wykorzystujesz je, wyciskając z niego tyle doświadczeń, ile tylko zdołasz. Realizujesz cele z niemal fanatyczną energią, ponieważ nigdy nie wiesz, kiedy skończy ci się czas. Drugie, które jest emocjonalnie przeciwstawne do pierwszego, każe ci strzec własnych uczuć, a w szczególności przed kobietami. Trzymać emocje w ryzach, ponieważ nie wiesz, kiedy skończy ci się na nie czas. A najbardziej obawiasz się możliwego bólu po stracie ukochanej osoby....
Emma Chase
- Naprawdę myślisz, że tobą wcześniej manipulowałam? Wtedy, jak się poznaliśmy? Przez cały ten czas, jaki ze sobą spędziliśmy przed balem...
(...)
- Nie wiem. Nigdy nie chciałem w to wierzyć, ale musiałem mieć wątpliwości. A kiedy upadłaś i zobaczyłem twój czar... Cinder, czy ty masz pojęcie, jak piękny jest twój czar?
Cinder skuliła się, wiedząc, że to nie był komplement. Widok sprawiający ból, tak to wtedy ujął.
Marissa Meyer
Byłam zmarznięta, zmęczona, bolał mnie kark. Chciałam spać i nigdy się nie budzić. Straciłam tę odrobinę rzeczy, które znałam, a to, co znajdowało się tutaj, należało doo kogoś innego. Być może byłoby prawidłowo, gdyby to, co było we mnie, należało do mnie, ale i tak brakowało miejsca na zarzucenie kotwicy.
Istniały dwa Atlantyki; jeden rozciągał się za latarnią morską, drugi był we mnie.
Ten we mnie nie był opasany ciągiem świateł prowadzących do portu.
Jeanette Winterson
Chwaliłem moje dzieci. Dopiero przez nie zrozumiałem, czym jest praca. Dzieci włączały do gry śmierć, mówiłem, zaczyna się rozumieć, że się nie ma do dyspozycji nieskończonej ilości czasu, za to poznanie jestem im wdzięczny.
[Ich lobte meine Kinder. Erst durch sie habe ich begriffen, was Arbeit sei. Kinder brächten den Tod ins Spiel, sagte ich, man begreife, dass man nicht unendlich viel Zeit hat, für diese Erkenntnis sei ich ihnen dankbar.]s.101.
Michael Kumpfmüller
Emma Chase
- Naprawdę myślisz, że tobą wcześniej manipulowałam? Wtedy, jak się poznaliśmy? Przez cały ten czas, jaki ze sobą spędziliśmy przed balem...
(...)
- Nie wiem. Nigdy nie chciałem w to wierzyć, ale musiałem mieć wątpliwości. A kiedy upadłaś i zobaczyłem twój czar... Cinder, czy ty masz pojęcie, jak piękny jest twój czar?
Cinder skuliła się, wiedząc, że to nie był komplement. Widok sprawiający ból, tak to wtedy ujął.
Marissa Meyer
Byłam zmarznięta, zmęczona, bolał mnie kark. Chciałam spać i nigdy się nie budzić. Straciłam tę odrobinę rzeczy, które znałam, a to, co znajdowało się tutaj, należało doo kogoś innego. Być może byłoby prawidłowo, gdyby to, co było we mnie, należało do mnie, ale i tak brakowało miejsca na zarzucenie kotwicy.
Istniały dwa Atlantyki; jeden rozciągał się za latarnią morską, drugi był we mnie.
Ten we mnie nie był opasany ciągiem świateł prowadzących do portu.
Jeanette Winterson
Chwaliłem moje dzieci. Dopiero przez nie zrozumiałem, czym jest praca. Dzieci włączały do gry śmierć, mówiłem, zaczyna się rozumieć, że się nie ma do dyspozycji nieskończonej ilości czasu, za to poznanie jestem im wdzięczny.
[Ich lobte meine Kinder. Erst durch sie habe ich begriffen, was Arbeit sei. Kinder brächten den Tod ins Spiel, sagte ich, man begreife, dass man nicht unendlich viel Zeit hat, für diese Erkenntnis sei ich ihnen dankbar.]s.101.
Michael Kumpfmüller