Nie stworzenie zagubione w czasie, dokonane w sześć dni. Nie mężczyzna stworzony przed kobietą! I nie człowiek stworzony na obraz i podobieństwo stworzyciela! Naprawdę jest zupełnie odwrotnie: to człowiek wymyślił stworzyciela na swój obraz i podobieństwo. Czymże innym może być, jeśli nie projekcją "Ja" i jego namiętności, ów bóg różnych religii, zazdrosny o innych bogów, wybiórczy w tym, kogo kocha, i tak mściwy, że skazuje na wieczność tego, kto w krótkim życiu mógł go obrazić? Z całego stworzenia tylko człowiek jest taki. I tylko ludzkie są owe namiętności, które religie przypisują stwórcy. W przyrodzie nie istnieją. Lew nie jest wściekły, kiedy rozszarpuje gazelę, tylko tylko prostu głodny.
Tiziano Terzani
Wszystko na świecie ma swój koniec, prawda? Długość żywota żarówki stuwatowej wynosi siedemset pięćdziesiąt godzin. Słońce umrze za pięć miliardów lat. Wszyscy mamy swój okres przydatności. Większość kotów dożywa piętnastu lat, może dłużej. Psy - dwunastu. Przeciętny człowiek istnieje przynajmniej dwadzieścia osiem tysięcy dni, licząc od narodzin, co oznacza, że w konkretnym roku, dniu i o konkretnej godzinie nasze życie dobiegnie końca.
~Theodore Finch.
Jennifer Niven
Nie wolno mi okazywać słabości. Prostuję się z wysiłkiem, odgarniam z dudniących skroni mokre strąki i przygotowuję się do rozmowy. Obie stają w progu, z herbatą i grzanką, a na ich twarzach maluje się troska. Otwieram usta, żeby na wstępie zabłysnąć jakimś dowcipem i wybucham płaczem.
Taka jestem silna. ~Katniss, s. 168
Suzanne Collins
Zaświeciłem latarką w kąt pokoju i wtedy je zobaczyłem. Malutkie dziecko. Miało na sobie dżinsowe ogrodniczki. Siedziało bez bucików w foteliku do karmienia niemowląt, mocno przywiązane paskami.
Było jednym z nich.
W świetle latarki zaczęło podrygiwać i uderzać fotelikiem o ścianę wydając dźwięki, które słyszałem wcześniej. Przywiązane z przodu krzesełka grzechotki dzwoniły, kiedy patrzące pustymi, martwymi oczami dziecko wyciągało rączki, próbując mnie chwycić. Obłąkańczy spektakl.
Manel Loureiro
Tiziano Terzani
Wszystko na świecie ma swój koniec, prawda? Długość żywota żarówki stuwatowej wynosi siedemset pięćdziesiąt godzin. Słońce umrze za pięć miliardów lat. Wszyscy mamy swój okres przydatności. Większość kotów dożywa piętnastu lat, może dłużej. Psy - dwunastu. Przeciętny człowiek istnieje przynajmniej dwadzieścia osiem tysięcy dni, licząc od narodzin, co oznacza, że w konkretnym roku, dniu i o konkretnej godzinie nasze życie dobiegnie końca.
~Theodore Finch.
Jennifer Niven
Nie wolno mi okazywać słabości. Prostuję się z wysiłkiem, odgarniam z dudniących skroni mokre strąki i przygotowuję się do rozmowy. Obie stają w progu, z herbatą i grzanką, a na ich twarzach maluje się troska. Otwieram usta, żeby na wstępie zabłysnąć jakimś dowcipem i wybucham płaczem.
Taka jestem silna. ~Katniss, s. 168
Suzanne Collins
Zaświeciłem latarką w kąt pokoju i wtedy je zobaczyłem. Malutkie dziecko. Miało na sobie dżinsowe ogrodniczki. Siedziało bez bucików w foteliku do karmienia niemowląt, mocno przywiązane paskami.
Było jednym z nich.
W świetle latarki zaczęło podrygiwać i uderzać fotelikiem o ścianę wydając dźwięki, które słyszałem wcześniej. Przywiązane z przodu krzesełka grzechotki dzwoniły, kiedy patrzące pustymi, martwymi oczami dziecko wyciągało rączki, próbując mnie chwycić. Obłąkańczy spektakl.
Manel Loureiro