Schroniła się w okopach swego spojrzenia, czekając na jedno z mych pustych pochlebstw,

i przez chwilę wydawała mi się jedyną osobą na świecie, której nie chciałem i nie mogłem skłamać. Spuściłem wzrok, by wreszcie po raz pierwszy powiedzieć prawdę, choćby tylko po to, żeby usłyszeć, jak wypowiadam ją na głos.
Carlos Ruiz Zafón

Igor przez cały czas coś mówi, nie słucham go. Nagle milknie, patrzy na mnie jakoś dziwnie i mówi: "Idziemy". Od razu czuję pustkę i chłód w środku, pojawia się jakaś myśl, ale nie pozwalam jej się pomyśleć, przeganiam ją od siebie, bo wiem co to za myśl.
- Dokąd, Igor?
- Idziemy - i pokazuje za moje plecy.
Nie obracam się, wiem co jest za mną. Tam jest wzgórze, śnieg, a na śniegu rozciągnięta piechota, idzie, pełznie pod górę, gdzie powitają ją pociski. Na razie jest cisza, nie słychać odgłosów walki. Myśl staje się natrętna, ale zduszam ją, nie obracam się. Nie pozwolić, nie pozwolić jej się wyrwać, to wszystko kłamstwo, jestem w domu! Jestem w domu, nie wolno tylko się obrócić.
- Nie, Igor. Przecież jesteśmy w domu, wszystko się skończyło, co ty, zapomniałeś? Chodź, poznam cię z Olgą, z mamą, posiedzimy, wypijemy, pogadamy. Przecież tak długo o tym marzyliśmy, pamiętasz?
Nagle zaczynam się kurewsko bać. Wiem już, co on mi odpowie, i cholernie się boję.
- Nie mogę, przecież jestem martwy - mówi Igor i znów pokazuje ręką za moje plecy.
Obracam się.
Widzę wzgórze, śnieg, rozciągnięta na śniegu piechotę. I ogłuszający, raniący uszy hałas walki. Igor znów wyciąga rękę i widzę go leżącego na śniegu. Jest daleko, ale widzę go, jakby był pięć metrów ode mnie. Leży z zadartym podbródkiem, ręką przesłaniając oczy, tak jak śpią śmiertelnie zmęczeni ludzie. W głowie Igora, nad lewa brwią, zieje dziura, zamarznięta krew zmieszana ze śniegiem tworzy płaską warstwę lodu na jego twarzy.
- Idziemy. Nie jesteś w domu. Wszyscy tam zostaliśmy, przecież wiesz. Nie odejdziemy już stamtąd. Jesteś tam - i znowu pokazuje ręką.
Widzę siebie. Leżę niedaleko od Igora, również martwy, śnieg zalany jest krwią, moją krwią, a naokoło wspina się piechota i pada, ślizga się na mojej krwi.
Do diabła, jaka szkoda. Tak chciałem być w domu, a mnie zabili. I muszę iść tam - jestem martwy, nie mogę zostać wśród żywych.
Arkadij Babczenko

Gemeoss

O młodych mówiło się, że przed nimi przeszłość, że to oni zbudują ten

nowy, lepszy świat, że wszystko w ich rękach. Co prawda, zawsze się tak mówi, po czym młodzi się starzeją i zostawiają następnym młodym ten sam świat, który oni zastali. O, świat nie da się tak łatwo ruszyć z miejsca, jak nam się wydaje. Wiesław Myśliwski Jelcyn wracał ze Stanów Zjednoczonych i po drodze miał odbyć oficjalną wizytę w Irlandii. Na lotnisku rozwinięto czerwony dywan, stawił się irlandzki premier i szereg innych oficjeli. Ustawiono kompanię honorową i rozwieszono rosyjskie flagi. Samolot wylądował o czasie, podkołował do czerwonego dywanu, otworzyły się drzwi i... nic. Nikt z nich nie wyszedł. Premier Irlandii i jego świta stali tak przez pół godziny, wpatrując się w otwarte drzwi. Po tym czasie drzwi się zamknęły, samolot wrócił na pas startowy, wzbił się w powietrze i odleciał do Rosji. Okazało się później, że Jelcyn był tak urżnięty, że nie mógł nawet wstać z fotela. Kompletnie pijana była również całą jego delegacja. Doradcy, tłumacze, a nawet ochroniarze. Nikt z ...

