Szłam na bal z jedynym człowiekiem w szkole, na którego widok cierpła mi

skóra, byłam obiektem zainteresowania przystojnego futbolisty, na którym w ogóle mi nie zależało, i miałam sny erotyczne z udziałem potencjalnego socjopaty, który zwykle zachowywał się tak, jakby z całego serca mnie nienawidził.
Penelope Douglas

Wiem coś o tym: przeżyłem w niewiedzy czterdzieści lat! Przez te czterdzieści lat przyglądałem się światu przekonany, że wiele rozumiem – n i e r o z u m i e j ą c n i c. Pracowałem, kochałem się, podróżowałem, wściubiałem nos w swoje i nie swoje sprawy, chłonąłem życie, uwielbiałem życie. Pasja życia!, tak się to mówi. A cóż to może być za p a s j a ż y c i a, kiedy o życiu samym nie wie się nic? Już samo to słowo – pasja, przekabacone, dziś mówi o czymś na kształt namiętności, a niegdyś prawdziwie głosiło chwałę męki, cierpienia. W czterdzieści lat napatrzyłem się dość cierpień, nie w tym rzecz, każdy się napatrzył w naszych czasach. Rzecz w tym, że nigdy bym nie uwierzył. Tak, nigdy bym nie uwierzył, że moje czterdzieści lat życia to tylko przygrywka, nieświadomy trening do skoku w rzeczywisty wymiar istnienia, którego mógłbym nie poznać nigdy, jak osobnicy „zdrowi na umyśle”, i umrzeć jak oni w błogiej ignorancji. Biedni moi, krocie z was tak umrą. Ja wiem, że jesteście z tego powodu dumni i szczęśliwi. Bo wszystko się mieści w przyjętych wymiarach. A co się nie mieści, też się zmieści, jest przecie sposób na wszystko. Wie o tym każdy zdrów na umyśle. A nam mózg się rozregulował... Tak mówicie, tak myślicie o nas. Ale to nie my, słowo daję, to nie my z domu obłąkanych, to wy jesteście ludźmi z innej planety. Ta sama matka ziemia inną krew nam dała, innym nakarmiła mlekiem. Po cichu powiem – coś więcej widzimy, coś więcej czujemy, coś więcej jesteśmy w stanie zrozumieć. I czegoś więcej staramy się domyślić. A jeśli już o przyziemność chodzi, to zliczcie, ile naszych obłędnych pomysłów zwyczajnie się skonkretyzowało i służy dzisiaj waszej wygodzie. Zmuszony jestem użyć tego argumentu, bo wasza wyobraźnia mieści się w naparstku. Więc zostawcie nasz mózg w spokoju, albowiem nic o nim nie wiecie, Bóg mi świadkiem [...].
Jerzy Krzysztoń

Gemeoss

O młodych mówiło się, że przed nimi przeszłość, że to oni zbudują ten

nowy, lepszy świat, że wszystko w ich rękach. Co prawda, zawsze się tak mówi, po czym młodzi się starzeją i zostawiają następnym młodym ten sam świat, który oni zastali. O, świat nie da się tak łatwo ruszyć z miejsca, jak nam się wydaje. Wiesław Myśliwski Jelcyn wracał ze Stanów Zjednoczonych i po drodze miał odbyć oficjalną wizytę w Irlandii. Na lotnisku rozwinięto czerwony dywan, stawił się irlandzki premier i szereg innych oficjeli. Ustawiono kompanię honorową i rozwieszono rosyjskie flagi. Samolot wylądował o czasie, podkołował do czerwonego dywanu, otworzyły się drzwi i... nic. Nikt z nich nie wyszedł. Premier Irlandii i jego świta stali tak przez pół godziny, wpatrując się w otwarte drzwi. Po tym czasie drzwi się zamknęły, samolot wrócił na pas startowy, wzbił się w powietrze i odleciał do Rosji. Okazało się później, że Jelcyn był tak urżnięty, że nie mógł nawet wstać z fotela. Kompletnie pijana była również całą jego delegacja. Doradcy, tłumacze, a nawet ochroniarze. Nikt z ...

