książki, wypracowanego na końcowym etapie prac nad tomem. Traktuję go jako wyraz określenia tożsamości badawczej autora, a także jako próbę nazwania wyzwań i zadań wymagających programowego podjęcia, tym bardziej, im mniej jeszcze są one uznane czy uświadamiane w dominującej narracji przestrzeni akademickiej i praktyki społecznej. Dla wielu zwrot „humanistyka stosowana” będzie jedynie niedopuszczalnym oksymoronem, skoro zwyczajowe, banalne (obok biurokratycznych nakazów, o czym dalej) skojarzenia – także wśród samych humanistów niestety – pierwszy człon wiążą z bezinteresownością odniesień do sentymentalizowanej sfery symbolicznej (języka i kultury), a drugie ogniwo upomina się o przyziemne praktyczne wdrożenia, służące czemuś i podporządkowane interesowi czy mierzalnemu zyskowi. Tymczasem moich ponad 40 lat pracy akademickiej uświadomiło mi, jak naiwne, niedojrzałe, nawet szkodliwe dla obu stron (refleksji i zastosowań) są te polaryzacje. Z jednej strony owa rzekoma bezinteresowność staje się de facto interesownym utrwalaniem prawa do zaślepiającej odmowy poważnego pogłębiania własnego bycia w świecie i do wygodnego, a maskowanego spłycania w odbiorze największych dzieł humanistów, „kompletnych” w ich dawaniu do myślenia, odnoszących refleksję do życia, jego obszarów i pułapek (aż po zło – zbrodnię i ludobójstwo). Z drugiej strony ulegający tej interesowności i kierujący się mierzalnym zyskiem nie są w stanie (i to jest ich nierozpoznana często strata) uświadamiać sobie własnych ograniczeń ani dostrzegać alternatyw projektujących inny sens i wartość własnego zaangażowania.
Lech Witkowski
Strach i niewiedza prowadzą do nienawiści wobec innych.
Diane Chamberlain
Myślę, że twórca powinien być idealistą, powinien mieć pierwiastek naiwności, takiej, która wytłumaczy jego zachwyt nad człowiekiem. Bo przecież tak naprawdę, gdyby wszystko policzyć, to powinniśmy raczej zgasić światło na tym świecie. A jednak nie.
Katarzyna Suchcicka
Ale niech pan nie rusza przeszłości, Myron. Nigdy nie wiadomo, co się tam znajdzie.
Harlan Coben
Melancholia to stan rosyjskiej duszy.
Gill Paul
miłość kończy się dopiero wtedy, kiedy można wrócić do siebie bez obaw i zniesmaczenia...
Elena Ferrante
Łajdactwa, proszę pana, spodziewać się należy zawsze, szczególnie w tym waszym zasranym kraju.
Szczepan Twardoch
Na świecie są rzeczy zbyt ważne, żeby zostawiać je w rękach mężczyzn.
Carlos Ruiz Zafón
Lech Witkowski
Strach i niewiedza prowadzą do nienawiści wobec innych.
Diane Chamberlain
Myślę, że twórca powinien być idealistą, powinien mieć pierwiastek naiwności, takiej, która wytłumaczy jego zachwyt nad człowiekiem. Bo przecież tak naprawdę, gdyby wszystko policzyć, to powinniśmy raczej zgasić światło na tym świecie. A jednak nie.
Katarzyna Suchcicka
Ale niech pan nie rusza przeszłości, Myron. Nigdy nie wiadomo, co się tam znajdzie.
Harlan Coben
Melancholia to stan rosyjskiej duszy.
Gill Paul
miłość kończy się dopiero wtedy, kiedy można wrócić do siebie bez obaw i zniesmaczenia...
Elena Ferrante
Łajdactwa, proszę pana, spodziewać się należy zawsze, szczególnie w tym waszym zasranym kraju.
Szczepan Twardoch
Na świecie są rzeczy zbyt ważne, żeby zostawiać je w rękach mężczyzn.
Carlos Ruiz Zafón