Szczęście nie jest przecież stanem wiecznym, pomyślała. Zresztą też i nie okresowym. Szczęście

to po prostu skurcz serca, którego doznaje się czasami, kiedy człowieka przepełnia radość, że w prost trudno ją znieść. Znika równie szybko jak się pojawia. I nie ma go, dopóki nie nadejdzie znowu, by sprawić, że człowiek uzna życie za najwspanialszy dar.
Margit Sandemo

poroniony raj"
złe dni i złe noce zdarzają się teraz
zbyt często,
stare marzenie, żeby przed śmiercią
przeżyć kilka łatwych lat -
rozwiało się jak wszystkie
inne.
szkoda, szkoda, szkoda.
od początku, przez cały
wiek średni aż do końca:
szkoda, szkoda, szkoda.
chwilami
błyskały iskry nadziei
ale szybko tonęły z powrotem
w tej starej
miksturze:
w smrodzie rzeczywistości.
nawet kiedy szczęście
sprzyjało
a życie tańczyło
wcielone,
wiedzieliśmy, że
nie potrwa to
długo.
szkoda, szkoda, szkoda.
chcieliśmy więcej niż
w ogóle było możliwe:
kobiet kochających
i roześmianych,
nocy dość dzikich nawet dla
tygrysa,
chcieliśmy dni, które
szłyby przez
życie
z pewną gracją
z odrobiną
sensu
z wiarygodnym pożytkiem
i nie nadawałyby się
tylko do
wyrzucenia
lecz byłyby warte pamiętania
byłyby czymś, czym można
szturchnąć śmierć
w bebech.
szkoda, szkoda, szkoda.
w ogólnym rozrachunku
nasza małostkowa udręka
jest oczywiście
głupia
i próżna
ale czuję, że nasze
marzenia takie nie
były.
i nie jesteśmy sami.
nieubłagane okoliczności to
nie jest czyjaś osobista
zemsta na
jednostkowym
ja.
inni doznają tego samego
piekącego
chaosu.
szaleją, giną z własnej ręki,
szarzeją i biegną ku urojonym
bóstwom
porażeni
albo idą w alkohol, w narkotyki
w przyrodzoną
głupotę,
nikną w tej masie
nicości
którą nazywamy rodzinami,
miastami,
krajami.
ale nie tylko los jest
winien.
sami zmarnowaliśmy
swoje szanse,
zadławiliśmy
własne serca.
szkoda, szkoda, szkoda.
jesteśmy teraz obywatelami
nicości.
nawet
słońce
zna
smutną prawdę o tym
jak każdy z nas oddał
swoje życie
i śmierć
we władzę prostego
rytuału
zbędnego
tchórzliwego
rytuału
a potem
chyłkiem umykając
sprzed oblicza
chwały
obracając własne marzenia w
gnój
mówił
nie, nie, nie, nie
najpiękniejszemu
TAK
jakie dotąd wypowiedziano:
samemu
życiu.
Charles Bukowski

Gemeoss

Właśnie pazerności zawdzięczał Bohuchval Neplach swoje przezwisko. Gdy bowiem w roku 1419 panowie

katoliccy opanowali Kutną Horę, najważniejszy w Czechach ośrodek wydobycia kruszców, odcięta od kutnohorskich kopalń i mennic Praga zaczęła bić własny pieniądz, miedziaki o śladowej zawartości srebra. Była to moneta nikczemna i praktycznie pozbawiona wartości, o parytecie równym niemal zeru. Praskie pieniążki lekceważono więc i pogardliwie przezwano "flutkami". Gdy więc Bohuchval Neplach zaczął pełnić u Żiżki funkcję szefa wywiadu, ksywka Flutek przylgnęła do niego w okamgnieniu. Rychło okazało się bowiem, że Bohuchval Neplach dla byle flutka gotów jest na wszystko. Dokładniej: że Bohuchval Neplach po byle flutek zawsze gotów się schylić, choćby i do gnoju. I że Bohuchval Neplach żadnego flutka nie waży lekce - nigdy, przenigdy nie przepuści okazji, by byle flutek ukraść lub zdefraudować. Andrzej Sapkowski Siedem. Rzucasz kostką, patrzysz, jak wypada siódemka, i już wiesz, że to nie jest normalna kostka. Mówisz, że to pech, ale ten pech był łatwy do przewidzenia. Ty go sp...

