Małżeństwo jest jak wspinaczka na górę. Ile czlowiek się musi namęczyć, napocić, aby

wejść na szczyt. Nie jest łatwo. Są potknięcia i wywrotki. Wielkie bąble, które robią się, w miarę jak wędrowiec zbliża się do szczytu. W końcu dochodzi, zdobywa upragniony cel. Jest pięknie, podziwia widoki. Tylko ile można siedzieć na szczycie góry? W końcu trzeba zejść. Powrót do szarej rzeczywistości już nie jest taki fajny. Wspinaczka rozpoczyna się od nowa. Tylko ile można zdobywać tę samą górę. W końcu się znudzi. Za piątym, dziesiątym razem, a czasem już za drugim...
Gabriela Gargaś

Mamy równouprawnienie, kobieta może wysyłać sygnały tak samo jak mężczyzna, może podejmować inicjatywę i brać sprawy w swoje ręce. Ale kochanie, nie ma tak nieśmiałego mężczyzny, żeby nie był w stanie wystartować wtedy, kiedy naprawdę mu zależy. Nie goń, nie ścigaj, nie napieraj. To ci się zwyczajnie nie opłaci. Może cię kochać, ale momencie, w którym zaczniesz naciskać, po prostu ci ucieknie.
- to co mam teraz robić, mamo? - zapytała jak wtedy, kiedy miała trzynaście lat.
- Nic, kochanie. Czekać.
Piotr C.

Nicholas i Lucy
Nicholas otwiera kryptę w, której jest ogromna ilość broni:
"(...) Z niecierpliwością kiwałam się na piętach. Pokręcił głową.
-Zachowujesz się, jakbyśmy trzymali w środku Świętego Mikołaja.
Założyłam ręce.
-To lepsze niż jakiś gruby, stary facet. No, otwórz.
Spojrzał na mnie surowo
-Nawet nie powinnaś wiedzieć, gdzie są drzwi.
Alyxandra Harvey

- Rozebrałeś mnie kiedy spałam? (…)Musiałam być tego całkiem nieświadoma.
- Mogłem ci trochę pomoc podczas tego. - Uniosła na niego brew. Powiedział jej - To
było tylko trochę czarowania. Potrzebowałaś odpoczynku.
- Bez moich ubrań. – Tam się udał, mieszając w jej głowie. Zrobiła sobie notatkę: mają
do omówienia, że nie była jego osobistą lalką Barbie do ubierania i rozbierania, kiedy tylko
ma na to ochotę.
- Też potrzebowałem odpoczynku - powiedział głosem bez wyrazu. - A one mnie
niepokoiły.”
Thea Harrison

Gemeoss

Jeśli nie potrafisz cieszyć się tym, co masz, to nigdy nie będziesz szczęśliwa.

Trzeba sprawić, by życie nie było tylko marną egzystencją, żyć dobrze i pięknie, każdy dzień traktować jak cud. Nigdy nie wiadomo, kiedy Bóg zdmuchnie tę świeczkę... Gabriela Gargaś Miłość jej do niego była tak wielka, że ściskała go, aż osłabły jej ramiona. (...) Wydawało jej się, że cokolwiek dla niego zrobi, to będzie zawsze mało. Carson McCullers Przy schyłku życia na cóż grzebiesz w swojej przeszłości? Cóż tam zobaczysz? trochę szału..., trochę błędów..., trochę głupstwa... Na prawej drodze - ciernie, obok pociechy - trwogę, obok nadziei - zwątpienie. Teraz noc... Aleksander Fredro Ciekawi ludzie, ci Szwajcarzy[...]Podczas, gdy inni ukrywają swoje grzechy, oni dodają do nich likieru, opakowują w sreberka, przewiązują wstążeczką i sprzedają za duże pieniądze Carlos Ruiz Zafón (...) Jesteśmy istotami tak zależnymi od języka, że do pewnego stopnia nie możemy poznać czegoś, czego nie potrafimy nazwać. Przyjmujemy więc, że to nie jest prawdziwe. John Green (...) zanadto ...