Czytaj więcej

Wizja „normalnego” seksu była tak kusząca, że długo nie musiała się zastanawiać. Oboje

nadal mocno nakręceni znowu robili przystanki, podczas których dłonie lądowały pod jej płaszczykiem. Dotarli do mieszkania szybko i tuż przed wejściem facet ostrzegł, że w jego pokoju jest współlokator. Patrycja Koza Do diabła, przeklął w duchu, to wygląda tak, jakby się przed nią ukrywał. Przed zwykłą nauczycielką, która kiedyś chciała wrzucić go do gorącego oleju, potem poszła z nim do łóżka, następnie określiła jego miłosne wyczyny słowem "przyjemne" i wreszcie zakończyła ich znajomość stanowczym i bezdyskusyjnym "żegnaj"! Mary Balogh Każdy młody człowiek jest genialny, każdy jest otoczony szczelnym dzwonem nieświadomości; najpiękniejsza w młodym człowieku jest buntownicza pewność siebie, a zarazem poczucie, że nie jest na świecie sam, że obok niego są inni ludzie, że należy do ludzkiej społeczności. Nie do każdej, ale do tej, która chce, aby świat był lepszy... I to powinno dotyczyć również małżeństwa. (s.105). Bohumil Hrabal Samotność stanowi dla ...

Czytaj więcej

Temperatura rozmowy rośnie. Uwzięły się na urodę, rzucają w nią kamieniami, one przecież

składają swoim mężom w darze mózg i inteligencję. Mam ochotę zapytać czy wieczorem przemieniają się w Einsteina lub Leonarda da Vinci, Spinozę lub Hannah Arendt, aby olśnić współmałżonka. Ornela Vorpsi Ja kazałam mojemu mężowi złożyć przysięgę... Przysięgę Hipokratesa. Nie czyń krzywdy. Powiedziałam: traktuj mnie jak pacjenta, a przetrwamy. I przetrwaliśmy. Patrick McGrath Trzeba umieć sprzedawać marzenia. Na tym opiera się sukces każdego człowieka - wiedzieć, jak sprzedać to, w co inni chcą wierzyć. Paulo Coelho Póki człowiek ma nadzieję, będzie wciąż zaczynał od nowa pełne nadziei kończenie. Günter Grass Z samotnych rozmyślań robiły się supły w głowie; z samotnych rozmyślań powstawały obrazy, niemądre obrazy. Virginia Woolf Czasem miłość to zbyt mało. Gdy prawie wszystko ci zabrano, a to, co pozostało, jest ułomne i słabe, miłość nie wystarczy.. Beata Majewska Widziałem, jak stoi blok... (...) Widziałem długi krok, widziałem stromy stok. Widziałem nawet, jak głupi j...

Czytaj więcej

Lubię to, co praca robi z człowiekiem, co z człowieka wydobywa. Pozwala mu

poczuć prawdę o nim samym. Pracujesz, to znaczy zmagasz się z rzeczywistością, i tak real odpowiada na real, a ta odpowiedź jest czymś innym niż widowisko, jakie wystawiasz przed światem od rana do wieczora: co inni ludzie widzą, gdy patrzą na ciebie, widzą, ale nie rozumieją. Praca zaś to prawda. Joseph Conrad Chwila jest niczym, twoje życie jest niczym. nie liczy się żaden okres poniżej dziesięciu tysięcy lat. Amélie Nothomb Pozostać w raju i być w nim szatanem? Wrócić do piekła i stać się tam aniołem? Victor Hugo The past is always with us. It provides the base from which we start and the framework through which we see the world. Glilian Butler Śmierć jest snem bez snów. Napoleon Bonaparte Pogardzam wszystkimi i mam wstręt taki do hołoty umysłowej, że rzygam. Stanisław Ignacy Witkiewicz Okropność przestaje trwożyć, kiedy powtarza się stale. Michael Ende jestem dobry w wyobrażaniu sobie tego, co nie istnieje. Piotr Czerwiński Pierszeństwo bywa trudne. Phyllis...