Czytaj więcej

Wizja „normalnego” seksu była tak kusząca, że długo nie musiała się zastanawiać. Oboje

nadal mocno nakręceni znowu robili przystanki, podczas których dłonie lądowały pod jej płaszczykiem. Dotarli do mieszkania szybko i tuż przed wejściem facet ostrzegł, że w jego pokoju jest współlokator. Patrycja Koza Do diabła, przeklął w duchu, to wygląda tak, jakby się przed nią ukrywał. Przed zwykłą nauczycielką, która kiedyś chciała wrzucić go do gorącego oleju, potem poszła z nim do łóżka, następnie określiła jego miłosne wyczyny słowem "przyjemne" i wreszcie zakończyła ich znajomość stanowczym i bezdyskusyjnym "żegnaj"! Mary Balogh Każdy młody człowiek jest genialny, każdy jest otoczony szczelnym dzwonem nieświadomości; najpiękniejsza w młodym człowieku jest buntownicza pewność siebie, a zarazem poczucie, że nie jest na świecie sam, że obok niego są inni ludzie, że należy do ludzkiej społeczności. Nie do każdej, ale do tej, która chce, aby świat był lepszy... I to powinno dotyczyć również małżeństwa. (s.105). Bohumil Hrabal Samotność stanowi dla ...

Czytaj więcej

Temperatura rozmowy rośnie. Uwzięły się na urodę, rzucają w nią kamieniami, one przecież

składają swoim mężom w darze mózg i inteligencję. Mam ochotę zapytać czy wieczorem przemieniają się w Einsteina lub Leonarda da Vinci, Spinozę lub Hannah Arendt, aby olśnić współmałżonka. Ornela Vorpsi Ja kazałam mojemu mężowi złożyć przysięgę... Przysięgę Hipokratesa. Nie czyń krzywdy. Powiedziałam: traktuj mnie jak pacjenta, a przetrwamy. I przetrwaliśmy. Patrick McGrath Trzeba umieć sprzedawać marzenia. Na tym opiera się sukces każdego człowieka - wiedzieć, jak sprzedać to, w co inni chcą wierzyć. Paulo Coelho Póki człowiek ma nadzieję, będzie wciąż zaczynał od nowa pełne nadziei kończenie. Günter Grass Z samotnych rozmyślań robiły się supły w głowie; z samotnych rozmyślań powstawały obrazy, niemądre obrazy. Virginia Woolf Czasem miłość to zbyt mało. Gdy prawie wszystko ci zabrano, a to, co pozostało, jest ułomne i słabe, miłość nie wystarczy.. Beata Majewska Widziałem, jak stoi blok... (...) Widziałem długi krok, widziałem stromy stok. Widziałem nawet, jak głupi j...

Czytaj więcej

Lubię to, co praca robi z człowiekiem, co z człowieka wydobywa. Pozwala mu

poczuć prawdę o nim samym. Pracujesz, to znaczy zmagasz się z rzeczywistością, i tak real odpowiada na real, a ta odpowiedź jest czymś innym niż widowisko, jakie wystawiasz przed światem od rana do wieczora: co inni ludzie widzą, gdy patrzą na ciebie, widzą, ale nie rozumieją. Praca zaś to prawda. Joseph Conrad Chwila jest niczym, twoje życie jest niczym. nie liczy się żaden okres poniżej dziesięciu tysięcy lat. Amélie Nothomb Pozostać w raju i być w nim szatanem? Wrócić do piekła i stać się tam aniołem? Victor Hugo The past is always with us. It provides the base from which we start and the framework through which we see the world. Glilian Butler Śmierć jest snem bez snów. Napoleon Bonaparte Pogardzam wszystkimi i mam wstręt taki do hołoty umysłowej, że rzygam. Stanisław Ignacy Witkiewicz Okropność przestaje trwożyć, kiedy powtarza się stale. Michael Ende jestem dobry w wyobrażaniu sobie tego, co nie istnieje. Piotr Czerwiński Pierszeństwo bywa trudne. Phyllis...