Czytaj więcej

Jeśli zewnętrzny świat naprawdę odzwierciedla nasze przekonania i wartości, to czy możliwe jest

zakończenie bólu i cierpienia Ziemi, jeśli wybierzemy w swoim życiu współczucie i pokój? Obecnie właśnie zaczynają się realizować scenariusze obejmujące topnienie pokrywy lodowej, niebezpieczne podnoszenie się poziomu morza, ogólnoświatowy wzrost aktywności sejsmicznej i trzecią wojnę światową. Każdy z tych scenariuszy można uznać za poważne zagrożenie dla samego przetrwania rodzaju ludzkiego. Nasze przesłanie nadziei opiera się na stwierdzeniu, że jeszcze nie zostały w pełni zrealizowane. Najważniejszy w przypadku takich wydarzeń jest czas: im szybciej zdamy sobie sprawę ze związku łączącego nas z otaczającym światem, tym szybciej dostrzeżemy, że nasze wewnętrzne ukierunkowanie na pokój odzwierciedlane jest w świecie zewnętrznym jako łagodne zjawiska pogodowe, uzdrowienie społeczeństwa i pokój między narodami. Gregg Braden Umiłowanie pieniędzy, luksusów, nałogów - oto czym jest cywilizacja. Emil Cioran Miliony ludzkich istnień, a każde z nich jest inne i wyjątkowe. Każde ma (......

Czytaj więcej

Prawdziwymi przyjaciółmi są ci, którzy nigdy nie opuszczają naszego serca, nawet jeśli na

chwilę znikną z naszego życia. Po latach rozłąki bez trudu na nowo podejmujemy przerwaną znajomość. Nawet jeśli umrą, w naszych sercach na zawsze pozostaną żywi. Jack Canfield Usunęła go ze swojego życia równie skutecznie, jak usuwa się plik z komputera, bez żadnych wyjaśnień. Stieg Larsson To go zabiło - mawiał doktor Dionisio Iguaran. - Był zdrowszy od nas wszystkich, ale kiedy się osłuchiwało jego serce, w środku słychać było plusk łez". Gabriel García Márquez Czuję się więc jak nafaszerowany kapustą z grzybami naleśnik. A gdzie się podziało moje Ja? Gdzie się zgubiło? Krystyna Berwińska Ja wiem, co chciałem powiedzieć, ale wy wiecie lepiej ode mnie, co chcecie zrozumieć i jaki sens jest wam teraz potrzebny. Bajek się nie komentuje. Zygmunt Miłoszewski Igranie z ogniem to jedno, a skok prosto w płomienie to coś zupełnie innego. Harlan Coben Czary to sposób życia, a nie zestaw sztuczek i zaklęć. Dariusz Chwiejczak jeśli człowiek zamieszka w Biblii, nigdy nie...

Czytaj więcej

Jeśli jest jakieś słowo, którym się brzydzę, to jest nim z całą pewnością

wyraz “kochanie”. Kiedy pisząc moje opus magnum Traktat o wszelkich truciznach, dojadę do “cyjanku”, w “zastosowaniach” umieszczę następujące zdanie: “Wyjątkowo skuteczny jako lekarstwo na tych, którzy nadużywają słowa kochanie”. Alan Bradley - Tylko to potrafisz: uciekać.(...) - Dla ciebie to ucieczka, dla mnie wolność. Stylo Fantôme Tego roku we Wrocławiu lipiec był ponad miarę gorący. Nie tylko od upału. W mieście szalała zaraza. Zmieniała oblicze miasta i twarze ludzi. Jak wytrawna artystka, malowała na nich strach i niedowierzanie. I krosty – te jawiły się niczym pieczęcie na wyroku: dożywocie czy śmierć? Czarna ospa, do niedawna daleka i obca, teraz bliska i najprawdziwsza z prawdziwych, jak przewodniczka na szlaku zabierała napotkanych na swej drodze ludzi. Profesor, robotnik, pijak, abstynent, brudny, czysty – wszyscy bez wyjątku mogli spotkać się z nią i ze sobą nawzajem, jak nigdy wcześniej. To ona rozdzielała bliskich, a łączyła obcych. Ona wyznaczała kategorie: zdro...

