wciąż inna. A każdy nastrój znajdował odzwierciedlenie w kochaniu, więc miałem wrażenie, jakbym się spotykał z wieloma różnymi kobietami. Pewnie dlatego wszystko trwało tak długo. Bo widzisz, ja się szybko nudzę.
Joanne Harris
Mam na sumieniu wiele win, jeśli chodzi o niego. Ale czasami, wbrew logice, czuję się bez winy. Zaprosiłem go do swojego pojazdu. I chociaż nie zjechałem z drogi, to wywiozłem go gdzieś, gdzie jest mrocznie, zimno i bezbarwnie, i tam go zostawiłem, gdy tymczasem w miejscu, skąd go zabrałem, krajobraz grał kolorami, na niebie rozbłyskiwały fajerwerki, a on stał z ustami rozdziawionymi z zachwytu.
Hanya Yanagihara
Życie jednostki, która żyła naprawdę, ma ogromne znaczenie. Ponieważ nie możemy całkowicie odrzucić życia, bez względu na to, jak wydawałoby się komiczne. Mimo naszych obaw wciąż poszukujemy wartości w życiu, czy są one "dobre" czy "złe". Uznajemy miłość i pragnienia. Dostrzegamy różnicę między życiem a zagubieniem w drobnych utarczkach i rozrzutności.
Ahmet Hamdi Tanpınar
(...) w każdej genialnej albo nowej myśli ludzkiej, albo po prostu nawet w każdej poważnej myśli, która rodzi się w czyjejś głowie, zawsze zostaje coś takiego, czego w żaden sposób nie można przekazać innym ludziom, chociażby się zapisało całe tomy i wykładało swoją myśl przez trzydzieści pięć lat; zawsze zostanie coś, co za nic nie będzie chciało wyjść człowiekowi spod czaszki i zostanie przy nim na wieki; i z tym człowiek umrze nie przekazawszy, być może, nikomu najważniejszej cząstki swojej idei.
Fiodor Dostojewski
Joanne Harris
Mam na sumieniu wiele win, jeśli chodzi o niego. Ale czasami, wbrew logice, czuję się bez winy. Zaprosiłem go do swojego pojazdu. I chociaż nie zjechałem z drogi, to wywiozłem go gdzieś, gdzie jest mrocznie, zimno i bezbarwnie, i tam go zostawiłem, gdy tymczasem w miejscu, skąd go zabrałem, krajobraz grał kolorami, na niebie rozbłyskiwały fajerwerki, a on stał z ustami rozdziawionymi z zachwytu.
Hanya Yanagihara
Życie jednostki, która żyła naprawdę, ma ogromne znaczenie. Ponieważ nie możemy całkowicie odrzucić życia, bez względu na to, jak wydawałoby się komiczne. Mimo naszych obaw wciąż poszukujemy wartości w życiu, czy są one "dobre" czy "złe". Uznajemy miłość i pragnienia. Dostrzegamy różnicę między życiem a zagubieniem w drobnych utarczkach i rozrzutności.
Ahmet Hamdi Tanpınar
(...) w każdej genialnej albo nowej myśli ludzkiej, albo po prostu nawet w każdej poważnej myśli, która rodzi się w czyjejś głowie, zawsze zostaje coś takiego, czego w żaden sposób nie można przekazać innym ludziom, chociażby się zapisało całe tomy i wykładało swoją myśl przez trzydzieści pięć lat; zawsze zostanie coś, co za nic nie będzie chciało wyjść człowiekowi spod czaszki i zostanie przy nim na wieki; i z tym człowiek umrze nie przekazawszy, być może, nikomu najważniejszej cząstki swojej idei.
Fiodor Dostojewski