Czytaj więcej

Jestem zawsze zadowolony. Zawsze! Mam w sobie termostat, rodzaj wewnętrznego reugulatora, który sprawia, że nic

nie może zachwiać moim dobrym samopoczuciem. Jak tylko na horyzoncie pojawi się najdrobniejsza choćby przeciwność termostat się włącza, zapobieając mojemu cierpieniu. Salvador Dali Tam na dole wydano już na nich wyrok śmierci, a oni tymczasem łączyli się na całe życie. Karol May Powiedz mi,że nie mogę cię mieć lub pomóż pamiętać, że nie mogę ci wybaczyć tego, co mi zrobiłaś. Powiedz coś,cokolwiek, aby mi przypomnieć dlaczego nie powinienem cierpieć tak bardzo z potrzeby bycia z tobą, bo to boli tak mocno, że aż trudno mi oddychać. Laurann Dohner Nic się nie zmienia, a my dalej trwamy. Nie mogę bać się tego, że nadciąga burza. Popada. Przestanie. Znów spadnie deszcz. Boisz się deszczu? Matt Killeen Teraz wolno wszystko, ale poza pieniędzmi prawie nikt już niczego nie chce. Zarabiamy, płacimy rachunki, jemy, siedzimy w sieci, wchodzimy w płytkie relacje z ludźmi, których także znamy tylko z sieci, przyjaźń redukujemy do wymiany kilku zdań "na privie", znajomość do k...

Czytaj więcej

Żadna noc nie może być aż tak czarna, żeby nigdzie nie można było

odszukać choć jednej gwiazdy. Pustynia też nie może być aż tak beznadziejna, żeby nie można było odkryć oazy. Pogódź się z życiem, takim jakie ono jest. Zawsze gdzieś czeka jakaś mała radość. Istnieją kwiaty, które kwitną nawet w zimie. Phil Bosmans Nigdy niczego nie brakowało mi do zwycięstwa, wypelnialem wszystko z maksimum swoich możliwości, byłem lepszy od innych każda swoją umiejętnością, ale zawsze z nieokreślonych powodów losu zwycięstwo było mi odebrane, i musiałem pogodzić się z porażką po raz kolejny. Nie łatwo jest patrzeć przegranej w twarz. Nie łatwo jest się z tym pogodzić i nigdy nie zapomina się jej smaku, szczególnie gdy jest wielokrotna. To powoduje że jest się coraz bardziej głodnym zwycięstwa. Tak głodnym że biegnie się na oślep do celu, przez wszystkie niedogodnosci, nie ma się zawahania przed spojrzeniem w odległe ścieżki, wie że będzie się w stanie biec do końca, choćby po drodze były rozrzazone węgle, choćby wiatr usilnie wiał w twarz i cofal do tylu, nie ulę...

Czytaj więcej

Dwie osobowości w jednym, małym, kruchym ciele. Czasem pogodzone, czasem rywalizujące ze sobą.

Spojrzałam znów na Normana. To on sprawił, że Emma i Dżej znów żyły w harmonii. Ani jedna, ani druga, nie musiały sobie niczego udowadniać. Nareszcie były zgodne i równo idące naprzód. A co najważniejsze, szczęśliwe od prawie dwóch lat... Kochały i były kochane – mówi o sobie Emma. Jolanta Nasiłowska Życie teraz przypomina ogień rozpalony z traw: płonie tylko wtedy, gdy się doń bez przerwy dokłada. Pearl S. Buck Ładne dziewczyny są jak wybory prezydenckie. Nieustanna walka między republikańską głową a demokratyczną dupą. Jakub Ćwiek Tak, byli niewinni, pomimo iż nie byli niewinni. Witold Gombrowicz Zdawał sobie sprawę, że może być tak, jak mówiła. Że jeśli jest dobrym ojcem, tylko chłopiec stoi między nim a śmiercią. Cormac McCarthy W tym wszakże momencie powstająca świadomość była pozbawiona wiedzy. Lecz i wiedza miała już wkrótce nadejść. Robin Cook Takie silne zakochanie to przerażające uczucie. Christina Lauren Smutne zapatrywanie [...]. Z kłamstwa robi się is...

