taki styl: żadnych kompromisów. Żadnych półśrodków. Żadnych pasteli. Miała w sobie bardzo dużo głodu. Chciała mieć wszystko, więc nie miała nic.
Julia Fiedorczuk
Czemu tak jest, że pasujący do siebie ludzie tak rzadko się schodzą? Czemu ludziom tak trudno porzucić związek, nawet jeśli wiedzą, że jest niedobry?
Stephanie Perkins
Cierpliwość to lekcja, której nieśmiertelność już dawno temu powinna mu udzielić.
Brent Weeks
Życie to seria rozdziałów w wielkiej księdze, którą nazywamy życiem.
Life is a series of chapters in a huge book we call life.
Kathryn Perez
Nie wiedziałem, jak jej to wyjaśnić. Nie było słów dostatecznie wielkich, by ogarnąć to, co do niej czułem. Nawet ja nie potrafiłem tego zrozumieć.
Kiera Cass
-Nie ma za co - odpowiadam. Nie wiem, czemu to mówię. A raczej wiem: bo jestem Międzynarodową Mistrzynią Kompromitacji, którą przeklął Bóg Żenujących Zdarzeń.
Zoe Sugg
Nie chcę cię tutaj. Nie należysz do tego miejsca. Ja też do niego nie należę. Utknęłam. Utknęłam we wczoraj, a ty jesteś jutrem.
Rebecca Donovan
(...) artystyczny wymysł zawiera bowiem znacznie więcej prawdy wewnętrznej niż realne życie. (s.109).
Vladimir Nabokov
Julia Fiedorczuk
Czemu tak jest, że pasujący do siebie ludzie tak rzadko się schodzą? Czemu ludziom tak trudno porzucić związek, nawet jeśli wiedzą, że jest niedobry?
Stephanie Perkins
Cierpliwość to lekcja, której nieśmiertelność już dawno temu powinna mu udzielić.
Brent Weeks
Życie to seria rozdziałów w wielkiej księdze, którą nazywamy życiem.
Life is a series of chapters in a huge book we call life.
Kathryn Perez
Nie wiedziałem, jak jej to wyjaśnić. Nie było słów dostatecznie wielkich, by ogarnąć to, co do niej czułem. Nawet ja nie potrafiłem tego zrozumieć.
Kiera Cass
-Nie ma za co - odpowiadam. Nie wiem, czemu to mówię. A raczej wiem: bo jestem Międzynarodową Mistrzynią Kompromitacji, którą przeklął Bóg Żenujących Zdarzeń.
Zoe Sugg
Nie chcę cię tutaj. Nie należysz do tego miejsca. Ja też do niego nie należę. Utknęłam. Utknęłam we wczoraj, a ty jesteś jutrem.
Rebecca Donovan
(...) artystyczny wymysł zawiera bowiem znacznie więcej prawdy wewnętrznej niż realne życie. (s.109).
Vladimir Nabokov