ty jesteś w porządku", niezależnie od tego, jakich życiowych wyborów dokonujemy. Fakty są jednak takie, że nie jesteśmy w porządku, ponieważ wszyscy grzeszymy i wszyscy cierpimy na skutek naszych grzechów i grzechów cudzych.
Scott Hahn
Wszystkie języki pochodzące z łaciny tworzą słowo „współczucie” z przedrostka współ- (com-) i ze
słowa, które wyraża mękę (com-passion). Inne języki, na przykład czeski, polski, niemiecki, szwedzki
rzeczownik o podobnym znaczeniu tworzą z takiego samego przedrostka, ale ze słowa czucie (po czesku:
sou-cit, po polsku współ-czucie, po niemiecku: Mit-gefühl, po szwedzku: med-känsla).
W językach pochodzących z łaciny słowo współczucie (compassion) oznacza: nie możemy
przyglądać się z chłodnym sercem cierpieniu innych, albo: czujemy związek z tym, kto cierpi. W innym
słowie o podobnym znaczeniu, pitié (po angielsku pity, po włosku pietà itd.) pobrzmiewa nawet jakiś rodzaj
wyższości w stosunku do tego, który cierpi. Avoir de la pitié pour une femme oznacza, że jesteśmy w lepszej
sytuacji niż kobieta, że schylamy się ku niej, zniżamy.
To jest powód, dla którego compassion albo pitié wzbudza nieufność; wydaje się, że oznacza gorsze,
drugorzędne uczucia, które nie mają nic wspólnego z miłością. Kochać kogoś z litości to znaczy nie kochać
go naprawdę.
W językach, które tworzą słowo „współczucie” nie z korzenia cierpienie (passio), ale z rzeczownika
uczucie, używa się go w podobnym znaczeniu, ale nie można przecież powiedzieć, że oznacza drugorzędne,
złe uczucie. Tajemna siła jego etymologii opromienia słowo innym światłem i nadaje mu szersze znaczenie:
współczuć to znaczy przeżywać wraz z innym jego nieszczęścia, ale również wszelkie inne uczucia: radość,
lęk. szczęście, ból. To współczucie (w sensie soucit, Mitgefühl, medkänsla) oznacza więc maksymalna
zdolność uczuciowej wyobraźni, sztukę uczuciowej telepatii: jest to w hierarchii uczuć uczucie najwyższe.
Milan Kundera
Scott Hahn
Wszystkie języki pochodzące z łaciny tworzą słowo „współczucie” z przedrostka współ- (com-) i ze
słowa, które wyraża mękę (com-passion). Inne języki, na przykład czeski, polski, niemiecki, szwedzki
rzeczownik o podobnym znaczeniu tworzą z takiego samego przedrostka, ale ze słowa czucie (po czesku:
sou-cit, po polsku współ-czucie, po niemiecku: Mit-gefühl, po szwedzku: med-känsla).
W językach pochodzących z łaciny słowo współczucie (compassion) oznacza: nie możemy
przyglądać się z chłodnym sercem cierpieniu innych, albo: czujemy związek z tym, kto cierpi. W innym
słowie o podobnym znaczeniu, pitié (po angielsku pity, po włosku pietà itd.) pobrzmiewa nawet jakiś rodzaj
wyższości w stosunku do tego, który cierpi. Avoir de la pitié pour une femme oznacza, że jesteśmy w lepszej
sytuacji niż kobieta, że schylamy się ku niej, zniżamy.
To jest powód, dla którego compassion albo pitié wzbudza nieufność; wydaje się, że oznacza gorsze,
drugorzędne uczucia, które nie mają nic wspólnego z miłością. Kochać kogoś z litości to znaczy nie kochać
go naprawdę.
W językach, które tworzą słowo „współczucie” nie z korzenia cierpienie (passio), ale z rzeczownika
uczucie, używa się go w podobnym znaczeniu, ale nie można przecież powiedzieć, że oznacza drugorzędne,
złe uczucie. Tajemna siła jego etymologii opromienia słowo innym światłem i nadaje mu szersze znaczenie:
współczuć to znaczy przeżywać wraz z innym jego nieszczęścia, ale również wszelkie inne uczucia: radość,
lęk. szczęście, ból. To współczucie (w sensie soucit, Mitgefühl, medkänsla) oznacza więc maksymalna
zdolność uczuciowej wyobraźni, sztukę uczuciowej telepatii: jest to w hierarchii uczuć uczucie najwyższe.
Milan Kundera