Czytaj więcej

O młodych mówiło się, że przed nimi przeszłość, że to oni zbudują ten

nowy, lepszy świat, że wszystko w ich rękach. Co prawda, zawsze się tak mówi, po czym młodzi się starzeją i zostawiają następnym młodym ten sam świat, który oni zastali. O, świat nie da się tak łatwo ruszyć z miejsca, jak nam się wydaje. Wiesław Myśliwski Jelcyn wracał ze Stanów Zjednoczonych i po drodze miał odbyć oficjalną wizytę w Irlandii. Na lotnisku rozwinięto czerwony dywan, stawił się irlandzki premier i szereg innych oficjeli. Ustawiono kompanię honorową i rozwieszono rosyjskie flagi. Samolot wylądował o czasie, podkołował do czerwonego dywanu, otworzyły się drzwi i... nic. Nikt z nich nie wyszedł. Premier Irlandii i jego świta stali tak przez pół godziny, wpatrując się w otwarte drzwi. Po tym czasie drzwi się zamknęły, samolot wrócił na pas startowy, wzbił się w powietrze i odleciał do Rosji. Okazało się później, że Jelcyn był tak urżnięty, że nie mógł nawet wstać z fotela. Kompletnie pijana była również całą jego delegacja. Doradcy, tłumacze, a nawet ochroniarze. Nikt z ...

Czytaj więcej

Wizja „normalnego” seksu była tak kusząca, że długo nie musiała się zastanawiać. Oboje

nadal mocno nakręceni znowu robili przystanki, podczas których dłonie lądowały pod jej płaszczykiem. Dotarli do mieszkania szybko i tuż przed wejściem facet ostrzegł, że w jego pokoju jest współlokator. Patrycja Koza Do diabła, przeklął w duchu, to wygląda tak, jakby się przed nią ukrywał. Przed zwykłą nauczycielką, która kiedyś chciała wrzucić go do gorącego oleju, potem poszła z nim do łóżka, następnie określiła jego miłosne wyczyny słowem "przyjemne" i wreszcie zakończyła ich znajomość stanowczym i bezdyskusyjnym "żegnaj"! Mary Balogh Każdy młody człowiek jest genialny, każdy jest otoczony szczelnym dzwonem nieświadomości; najpiękniejsza w młodym człowieku jest buntownicza pewność siebie, a zarazem poczucie, że nie jest na świecie sam, że obok niego są inni ludzie, że należy do ludzkiej społeczności. Nie do każdej, ale do tej, która chce, aby świat był lepszy... I to powinno dotyczyć również małżeństwa. (s.105). Bohumil Hrabal Samotność stanowi dla ...

Czytaj więcej

Temperatura rozmowy rośnie. Uwzięły się na urodę, rzucają w nią kamieniami, one przecież

składają swoim mężom w darze mózg i inteligencję. Mam ochotę zapytać czy wieczorem przemieniają się w Einsteina lub Leonarda da Vinci, Spinozę lub Hannah Arendt, aby olśnić współmałżonka. Ornela Vorpsi Ja kazałam mojemu mężowi złożyć przysięgę... Przysięgę Hipokratesa. Nie czyń krzywdy. Powiedziałam: traktuj mnie jak pacjenta, a przetrwamy. I przetrwaliśmy. Patrick McGrath Trzeba umieć sprzedawać marzenia. Na tym opiera się sukces każdego człowieka - wiedzieć, jak sprzedać to, w co inni chcą wierzyć. Paulo Coelho Póki człowiek ma nadzieję, będzie wciąż zaczynał od nowa pełne nadziei kończenie. Günter Grass Z samotnych rozmyślań robiły się supły w głowie; z samotnych rozmyślań powstawały obrazy, niemądre obrazy. Virginia Woolf Czasem miłość to zbyt mało. Gdy prawie wszystko ci zabrano, a to, co pozostało, jest ułomne i słabe, miłość nie wystarczy.. Beata Majewska Widziałem, jak stoi blok... (...) Widziałem długi krok, widziałem stromy stok. Widziałem nawet, jak głupi j...