Czytaj więcej

Trzeba nauczyć się żyć, ćwiczę się co dzień. Najgorszą przeszkodę stanowi to, że

nie wiem kim jestem, szukam po omacku. Jeżeli ktoś pokocha mnie taką jaka jestem odważę się może w końcu spojrzeć na siebie samą. Ingmar Bergman Wiedział już, co to piekło. Piekło znaczyło zobaczyć niebo i nie móc przekroczyć jego bram, nie tracąc tego, co dotychczas uważało się za swój największy skarb: samotności. Linda Howard Bo nigdy tak naprawdę nie będziemy w stanie zrozumieć drugiego człowieka. Możemy jedynie próbować, szukając po omacku drogi przez tunele, starając się oświetlić je pochodnią. Lauren Oliver Musisz mieć tylko odwagę, zwykle zresztą niewielką, żeby powiedzieć "tak". Powiedz "tak" i zrób coś, mimo że pierwszy, drugi i trzeci odruch każe ci powiedzieć "nie, boję się". Jonathan Carroll ...zawsze na początku każdego ludzkiego, zdawałoby się, niewiarygodnego czynu istnieje bajka. A potem ludzie swoim talentem i swoją siłą zamieniają tę bajkę rzeczywistość. Jerzy Afanasjew Co to jest miłość? To wrażliwość na każdą cząstkę rze...

Czytaj więcej

Nigdy z nikim długo nie rozmawiał, nigdzie na dłużej nie przystawał - jakby

gnany wiatrem. Prawie zawsze jadał w odosobnieniu, a jeśli już schodził do sali jadalnej, siadał zawsze na uboczu, jak gdyby celowo odrywając się od reszty. Przestrzeń wokół niego zawsze była pusta i przejmująco zimna. Rin wyczytał w Wielkiej księdze ptaków Eskaflonu, że kruki nienawidzą nie tylko innych ptaków, ale i wszelkich zwierząt w ogóle. Żadnego się nie boją i nie wahają się atakować nawet tych większych od siebie, jeśli tylko coś je rozeźli. Nigdy i pod żadnym pozorem nie łączą się w stada, a życie w grupie jest im zupełnie obce. Ktokolwiek jako pierwszy nazwał porucznika Krukiem, wiedział, co mówił. Katarzyna Szelenbaum Pod koniec XIX wieku, gdy napędzana parą rewolucja przemysłowa przeobrażała wszystkie przemysły i zawodu oparte na ludzkiej sile, popularna była pewna opowieść - legenda o Johnie Henrym. Mówiła ona o rywalizacji między Johnem Henrym, silnym pracownikiem kolei, a świdrem parowym. Zawody polegały na drążeniu dziury w litej skale. Zwyciężyć miał ten, kto wydrą...

Czytaj więcej

Czy więc nic nigdy nie może zostać naprawdę wyrażone, oddane w swoim stawaniu

się anonimowym, nikt nigdy nie zdoła oddać bełkotu rodzącej się chwili, jak to jest, że, urodzeni z chaosu, nie możemy nigdy z nim się zetknąć, zaledwie spojrzymy, a już pod naszym spojrzeniem rodzi się porządek... i kształt... Witold Gombrowicz takie chwile przezywa się tylko raz, ale wówczas człowiek rzadko je docenia, dopiero gdy miną.... Guillaume Musso ...jeśli popełni się błąd, trzeba prosić o wybaczenie i starać się następnym razem postąpić właściwie. Można się pomylić. Ale nie można zdradzić. Jo Nesbø Przesądność jest częścią Kambodżańskiego życia i przede wszystkim na wsiach wielu wierzy, ze Pol Pot był kara nałożoną na Khmerów za grzeszne życie. Tiziano Terzani O, leki zaczynały działać. Zaczynałam brzmieć jak poetka. Naćpana poetka. Cudowne uczucie. Jennifer L. Armentrout Jest taki rozżarzony węgiel, który możemy przyjąć, a wówczas - gdy w niego dmuchniemy - zajmiemy się ogniem miłosierdzia. Kto przyjmuje Eucharystię, ten połyka rozpalony węgiel. Grzegorz Ryś...