Czytaj więcej

Perora była wspaniała, choć, wiecie, trudna do zapamiętania. Wywołała we mnie obraz jakiegoś

egzotycznego Bezmiaru rządzonego przez wzniosłą Dobrotliwość. Porwał mnie zapał. Był to skutek bezgranicznej potęgi wymowy — słów — płomiennych, szlachetnych słów. Żadne praktyczne wskazówki nie przerywały magicznego toku zdań, chyba że uznamy za rozwinięcie metody coś w rodzaju notatki przy końcu ostatniej strony, notatki nagryzmolonej niepewną ręką snadź znacznie później. Była bardzo prosta, i u końca tego wzruszającego wezwania do wszelkich altruistycznych uczuć gorzała, jaśniejąca i przeraźliwa jak błyskawica wśród pogodnego nieba: „Wytępić wszystkie te bestie!”. Joseph Conrad Mówimy o silnych osobowościach i są silne, aż nadchodzi ten "nie każdy dzień", kiedy widzimy je, jak moglibyśmy patrzeć na samotną kobietę na pustyni, i wiemy, że cała ta siła, którą dostrzegaliśmy, była jedynie odwagą, jedynie jej samotna pieśń odbija się echem między skałami; i wtedy, kiedy w końcu to zrozumieliśmy i postanowiliśmy wysłuchać pieśni, podziwiając jej odwagę i słodycz, czekamy na ...

Czytaj więcej

Et non in multiloquio” – nie w wielomówstwie. Modlitwa nie może polegać ani

na mechanicznym powtarzaniu gotowych formuł, ani na potoku słów będących produktem naszej inwencji, bez większego związku z najgłębszą intencją serca. Dom Augustin Savaton OSB Troszeczkę w to wierzę że w świecie coś błyszczy ponad (ponad siły, ponad słabość) Krystyna Miłobędzka Stoimy obaj po kolana w wodzie, a prawda przyszła i ściągnęła nam spodnie. Markus Zusak Szacunek wymyślono po to, by zasłonić to puste miejsce, gdzie winna się znajdować miłość. Lew Tołstoj Wrażliwość kojarzy się jej ze słabością, więc udaje twardszą, niż jest w rzeczywistości. Colleen Hoover Miłość może wszystko, a skoro tak jest, to może przecież odejść,jednocześnie zostając. Anna Ficner-Ogonowska Kara piekła polega na tym, że na całą wieczność otrzymujesz to, co zdawało ci się najbardziej upragnione na ziemi. Joseph Campbell Jeśli Bóg istnieje, Carmine pracuje jako magazynier w Wal-Marcie w jakiejś zapadłej dziurze gdzieś w środku Nebraski. Dupek. Carsten Stroud (...)tragedia śmierci p...

Czytaj więcej

Jest tyle o życiu prawd, ile istnień ludzkich, każdy dorabia się prawdy swojej.

Świadomość to nie zapalenie ślepej kiszki, które zawsze przebiega podobnie, nawet z powikłaniami... A jednak każdy psycholog, tak w gruncie rzeczy uważa, on się zna na człowieku, tak jak psychiatra na mózgu, o którym wie tyle, że mieści się pod czaszką i sporadycznie robią się na nim guzy. Ale psychiatra na to, czego nie wie, ma zawsze odpowiednią pigułkę. Masz przyjacielu, w oczach wielką ilość fenactilu. Albo innego oszałamiającego świństwa. Poczekaj, aż zmniejszą ci dawkę, wtedy pogadamy. Bo widzisz, trudno mówić o życiu, kiedy człowieka wpakują w chemiczny kaftan bezpieczeństwa Jerzy Krzysztoń Zastanawiam się, kiedy spotka to swoje nieszczęście, które wyrwie go z życia i rzuci na śmietnik, jak jakąś marchewkę czy coś takiego. Każdego to czeka. Można nagle stracić dom i ludzi, którzy się tobą opiekowali. Można stracić żonę. Można stracić dziecko. Można stracić wszystko naraz. Dobrze, że heroina może zastąpić każdy rodzaj szczęścia. Mijamy ludzi ale mają mordki jak herbatniki, p...

Czytaj więcej