Czytaj więcej

Lubię to, co praca robi z człowiekiem, co z człowieka wydobywa. Pozwala mu

poczuć prawdę o nim samym. Pracujesz, to znaczy zmagasz się z rzeczywistością, i tak real odpowiada na real, a ta odpowiedź jest czymś innym niż widowisko, jakie wystawiasz przed światem od rana do wieczora: co inni ludzie widzą, gdy patrzą na ciebie, widzą, ale nie rozumieją. Praca zaś to prawda. Joseph Conrad Chwila jest niczym, twoje życie jest niczym. nie liczy się żaden okres poniżej dziesięciu tysięcy lat. Amélie Nothomb Pozostać w raju i być w nim szatanem? Wrócić do piekła i stać się tam aniołem? Victor Hugo The past is always with us. It provides the base from which we start and the framework through which we see the world. Glilian Butler Śmierć jest snem bez snów. Napoleon Bonaparte Pogardzam wszystkimi i mam wstręt taki do hołoty umysłowej, że rzygam. Stanisław Ignacy Witkiewicz Okropność przestaje trwożyć, kiedy powtarza się stale. Michael Ende jestem dobry w wyobrażaniu sobie tego, co nie istnieje. Piotr Czerwiński Pierszeństwo bywa trudne. Phyllis...

Czytaj więcej

Jestem zawsze zadowolony. Zawsze! Mam w sobie termostat, rodzaj wewnętrznego reugulatora, który sprawia, że nic

nie może zachwiać moim dobrym samopoczuciem. Jak tylko na horyzoncie pojawi się najdrobniejsza choćby przeciwność termostat się włącza, zapobieając mojemu cierpieniu. Salvador Dali Tam na dole wydano już na nich wyrok śmierci, a oni tymczasem łączyli się na całe życie. Karol May Powiedz mi,że nie mogę cię mieć lub pomóż pamiętać, że nie mogę ci wybaczyć tego, co mi zrobiłaś. Powiedz coś,cokolwiek, aby mi przypomnieć dlaczego nie powinienem cierpieć tak bardzo z potrzeby bycia z tobą, bo to boli tak mocno, że aż trudno mi oddychać. Laurann Dohner Nic się nie zmienia, a my dalej trwamy. Nie mogę bać się tego, że nadciąga burza. Popada. Przestanie. Znów spadnie deszcz. Boisz się deszczu? Matt Killeen Teraz wolno wszystko, ale poza pieniędzmi prawie nikt już niczego nie chce. Zarabiamy, płacimy rachunki, jemy, siedzimy w sieci, wchodzimy w płytkie relacje z ludźmi, których także znamy tylko z sieci, przyjaźń redukujemy do wymiany kilku zdań "na privie", znajomość do k...

Czytaj więcej

Żadna noc nie może być aż tak czarna, żeby nigdzie nie można było

odszukać choć jednej gwiazdy. Pustynia też nie może być aż tak beznadziejna, żeby nie można było odkryć oazy. Pogódź się z życiem, takim jakie ono jest. Zawsze gdzieś czeka jakaś mała radość. Istnieją kwiaty, które kwitną nawet w zimie. Phil Bosmans Nigdy niczego nie brakowało mi do zwycięstwa, wypelnialem wszystko z maksimum swoich możliwości, byłem lepszy od innych każda swoją umiejętnością, ale zawsze z nieokreślonych powodów losu zwycięstwo było mi odebrane, i musiałem pogodzić się z porażką po raz kolejny. Nie łatwo jest patrzeć przegranej w twarz. Nie łatwo jest się z tym pogodzić i nigdy nie zapomina się jej smaku, szczególnie gdy jest wielokrotna. To powoduje że jest się coraz bardziej głodnym zwycięstwa. Tak głodnym że biegnie się na oślep do celu, przez wszystkie niedogodnosci, nie ma się zawahania przed spojrzeniem w odległe ścieżki, wie że będzie się w stanie biec do końca, choćby po drodze były rozrzazone węgle, choćby wiatr usilnie wiał w twarz i cofal do tylu, nie ulę...