Czytaj więcej

Hanarze nie wydawało się, że żyje długo. Był to stan, zdaniem niewolników, kiedy

miało się poczucie zadowolenia, że przeżyło się wystarczająco dużo. Kiedy w chwili śmierci nie czułoby się oszukanym. To nie musiało być łatwe ani szczęśliwe życie, tylko dostatecznie długie. Takie, w którym jakoś zapisało się w świecie, chociażby samym faktem istnienia. Trudi Canavan Zawsze mam uczucie, że wystarczy pójść jeszcze raz tą samą drogą, żeby ją odnaleźć, jakby upadła na ziemię i nadal leżała na podłodze, opuszczona. Frederique Deghelt Kilka lat temu Służba Zdrowia zwerbowała grupę pielęgniarek z Nigerii, żeby pracowały w Wielkiej Brytanii. Ale gdy przyjechały na miejsce, okazało się, że sześćdziesiąt procent z nich ma HIV.". Imogen Edwards-Jones Cena była za wysoka. Bo uczuciowe zaangażowanie może kosztować zbyt wiele. ... To się nie może powtórzyć. Nikt jej już nigdy nie zrani. Camilla Läckberg Niech mnie szuka, a jak znajdzie i jak będzie umiał przeżyć ze mną na końcu świata, to będziemy już zawsze razem." Renata Adwent Spróbował otulić się samot...

Czytaj więcej

Ale kłopoty i ból są tym, co utrzymuje człowieka przy życiu. A raczej

wysiłki, aby ich uniknąć. Można się urobić po pachy. Czasami nawet podczas snu nie ma się odpoczynku. Zeszłej nocy śniło mi się, że leżałem pod srającym słoniem i nie mogłem się poruszyć, i właśnie kiedy największy balas, jaki w życiu widziałem, miał spaść mi na mordę, mój kot Hamburger skoczył mi na głowę i mnie obudził. Charles Bukowski Nie uciekajmy od samych siebie, bo nie jesteśmy miejscem które można opuścić, ani rzeczą którą można przerobić. Jon Frederickson Mężczyzn nigdy nie ma, kiedy są potrzebni. A w czasie wojny kobieta musi być jednocześnie i kobietą, i mężczyzną. I najczęściej to my jesteśmy silniejsze, i mężczyzn jeszcze idziemy ratować. Anna Kaszubska Musimy być przygotowani na wszystko, aby mieć chociaż minimalne szanse na przeżycie. - ŁUCJA. Agata Domagała Staliśmy tak przez chwilę, niczym czwororęki olbrzym wsłuchując się w odgłos policyjnych syren w oddali, szum ruchu ulicznego, miejski gwar; dźwięki, na które zwraca się uwagę dopiero wtedy, gdy zamilkną...

Czytaj więcej

Drobnoustroje te są tanie i łatwe do zdobycia, a ich namnożenie leży w

zasięgu przeciętnego laboranta szpitalnego. W byle garażu na przedmieściach można ukryć dość materiału biologicznego , by zmieść z powierzchni ziemi całe miasto. Nadzorowanie obiektów jądrowych to dziecinna igraszka w porównaniu z monitorowaniem wszystkich szop ogrodowych. Nie możemy liczyć na to, że wykryjemy i zdołamy zapobiec każdemu zagrożeniu, cóż więc nam pozostaje? Ken McClure Kiedy siedziałem na Łubiance we dwójkę z księciem Esterhazym, wynosząc, jak pan może sobie wyobrazić, kibel w dni parzyste, a on w nieparzyste i ucząc go rosyjskiego według "Regulaminu więziennego" na ścianie - podarowałem mu na urodziny trzy guziki z chleba - bo mu poobcinali wszystkie, co do jednego - i wtedy mi przysięgał, że nawet od nikogo z Habsburgów nigdy nie dostał prezentu bardziej na czasie. [inż.Potapow] s.194. Aleksander Sołżenicyn - Myślę, że to się nazywa „ślub”, Ben – przypominam mu oschle, obracając głowę, aż mój podbródek spoczywa na jego piersi, bym mogła zobaczyć jego t...

Czytaj więcej