w nas świadomość przygodności rzeczy, tym mniej tragiczny i irytujący wydaje nam się ból (wiemy przecież, że przeminie). Tym bardziej przemawiają do nas proste radości: patrzenie na rozkwitający pęd, szum fali rozbijającej się o brzeg, dotyk dłoni drugiego człowieka (to wszystko również przeminie). Tragizm życia ukazany w wielkich dziełach z dziedziny muzyki, teatru i literatury potrafi zrodzić niepokojące piękno szczególnego rodzaju. Autoportret Rembrandta, adagio z późnego kwartetu Beethovena, agonia Leara nie załamują nas, lecz uwznioślają. Poruszają w nas najgłębsze pokłady, rozbudzają żywą świadomość tego, czym jest życie. Życie, nie śmierć.
Stephen Batchelor
Prawdziwa miłość nie musi trwać przez całe wieki. Jakości uczucia nie mierzy się czasem jego trwania. Wszystko umiera, łącznie z miłością. Czasem odchodzi razem z człowiekiem, czasami sama wygasa. Najpiękniejsza historia miłosna na świecie wcale nie musi dotyczyć dwojga ludzi, którzy spędzili ze sobą całe życie. To może być historia uczucia, które trwało dwa tygodnie, dwa miesiące albo dwa lata, ale płonęło jaśniej, cudowniej i goręcej niż jakiekolwiek inne przed nim i po nim. Nie żałuj nieudanej miłości, bo nie ma czegoś takiego. Dla mózgu każda miłość jest równorzędna.
Krystal Sutherland
Nowe analizy procesów edukacyjnych, oparte na teorii krytycznej, pozwoliły spojrzeć na szkołę z innej perspektywy, jako na miejsce, będące odzwierciedleniem świata, a jednocześnie miejscem przystosowania do społeczeństwa (uczeń jako przedmiot) oraz zmieniania świata przez kształtowanie nastawień i kompetencji do zmiany (uczeń jako podmiot). Krytyczne spojrzenie na współczesną szkołę sprawia, że częściej pojmuje się ją jako miejsce instrumentalnego, jednokierunkowego sposobu przekazu wiedzy, a nauczyciela jako jej reproduktora.
Ewa Bilińska-Suchanek
nie umiem powiedzieć słowem
nie słowem tęsknię
ale rękoma
zamykającymi przestrzeń
ale krwią
opływającą ręce
Jesteś w moim tętnie
odkrzykującym sobie
powracającym do siebie
wiecznie pamiętającym
we mnie powstajesz
najgłębiej
i każdy oddech
który na mrozie krzepnie
przypomina że Jesteś...
Halina Poświatowska
Stephen Batchelor
Prawdziwa miłość nie musi trwać przez całe wieki. Jakości uczucia nie mierzy się czasem jego trwania. Wszystko umiera, łącznie z miłością. Czasem odchodzi razem z człowiekiem, czasami sama wygasa. Najpiękniejsza historia miłosna na świecie wcale nie musi dotyczyć dwojga ludzi, którzy spędzili ze sobą całe życie. To może być historia uczucia, które trwało dwa tygodnie, dwa miesiące albo dwa lata, ale płonęło jaśniej, cudowniej i goręcej niż jakiekolwiek inne przed nim i po nim. Nie żałuj nieudanej miłości, bo nie ma czegoś takiego. Dla mózgu każda miłość jest równorzędna.
Krystal Sutherland
Nowe analizy procesów edukacyjnych, oparte na teorii krytycznej, pozwoliły spojrzeć na szkołę z innej perspektywy, jako na miejsce, będące odzwierciedleniem świata, a jednocześnie miejscem przystosowania do społeczeństwa (uczeń jako przedmiot) oraz zmieniania świata przez kształtowanie nastawień i kompetencji do zmiany (uczeń jako podmiot). Krytyczne spojrzenie na współczesną szkołę sprawia, że częściej pojmuje się ją jako miejsce instrumentalnego, jednokierunkowego sposobu przekazu wiedzy, a nauczyciela jako jej reproduktora.
Ewa Bilińska-Suchanek
nie umiem powiedzieć słowem
nie słowem tęsknię
ale rękoma
zamykającymi przestrzeń
ale krwią
opływającą ręce
Jesteś w moim tętnie
odkrzykującym sobie
powracającym do siebie
wiecznie pamiętającym
we mnie powstajesz
najgłębiej
i każdy oddech
który na mrozie krzepnie
przypomina że Jesteś...
Halina Poświatowska