Czytaj więcej

Dwie osobowości w jednym, małym, kruchym ciele. Czasem pogodzone, czasem rywalizujące ze sobą.

Spojrzałam znów na Normana. To on sprawił, że Emma i Dżej znów żyły w harmonii. Ani jedna, ani druga, nie musiały sobie niczego udowadniać. Nareszcie były zgodne i równo idące naprzód. A co najważniejsze, szczęśliwe od prawie dwóch lat... Kochały i były kochane – mówi o sobie Emma. Jolanta Nasiłowska Życie teraz przypomina ogień rozpalony z traw: płonie tylko wtedy, gdy się doń bez przerwy dokłada. Pearl S. Buck Ładne dziewczyny są jak wybory prezydenckie. Nieustanna walka między republikańską głową a demokratyczną dupą. Jakub Ćwiek Tak, byli niewinni, pomimo iż nie byli niewinni. Witold Gombrowicz Zdawał sobie sprawę, że może być tak, jak mówiła. Że jeśli jest dobrym ojcem, tylko chłopiec stoi między nim a śmiercią. Cormac McCarthy W tym wszakże momencie powstająca świadomość była pozbawiona wiedzy. Lecz i wiedza miała już wkrótce nadejść. Robin Cook Takie silne zakochanie to przerażające uczucie. Christina Lauren Smutne zapatrywanie [...]. Z kłamstwa robi się is...

Czytaj więcej

Wychowywać dziecko to znaczy prowadzić je do pełni człowieczeństwa. A człowieczeństwo to znaczy

właśnie życie w służbie najwyższych ludzkich wartości - dobra, prawdy, wolności, sprawiedliwości, pokoju; to znaczy wychować dziecko do służby człowiekowi, do służby społeczeństwu. Mieczysław Maliński Sądzę, że rozmowy większości ludzi mają charakter banalny. Erich Fromm Niemożność potknięcia się jest, jak sądzę, niemniej bolesna niż sam upadek. Nora Roberts Jest we mnie teraz coś, pomyślał, co w każdej chwili może wybuchnąć łzami. Virginia Woolf Rosjanie w istocie są niezrównaniu pod względem masochistycznej umiejętności śmiania się z samych siebie. Władimir Żelwis Patrząc wstecz, dochodzą do wniosku, że najlepsze, co mnie spotkało, jest to, że urodziłem się w silnym, zdrowym ciele. Haruki Murakami Ulubione hobby: miec wątpliwości Ulubiony kolor: tęcza Ulubiony nastrój: lekki niepokój Hanna Kowalewska W mężczyźnie nie ma nic bardziej sexy niż jego umiejętność słuchania. Janusz Leon Wiśniewski Nie uważam za słabość tego, że ktoś umie się przyznać do błędu. To ...

Czytaj więcej

Perora była wspaniała, choć, wiecie, trudna do zapamiętania. Wywołała we mnie obraz jakiegoś

egzotycznego Bezmiaru rządzonego przez wzniosłą Dobrotliwość. Porwał mnie zapał. Był to skutek bezgranicznej potęgi wymowy — słów — płomiennych, szlachetnych słów. Żadne praktyczne wskazówki nie przerywały magicznego toku zdań, chyba że uznamy za rozwinięcie metody coś w rodzaju notatki przy końcu ostatniej strony, notatki nagryzmolonej niepewną ręką snadź znacznie później. Była bardzo prosta, i u końca tego wzruszającego wezwania do wszelkich altruistycznych uczuć gorzała, jaśniejąca i przeraźliwa jak błyskawica wśród pogodnego nieba: „Wytępić wszystkie te bestie!”. Joseph Conrad Mówimy o silnych osobowościach i są silne, aż nadchodzi ten "nie każdy dzień", kiedy widzimy je, jak moglibyśmy patrzeć na samotną kobietę na pustyni, i wiemy, że cała ta siła, którą dostrzegaliśmy, była jedynie odwagą, jedynie jej samotna pieśń odbija się echem między skałami; i wtedy, kiedy w końcu to zrozumieliśmy i postanowiliśmy wysłuchać pieśni, podziwiając jej odwagę i słodycz, czekamy na ...

Czytaj więcej