Czytaj więcej

To, co się nazywa poglądem powszechnym, po bliższemu rozpatrzeniu okazuje się poglądem dwóch,

trzech osób; przekonalibymy się o tem, gdybyśmy mogli uczestniczyć przy historyi powstawania jakiegokolwiek powszechnego poglądu. Dowiedzielibyśmy się wówczas, że z początku dwóch lub trzech ludzi przyjęło ten poglądm postawiło go i obroniło, niektórzy zaś byli o tyle dobrzy, iż uwierzyli im, że zupełnie gruntownie rzecz zbadali. Na podstawie przesądu tych ostatnich o dostatecznych zdolnościach pierwszych tenże sam pogląd przyjęli i inni. Tym znów uwierzyło jeszcze wielu innych, którym lenistwo doradzało lepiej od razu uwierzyć, niż zadawać sobie trud badania. Tym sposobem wzrastała z dnia na dzień liczba owych leniwych i łatwowiernych zwolenników, ponieważ skoro pogląd otrzymywał za sobą znaczną ilość głosów, sądzili już na ewno, że mógł tego dopiąć jedynie dzięki trwalości swych podstaw. Arthur Schopenhauer Zawsze po ciebie przyjdę, zawsze! Jessica Khoury Milczenie zawsze można jakoś wytłumaczyć, można je jednym słowem unieważnić. Niewłaściwe słowa niewłaściwie dobrane i wypowi...

Czytaj więcej

Perora była wspaniała, choć, wiecie, trudna do zapamiętania. Wywołała we mnie obraz jakiegoś

egzotycznego Bezmiaru rządzonego przez wzniosłą Dobrotliwość. Porwał mnie zapał. Był to skutek bezgranicznej potęgi wymowy — słów — płomiennych, szlachetnych słów. Żadne praktyczne wskazówki nie przerywały magicznego toku zdań, chyba że uznamy za rozwinięcie metody coś w rodzaju notatki przy końcu ostatniej strony, notatki nagryzmolonej niepewną ręką snadź znacznie później. Była bardzo prosta, i u końca tego wzruszającego wezwania do wszelkich altruistycznych uczuć gorzała, jaśniejąca i przeraźliwa jak błyskawica wśród pogodnego nieba: „Wytępić wszystkie te bestie!”. Joseph Conrad Mówimy o silnych osobowościach i są silne, aż nadchodzi ten "nie każdy dzień", kiedy widzimy je, jak moglibyśmy patrzeć na samotną kobietę na pustyni, i wiemy, że cała ta siła, którą dostrzegaliśmy, była jedynie odwagą, jedynie jej samotna pieśń odbija się echem między skałami; i wtedy, kiedy w końcu to zrozumieliśmy i postanowiliśmy wysłuchać pieśni, podziwiając jej odwagę i słodycz, czekamy na ...

Czytaj więcej

-Weź, synu, weź - przerwał z protekcjonalnym uśmiechem kanonik. - Mówiłem ci już

przy innych okazjach, że informator musi brać zapłatę. Gardzi się przede wszystkim tymi, którzy donoszą za darmo. Dla idei. Ze strachu. Ze złości i zawiści. Mówiłem ci już: więcej niźli zdradą Judasz zasłużył na wzgardę tym, że zdradził tanio. Andrzej Sapkowski Czy zastanawiał się pan kiedyś jak silnie jesteśmy związani z przeszłością? Niekoniecznie naszą. Zresztą cóż to jest nasza przeszłość? Gdzie są jej granice? To jest coś w rodzaju bliżej nieokreślonej tęksnoty, tylko za czym? Czy nie za tym, czego nigdy nie było, a co jednak minęło? Przeszłość to tylko nasza wyobraźnia, a wyobraźnia potrzebuje tęksnoty, wręcz karmi się tęsknotą. Przeszłość, drogi panie, nie ma nic wspólnego z czasem, jak się sądzi. Zresztą cóż to jest czas? Zużywamy się tylko, ot, i to wszystko. Jak wszystko wokół nas. Życie jest energią, nie trwaniem, a energia wyczerpuje się. A wracając do przeszłości, ona nigdy nie odchodzi, jako że wciąż ją od nowa tworzymy. Tworzy ją nasza wyobraźnia, ona ustanawia naszą ...

