a od czasu do czasu trafiamy na włókno innego koloru. (..) Po raz pierwszy w życiu mamy szansę dostrzec czerwoną nić wplecioną w złożoną osnowę. Pytanie brzmi: czy zdecydujemy się ją porzucić, czy też uchwycimy się jej i niech się dzieję, co chcę?
Maxime Chattam
Nie zawsze można pokonać życiowe trudności. Czasem trzeba pozwolić im wygrać i mimo to wołać "Alleluja!".
Bebe Moore Campbell
Tekst jest rodzajem leniwej maszyny, która chce, żeby to czytelnicy wykonali za nią część jej pracy - to znaczy jest urządzeniem stworzonym do ewokowania interpretacji.
Umberto Eco
jesteś ostatnią kobietą, którą mógłbym posądzić o słabość.
Tess Gerritsen
Rozmowy z panią mogą być niebezpieczne — zauważył.
— Każda rozmowa jest niebezpieczna, jeśli ma się coś do ukrycia — odparła.
Agatha Christie
Nie będę już marionetką w niczyich rękach. Chciałem krzykiem obwieścić to całemu światu. Nie będę marionetką!
Haruki Murakami
A mnie bezczelnie kochaj, choć smutne śpiewki przędę, bo przecież będę, no przecież będę.
Agnieszka Osiecka
Pamięć serca unicestwia złe wspomnienia, wyolbrzymiając dobre, dzięki temu mechanizmowi udaje nam się znosić ciężar przeszłości.
Gabriel García Márquez
Maxime Chattam
Nie zawsze można pokonać życiowe trudności. Czasem trzeba pozwolić im wygrać i mimo to wołać "Alleluja!".
Bebe Moore Campbell
Tekst jest rodzajem leniwej maszyny, która chce, żeby to czytelnicy wykonali za nią część jej pracy - to znaczy jest urządzeniem stworzonym do ewokowania interpretacji.
Umberto Eco
jesteś ostatnią kobietą, którą mógłbym posądzić o słabość.
Tess Gerritsen
Rozmowy z panią mogą być niebezpieczne — zauważył.
— Każda rozmowa jest niebezpieczna, jeśli ma się coś do ukrycia — odparła.
Agatha Christie
Nie będę już marionetką w niczyich rękach. Chciałem krzykiem obwieścić to całemu światu. Nie będę marionetką!
Haruki Murakami
A mnie bezczelnie kochaj, choć smutne śpiewki przędę, bo przecież będę, no przecież będę.
Agnieszka Osiecka
Pamięć serca unicestwia złe wspomnienia, wyolbrzymiając dobre, dzięki temu mechanizmowi udaje nam się znosić ciężar przeszłości.
Gabriel García Márquez