zjawia się jakieś kształty i odległości. Andrzej Stasiuk Ojczyzna - ciągnął - oto jest sposób, aby te same rzeczy oznaczać innymi nazwami, aby tym samym wartością nadawać odmienne kwalifikacje. Cenimy narody według ich cnót bojowych i politycznych, ale dopiero kryterium ojczyzny opatruje je znakiem dodatnim lub ujemnym. Lubi się we wrogu to, czym pogardza się u siebie. Niemiec - tchórz, leniuch, pokorny - to jest dla Francuza dobry Niemiec. Moskal - pijak i niewolnik - to jest dobry Moskal dla Polaka. Jakże zaś nienawidzimy we wrogu wszystkiego, co jest pożądaną, trudno dostępną dla nas wartością. [...] Ojczyzną, jako kryterium, posługuje się zawsze niesprawiedliwość. Jest to najwyższego porządku postulat nienawiści. W formule: Bóg i Ojczyzna zawiera się więc antynomia i bl...

Czytaj więcej