Czytaj więcej

Gaetano przeczesuje ręką włosy. Delia patrzy na jego nadgarstek, silny, z wyraźnymi żyłami.

Ciekawe, ile jeszcze lat przeżyją osobno. Oni też kiedyś będą jak ci starsi ludzie przy stoliku pod ścianą. Kiedy dzieci dorosną. Jak długo trzeba na to czekać? Spotkają się, żeby pogratulować któremuś z nich dyplomu uniwersyteckiego. Będą wtedy tylko dodatkiem do głosu syna, który nauczył się mówić za nich, lepiej od nich. Uścisną się trochę wzruszeni. Do tego dnia zapomną smak intymności i nienawiści, wymażą z pamięci to ciało, które mają teraz przed sobą. Doświadczą nowych intymności i nowych złości. Przejdą obok siebie z miłym uśmiechem na twarzy, dwa ciała oczyszczone z tragedii miłości. Bez najmniejszego napięcia, bez urazy, bez bólu. Margaret Mazzantini Jak każda istota ludzka, hipis poszukuje swojej tożsamości i musi bronić swojej jednostkowej odrębności. Czyni to za pomocą szczególnego stroju i sposobu życia. Żeby wyróżniać się z tłumu, zapuszcza długie włosy (...) Obetnij mu włosy, a zniszczysz jego obraz własny. To samo można powiedzieć o jego ubraniu. Staje się ono z jed...

Czytaj więcej

Życie ich jest bezimienne i bez winy - gdybym wiedział o nich więcej

- jak się nazywają, jak żyją, czego się spodziewają, co ich dręczy - gdybym to wszystko wiedział, wzruszenie moje miałoby cel i mogłoby się stać litością. Teraz zaś odczuwam w nich jedynie ból stworzenia, straszliwą melancholię życia, okrucieństwo człowieka. Erich Maria Remarque Wciskanie komuś, że dusza jest nieśmiertelna, jest w dzisiejszych czasach skazane na porażkę. Przecież już od dawna nikt tej duszy nie używa! Dmitry Glukhovsky [...] przyjaciel nie może być ani mężczyzną ani kobietą. Ty jesteś dla mnie czymś trzecim - i tym samym chcę być dla ciebie. Zofia Nałkowska W podróży zawsze jest coś ostatecznego i nieodwracalnego, a kiedy się kończy, nigdy nie wraca się naprawdę w to samo miejsce. Licia Troisi Przelej wino, bo głaskasz ten bukłak, jakby to była pierś jakiejś ślicznotki! Tim Donnell Nie sposób jednak zaczynać od nowa. Tylko niemowlę może zacząc całkiem od początku John Steinbeck Kiedy napominasz kogoś,aby ukarać jego grzechy, sprawiasz, że to, czego p...

Czytaj więcej

To nasze psiaki nauczyły nas, że tak naprawdę tylko takie zwierzaki jak one,

które od tysięcy lat są z człowiekiem, są z nami, ludźmi, szczęśliwe. Dzikie zwierzęta nigdy takie nie będą. Je najfajniej obserwować na wolności, gdy są u siebie. Nawet jeśli miałoby to trwać kilka sekund, to jest to cudowna przygoda. Adam Wajrak Natura ludzka jest tak elastyczna i tkwi w niej tak duży potencjał do zmiany, rozwoju, przeobrażenia, że mamy w sobie wielkie możliwości zmienić nasze wady w zalety, a nasze braki w wartości. Perspektywy udanego związku znajdują się tylko i wyłącznie w rękach samych partnerów. Z mojej codziennej praktyki lekarskiej wnioskuję, że ludzie potrafią uruchomić wszystkie tkwiące w nich potencjały twórcze po to, by uszczęśliwić kochaną osobę i siebie. Lata temu w mojej książce "Seks partnerski" zamieściłem porady jednego z francuskich prawników, specjalisty od rozwodów, który uważał, ze byłyby one sporadyczne, gdyby partnerzy stosowali się do następujących wskazań. Pozwolę je sobie przytoczyć, bo mam wrażenie, że nie straciły na aktualn...

Czytaj więcej